- 4 Aralık 2010
- 3.593
- 6.536
- 358
- 35
Merhaba hanımlar...
Babam 57 yaşında, 35 yaşından beri kronik kalp hastası.. ve kalp yetmezliği ileri düzeyde ama şükür günlük yaşamı iyi. Geçen yıla kadar aktif çalışma hayatı da vardı. Emekli olmak istedi, oldu. Kardeşimin eczanede ona yardımcı oluyordu. Sonrasında malum korona çıktı ve babam eve kapanmak zorunda kaldı. Sadece hastane işlerinden dolayı dışarı çıkıyor onun dışında evin bütün yükü annemin üstünde. Babam da iyice bırakmış kendisini anneme, ilacını annem, yemeğini annem, tansiyonunu annem... Yani evde hiç birsey yapmadan sabahtan akşama oturuyor..
İşin açığı yıllarca hastalığına rağmen çok aktif bir sosyal hayatı ve çevresi vardı. Bilindik bir dernekte genel başkanlık yapıyordu, bir kaç dergi gazeteye yazılarını veriyordu vs. Şimdi bütün herşeyi bırakmış durumda ve yapmıyor yapmıyor... Bir de milleti arayıp hiç beni aramiyorsunuz diyor..
Bildiği ve unutmaya yüz tutmuş bir dil var, oturup çalış diyorum. Yok. İkinci üni başladı oku diyorum, yok. Bir dönem balkonda bitki yetistiriyordu kurumuslar artık hevesi de kalmamış.
Zavallı annem de bunalmış durumda. Birbirimize de çok gidip gelemiyoruz, hastalık götürmek istemiyoruz Allah korusun atlatamaz babam..
Emeklilikte ne yapılır bu dönemde arkadaslar, ne onereyim ben?
Teşekkürler...
Babam 57 yaşında, 35 yaşından beri kronik kalp hastası.. ve kalp yetmezliği ileri düzeyde ama şükür günlük yaşamı iyi. Geçen yıla kadar aktif çalışma hayatı da vardı. Emekli olmak istedi, oldu. Kardeşimin eczanede ona yardımcı oluyordu. Sonrasında malum korona çıktı ve babam eve kapanmak zorunda kaldı. Sadece hastane işlerinden dolayı dışarı çıkıyor onun dışında evin bütün yükü annemin üstünde. Babam da iyice bırakmış kendisini anneme, ilacını annem, yemeğini annem, tansiyonunu annem... Yani evde hiç birsey yapmadan sabahtan akşama oturuyor..
İşin açığı yıllarca hastalığına rağmen çok aktif bir sosyal hayatı ve çevresi vardı. Bilindik bir dernekte genel başkanlık yapıyordu, bir kaç dergi gazeteye yazılarını veriyordu vs. Şimdi bütün herşeyi bırakmış durumda ve yapmıyor yapmıyor... Bir de milleti arayıp hiç beni aramiyorsunuz diyor..
Bildiği ve unutmaya yüz tutmuş bir dil var, oturup çalış diyorum. Yok. İkinci üni başladı oku diyorum, yok. Bir dönem balkonda bitki yetistiriyordu kurumuslar artık hevesi de kalmamış.
Zavallı annem de bunalmış durumda. Birbirimize de çok gidip gelemiyoruz, hastalık götürmek istemiyoruz Allah korusun atlatamaz babam..
Emeklilikte ne yapılır bu dönemde arkadaslar, ne onereyim ben?
Teşekkürler...