- Konu Sahibi aynulhayatt
- #1
arkadaşlar öncelikle herkese meraba diyorum aranıza yeni katıldım.şimdi durum şöyle..kardeşim var 2000 doğumlu ve 5e geçti.yeni doğduğunda kafa yapısının normalden biraz küçük olması nedeniyle bi çok testten geçti normalmi diye.doktorlar herangi bi zeka problemi olmadığını lakin ilerde yaşıtlarına bakarak 1-2yıl geriden gelebileceğini söylediler.ama durum hiç de öyle değil..çarpım tablosunu doğru düzgün bilmiyo.ödevlerini kesinlikle tek başına yapamıyo.daha geçen seneye kadar yemeği annem yediriyordu kendi yemiycem diye sofradan kaçıyo şimdi bile yeri gelir annem zorla yedirir.dışarıya çıkıp yaşıtlarıyla oynamıyo onlar benimle oynamaz diyo beni istemezler diyo ki öyle..hiç bir oyunu bilmiyo göstersek anlatsak da anlamıyo.1yıldır bu oturduğumuz sitedeyiz hiç aşşağıya yaşıtlarıyla oynamaya ikna edemedik.istiyo aslında ve evde bunalıyo misafir gelse diye dua ediyo.dün zorladık in oyna felan indi.çocuklar seksek oynuyorlarmış.aa neden bilmiyosun felan demişler.aralarında sınıfından bi arkadaşı varmış o da demişki çünkü o özürlü demiş.ağlayarak eve geldi..annem babam kesinlikle durumu kabbullenmiyolar..gayet normal diyolar.biz onu şımarık yetiştirdik büyüyünce düzene girer felan diyolar.ama durumun ciddiyetinin farkında değiller.örneğin çarşıya giderken anne gitmek istemiyorum çünkü çişim gelir diye korkuyorum diyen biri..ve annem onu psikolojikman rahatlatmak için bebe aspirini veriyor içince gelmediğine inanıyor.bugün annemle konuştum.dedimki psikologla görüştürsek yardım alsak dedim.annemin verdiği tepki şu : benim kızımın neyi var durumu o kadar kötü mü? bunu dedi annem bi eğitimci olarak bunu dediyse artık..ben de dedim ki anne ruh hastalıkları üzerine gitsin yatsın demiyorum gayet normal bi şekilde bi psikologla konuşsun diyorum dedim annem hayır dedi kestirdi attı..babama desem kıyamet kopar..ilerde çok pişman olacaklar..ama benim elimden gelen de bu ..galiba üzülerek seyirci kalmak düşüyo bana
