Kötü hissediyorum…

yase19 · 7 Nisan 2023

Merhaba,konuya nasıl başlayacağım bilmiyorum yeni üyeyim.5 sene önce çok düzgün bir çocukla tanıştım sevgili olduk mükemmel bir ilişkimiz oldu her şey çok güzel giderken bi anda bitirdi.Kabullenemedim,çok düşündüm kafamı dağıtmak için sürekli arkadaşlarımla eğlenmeye çıktım bir süre sonra da unuttum hayatıma devam ettim.1 yıl önce tekrar mesaj attı çok düşündüğünü,ilişkimiz ciddileştikçe bağlanmaktan korktuğunu söyledi ben de affettim çünkü hiç kötü bi anımız yoktu bana gidişi dışında bir yanlışı yoktu.Yine ilişkimize devam ettik ben zor zamanlardan geçiyordum hem kariyerim hem arkadaşlık ilişkilerim konusunda ve o hep destekledi ama bu sefer ilişkimiz toksikleşti beklentilerimiz farklılaştı anlaşamamaya başladık çok şiddetli bir tartışmada karşılıklı ağlayarak ayrıldık.Şuan 1 ayı biraz geçti ama ben aklımdan çıkaramıyorum uyuyamıyorum,hiçbir şeye odaklanamıyorum,onu düşünmeden duramıyorum yani ayrılığı atlatamıyorum ama geri dönmek için adım da atmak istemiyorum çünkü çok kırıldık haksızlığa uğrdığımı düşünüyorum ama bunu kasıtlı yapmadığını da biliyorum ama gün içerisinde sürekli mutlu anlarımızı hatırlayıp şuan olmadığını düşününce kalp çarpıntısı yaşıyorum boşluğa düşüyorum özlüyorum sonra da kendimi bu kadar hırpaladığım için kendime kızıyorum.Paylaşmak istedim hepimiz ayrılıklar yaşıyoruz bunları hissetmemin normal olduğunu biliyorum sadece şuan üstesinden gelemiyorum…Sizce ne yapmalıyım?Nasıl bir yol izlemeliyim?

Zorlu geceler · 7 Nisan 2023

Her ilişki de kavgalar ayrılıklar yaşanıyor bence bı mesaj atin sakince konuşun bu arada yaşlar kaç acaba

Depresif Penguen · 7 Nisan 2023

Denemişsiniz olmamış, sonra bir daha denemişsiniz yine olmamış. Bence artık denemeyin belli ki olmayacak bu kişiyle.

elifce94 · 7 Nisan 2023

yase19 .!.:
Merhaba,konuya nasıl başlayacağım bilmiyorum yeni üyeyim.5 sene önce çok düzgün bir çocukla tanıştım sevgili olduk mükemmel bir ilişkimiz oldu her şey çok güzel giderken bi anda bitirdi.Kabullenemedim,çok düşündüm kafamı dağıtmak için sürekli arkadaşlarımla eğlenmeye çıktım bir süre sonra da unuttum hayatıma devam ettim.1 yıl önce tekrar mesaj attı çok düşündüğünü,ilişkimiz ciddileştikçe bağlanmaktan korktuğunu söyledi ben de affettim çünkü hiç kötü bi anımız yoktu bana gidişi dışında bir yanlışı yoktu.Yine ilişkimize devam ettik ben zor zamanlardan geçiyordum hem kariyerim hem arkadaşlık ilişkilerim konusunda ve o hep destekledi ama bu sefer ilişkimiz toksikleşti beklentilerimiz farklılaştı anlaşamamaya başladık çok şiddetli bir tartışmada karşılıklı ağlayarak ayrıldık.Şuan 1 ayı biraz geçti ama ben aklımdan çıkaramıyorum uyuyamıyorum,hiçbir şeye odaklanamıyorum,onu düşünmeden duramıyorum yani ayrılığı atlatamıyorum ama geri dönmek için adım da atmak istemiyorum çünkü çok kırıldık haksızlığa uğrdığımı düşünüyorum ama bunu kasıtlı yapmadığını da biliyorum ama gün içerisinde sürekli mutlu anlarımızı hatırlayıp şuan olmadığını düşününce kalp çarpıntısı yaşıyorum boşluğa düşüyorum özlüyorum sonra da kendimi bu kadar hırpaladığım için kendime kızıyorum.Paylaşmak istedim hepimiz ayrılıklar yaşıyoruz bunları hissetmemin normal olduğunu biliyorum sadece şuan üstesinden gelemiyorum…Sizce ne yapmalıyım?Nasıl bir yol izlemeliyim?

