Korkuyorum. Lütfen bana akıl verin!

Herkese öncelikle merhaba. Benim bir korkum var. Burada da bir sürü akıl verebilecek kişi olduğu için yazayım dedim.
27 yaşındayım. 9,5 aylık evliyim ve ramazandan sonra nasipse bebek düşünüyoruz. Aslına bakarsanız ben pek istemiyorum. Eşim istiyor. Korkum da bu zaten. Rabbim aratmasın tabii inşallah o da kötü bir şeydir ama kendimi anne olmaya hazır hissetmiyorum ve hiç bir zaman hissetmeyeceğim gibi geliyor bana. Daha doğrusu çok korkuyorum. Bir birey yetiştirip onun herşeyi ile ilgilenmek falan. Titiz de bir insanım. Çocuğunu başı boş bırakan anneler gibi de olacağımı sanmıyorum. Korktuğum hamilelik doğum falan değil. Onlar da elbette zor ama asıl sonrasından korkuyorum. Hani eğitimli de bir insanım ama bebek çok büyük bir sorumluluk. Anneler ve anne adayları lütfen bana akıl verin yardım edin. Buna gerçekten çok ihtiyacım var((

kendine güvenmelisin cnm neden iyi bir anne olmayasın.inanki evlat çok başka bir şey gerçekten allahım isteyen herkese nasip etsin.tabiki zor yanları var herşeyini düşünüyorsun en ince ayrıntısına kadar ama herşeye değer sana anne diyen koşup boynuna sarılan canından bir parçanın olması .çok irdeleme sürekli geleceği düşünme şuan için sadece hamişliği düşün ....iyi yönlerini düşün...

Ben de aynı şeyleri çok hissettim. Ama bir büyüğüm bana ne kadar cahil insanlar bile ne güzel evlatlar yetiştirmiş sen mi yetiştiremeyeceksin dedi. O zaman dahaviyi hissetmiştim. Hiç korkma büyük bir sorumluluk çocuk değil emanet yetiştiriyorsun. Allahın emanetini yarının yetişkinini, sağduyulu objektif, dürüst doğa seven, hem kuran okumayı hem ingilizce konuşmayı, havuza bikiniyle giren , camiye örtünüp giren, bayramda el öpmeye giden vatanına milletine hayırlı uğurlu insanlar yetilştirmeye çalışıyorum. Umarım sende hayırlı evlatlar yetiştirisin

canım annelık coooooooooooook guzell hıcbırseyle ölculemeyecek kadar farklı bır duygu..Rabbım ısteyen herkese nasıp etsın..cok harıka bır duygu ve bır o kadar da zahmetlı..cooook sabır ıstıyor...

gercekten anne olunca anlarsın dıyorlar yaa ne anladın dıye sorarsan bırsye dıyemem ama anne olunca gercekten anladım

bence hıc bekleme bıran once yap ve buyusun:)

benım kızımda cooooooooook uykusuzluk cektık yarım saatte bır uyanırdı ..hamıleyke 16 kg aldım ..dogumdan kısa sure sonra 20 kg verdım dusun yanı...ama tabı her cocuk bır degıll..
ama kızım Allah uzun versın 21 aylık olduu..hala uykusuzluk cekıyoruz cok sukur eskıye nazaran daha ıyı..bende sınır mınır kalmadı anlayacagın ..ama bana anneeeeeeeeeeeeeeeemm demıyor muu yokyaa bıtıyor hersey o an benım ıcınn hele bır de opup sarılmıyor muu yokk yaaaaaaaa böyle bır duyguuu..bır de guzeell bır dee komıkkk:) bu yasına ragmen coook espırılıı:)
babası ve ben onun ıcın öluruz..hatta teyzesı dayısııı ananesı dedesıı tum sulalee yanıı:)

bu zamanlar zahmetlı bıraz ama herseyee degerrr.


dedıgım gıbı bence hemen yapın kı bırden buyusun:)

cnm. arkadaslarin dedigi gibi annelik gercekten cok farkli bir duygu. benim iki gebeligimi de tamamlamak nasip olmadi. sadece karnimda hissettigimle yaziyorum. dusun bir de dogsalardi kim bilir nasil hissederdim )

ben biraz kizlardan dusunce olarak farkli yazacagim. cocuk cok buyuk sorumluluk. bir kez sahip oldun mu vazgecemeyecegin bir gorev. onun icin oyle hemen yap arada buyusun diyemem. once senin ruhsal olarak hazir olman gerekir. eger sen hem bedenen hem de ruhen hazir olmazsan once gebeligin sirasinda baslar sorunlarin. dusuk yapabilirsin. gebeligin agir gecebilir. diyelim ki gebeligin normal gecti. hazir olmadigin icin dogum sonrasi depresyona girebilirsin. tamam cok fazla gelecek kaygisiyla yasama. ama hadi olsun amannn bisi opmaz diyerwk dw cocuk sahibi olma. mitlaka istemelisin. ben iki dusuk yapinca mecburen psikiyatris yardimi almam gerekfi. bana demistiki "senin icin demiyrm ama bazilari var hazir opmadan gebe kaliyrlar ve nasil ki yedigini kilo almamak icin kusan insanlar var. iste istemeden gebe kalanlarda beyin bebegi kabul etmez ve disari atar yani dusuk yapar". yani bunlar ciddi problemlerdir.

yerinde olsam esimle ciddi sekilde konusurdum. hatta bir profesyonelden de yardim alirdim. simdiden hakkinda hayirli olan olsun canim.

Herkese çok teşekkür ederim güzel yorum ve temennileriniz için. Okuyunca yazdıklarınızı gerçekten hepsinin doğru olduğunu düşünüyorum. Aslında bebekleri, çocukları çok ama çok seviyorum.tv de yeni doğan programları var onları izlerken duygulanıp ağlıyorum. yeğenlerimi içime sokasım geliyor yani o kadar seviyorum. ya bi yandan istiyorum, neden benim de bir bebeğim olmasın bunlar gibi diyorum sonra diyorum ki yok yok kolay zannetme, bu görünen buz dağının üst kısmı e yaşım da küçük değil bi yandan illa ki ikincisini de düşünürüz. o yüzden de düşünüyoruz artık. inşlallah yenerim bu korkumu zaman geçtikçe ve o bebek karnımda yaratıldığında. Rabbim kimseye aratmasın isteyen herkese versin inşallah. çok teşekkürler tekrardan.