Keşke ilk ayrılığından sonra geri tekrar barışmasaydın. Çünkü çoğu ilişkide bir kere ayrılık olduktan sonra bir kez daha beraberliğin mümkün olmadığını gördüm cevremden. İlk ayrılığında nasıl unutmuştun neler yapmıştın aynısını yap. Ve bir daha dönerse de hayatına alma bence. Belliki iki kez denemenize rağmen ilişki sürdüremiyorsunuz. Kendinizi de suçlamayın daha uyumlu olacağınız ve seveceğiniz biri illaki çıkacak karşınıza. İlk ayrılığınızda yaptıgın şeyleri yapıp kendinizi depresyondan kurtarmaya calışın.

Niloyatospikk · 7 Nisan 2023

Geri dönmeyin bir şekilde atlatırsınız bir kez kararı vermiş o

The umbrella · 7 Nisan 2023

İlişki artık toksikleşti olarak belirtmişsiniz yani bitmesi gerekiyormuş zaten.

Şu anda imkanınız var mı bilemiyorum ama yakın bir arkadaşla tatile çıkın derim farklı bir şehirde bir kaç tur size iyi gelecektir.

Acquaa · 7 Nisan 2023

Ayrılıklar arasından uzun bir zaman geçmişse bir tarafta duygular daha taze kalırken diğer taraf biraz daha soğuk oluyor. . İlişki toksik olunca unutmak o kadar guclesiyor. Bence denememeliydiniz. Ama olan olmuş. Tekrar denemek isterse hayatınıza sokmayın.

FairyDaphne · 7 Nisan 2023

“aynı nehirde iki kez yıkanılmaz.” herakleitos. aynı zamanda bu söz diyalektiğin ve evrimin temelini de oluşturur. hayatta her şey bilim ve matematik aslında insan ilişkileri bile.

Cledyana · 7 Nisan 2023

Exten next olmaz diye boşuna dememişler. Zamana bırakın zaten unutacaksınız. Gezmeye, güzel vakit geçirmeye devam.
Biraz zaman geçince de uygun birini gözünüze kestirip hoşlanmaya başlayın.

yase19 · 7 Nisan 2023

Zorlu geceler .!.:
Her ilişki de kavgalar ayrılıklar yaşanıyor bence bı mesaj atin sakince konuşun bu arada yaşlar kaç acaba

Ben 24 o 25

Pamukannesi83 · 7 Nisan 2023

yase19 .!.:
Merhaba,konuya nasıl başlayacağım bilmiyorum yeni üyeyim.5 sene önce çok düzgün bir çocukla tanıştım sevgili olduk mükemmel bir ilişkimiz oldu her şey çok güzel giderken bi anda bitirdi.Kabullenemedim,çok düşündüm kafamı dağıtmak için sürekli arkadaşlarımla eğlenmeye çıktım bir süre sonra da unuttum hayatıma devam ettim.1 yıl önce tekrar mesaj attı çok düşündüğünü,ilişkimiz ciddileştikçe bağlanmaktan korktuğunu söyledi ben de affettim çünkü hiç kötü bi anımız yoktu bana gidişi dışında bir yanlışı yoktu.Yine ilişkimize devam ettik ben zor zamanlardan geçiyordum hem kariyerim hem arkadaşlık ilişkilerim konusunda ve o hep destekledi ama bu sefer ilişkimiz toksikleşti beklentilerimiz farklılaştı anlaşamamaya başladık çok şiddetli bir tartışmada karşılıklı ağlayarak ayrıldık.Şuan 1 ayı biraz geçti ama ben aklımdan çıkaramıyorum uyuyamıyorum,hiçbir şeye odaklanamıyorum,onu düşünmeden duramıyorum yani ayrılığı atlatamıyorum ama geri dönmek için adım da atmak istemiyorum çünkü çok kırıldık haksızlığa uğrdığımı düşünüyorum ama bunu kasıtlı yapmadığını da biliyorum ama gün içerisinde sürekli mutlu anlarımızı hatırlayıp şuan olmadığını düşününce kalp çarpıntısı yaşıyorum boşluğa düşüyorum özlüyorum sonra da kendimi bu kadar hırpaladığım için kendime kızıyorum.Paylaşmak istedim hepimiz ayrılıklar yaşıyoruz bunları hissetmemin normal olduğunu biliyorum sadece şuan üstesinden gelemiyorum…Sizce ne yapmalıyım?Nasıl bir yol izlemeliyim?

Sizi öylesine birakip gittikten baska yalnisi yokmuydu?! Ok..geri kabul etmeniz bastan hataydi zaten.

yase19 · 7 Nisan 2023

Pamukannesi83 .!.:
Sizi öylesine birakip gittikten baska yalnisi yokmuydu?! Ok..geri kabul etmeniz bastan hataydi zaten.

Beni ilişki içerisinde sürekli destekleyen,değerimin farkında olan,hislerini paylaşmayı benden esirgemeyen,benimle çıkar ilişkisi içerisinde olmayan biriyle karşılaştığımda basit bir sebepten ayrılma kararı almasını doğru bulmadım,üzüldüm ama tekrar dönüp bana anlaşılır sebepler verdiğinde affedebildim çünkü olumlu özellikleri ağır basıyordu dediğim gibi özellikle ilk ilişkimizde ilişki boyunca aklımda kalan hiçbir kızgınlığım kırgınlığım yok hatta çok sevildiğimi sonuna kadar hissettiğim bir ilişkiydi. Şuan yaşadıklarımı yaşamamıştım o yüzden ilişkim ilerleseydi nasıl olurdu merak ettim devam ettiğim için pişman değilim sonunda hayal kırıklığı olsa da sonuçta yaşamadan bilemezdim sadece süreci atlatmakta sorun yaşıyorum

Tweety009 · 7 Nisan 2023

yase19 .!.:
Merhaba,konuya nasıl başlayacağım bilmiyorum yeni üyeyim.5 sene önce çok düzgün bir çocukla tanıştım sevgili olduk mükemmel bir ilişkimiz oldu her şey çok güzel giderken bi anda bitirdi.Kabullenemedim,çok düşündüm kafamı dağıtmak için sürekli arkadaşlarımla eğlenmeye çıktım bir süre sonra da unuttum hayatıma devam ettim.1 yıl önce tekrar mesaj attı çok düşündüğünü,ilişkimiz ciddileştikçe bağlanmaktan korktuğunu söyledi ben de affettim çünkü hiç kötü bi anımız yoktu bana gidişi dışında bir yanlışı yoktu.Yine ilişkimize devam ettik ben zor zamanlardan geçiyordum hem kariyerim hem arkadaşlık ilişkilerim konusunda ve o hep destekledi ama bu sefer ilişkimiz toksikleşti beklentilerimiz farklılaştı anlaşamamaya başladık çok şiddetli bir tartışmada karşılıklı ağlayarak ayrıldık.Şuan 1 ayı biraz geçti ama ben aklımdan çıkaramıyorum uyuyamıyorum,hiçbir şeye odaklanamıyorum,onu düşünmeden duramıyorum yani ayrılığı atlatamıyorum ama geri dönmek için adım da atmak istemiyorum çünkü çok kırıldık haksızlığa uğrdığımı düşünüyorum ama bunu kasıtlı yapmadığını da biliyorum ama gün içerisinde sürekli mutlu anlarımızı hatırlayıp şuan olmadığını düşününce kalp çarpıntısı yaşıyorum boşluğa düşüyorum özlüyorum sonra da kendimi bu kadar hırpaladığım için kendime kızıyorum.Paylaşmak istedim hepimiz ayrılıklar yaşıyoruz bunları hissetmemin normal olduğunu biliyorum sadece şuan üstesinden gelemiyorum…Sizce ne yapmalıyım?Nasıl bir yol izlemeliyim?

Çoook tanıdık hislerrr...
Çaresi yine ZAMAN!
daha önce yaptığını yapıp arkadaşlarınla eğlen vakit geçir hayatına bakmalısın hayattan kopmamaya çalışmalısın.

lilay5 · 7 Nisan 2023

5 sene önce bir ilişki yaşamışsınız, yüksek ihtimalle sizin de onun da 5 sene önce bir ilişkiden beklentinizden tutun, fikirlerinize kadar çoğu şey değişmiştir bunca sene içerisinde. insanlar 1 sene de bile fazlasıyla değişiyor. şu anda da beklentilerinizin farklı olduğunu ve anlaşamadığınızı görmüşsünüz zaten. yıllar önce güzel gitti diye yine güzel gidecek sanmışsınız ama genelde bir ilişki bir kere bitiyorsa, ikinciye bitti denmesi hep daha kolay oluyor. karşılıklı ağlayarak bitirdiğiniz için size daha dramatik gelmiştir, öfkeniz bitmeye başladığı için de mutlu anları düşünüp duruyorsunuzdur.. kendinize biraz zaman verin. toksik ilişkiden ileriye dönük bir mutluluk beklenmez.

Hsktrlsyn · 7 Nisan 2023

yase19 .!.:
Merhaba,konuya nasıl başlayacağım bilmiyorum yeni üyeyim.5 sene önce çok düzgün bir çocukla tanıştım sevgili olduk mükemmel bir ilişkimiz oldu her şey çok güzel giderken bi anda bitirdi.Kabullenemedim,çok düşündüm kafamı dağıtmak için sürekli arkadaşlarımla eğlenmeye çıktım bir süre sonra da unuttum hayatıma devam ettim.1 yıl önce tekrar mesaj attı çok düşündüğünü,ilişkimiz ciddileştikçe bağlanmaktan korktuğunu söyledi ben de affettim çünkü hiç kötü bi anımız yoktu bana gidişi dışında bir yanlışı yoktu.Yine ilişkimize devam ettik ben zor zamanlardan geçiyordum hem kariyerim hem arkadaşlık ilişkilerim konusunda ve o hep destekledi ama bu sefer ilişkimiz toksikleşti beklentilerimiz farklılaştı anlaşamamaya başladık çok şiddetli bir tartışmada karşılıklı ağlayarak ayrıldık.Şuan 1 ayı biraz geçti ama ben aklımdan çıkaramıyorum uyuyamıyorum,hiçbir şeye odaklanamıyorum,onu düşünmeden duramıyorum yani ayrılığı atlatamıyorum ama geri dönmek için adım da atmak istemiyorum çünkü çok kırıldık haksızlığa uğrdığımı düşünüyorum ama bunu kasıtlı yapmadığını da biliyorum ama gün içerisinde sürekli mutlu anlarımızı hatırlayıp şuan olmadığını düşününce kalp çarpıntısı yaşıyorum boşluğa düşüyorum özlüyorum sonra da kendimi bu kadar hırpaladığım için kendime kızıyorum.Paylaşmak istedim hepimiz ayrılıklar yaşıyoruz bunları hissetmemin normal olduğunu biliyorum sadece şuan üstesinden gelemiyorum…Sizce ne yapmalıyım?Nasıl bir yol izlemeliyim?

Bir kere unutmuşsun bir kere daha unatabilirsin. Bunu kendin için yapmalısın. Sana zarar veren herhangi bir şeyi hayatında bulundurma.

hln09 · 7 Nisan 2023

Genel olarak erkeklere 2 kere şans verilmesi taraftarıyım . 2. şansı hak edenler grubu da hani güzel ayrıldığımız, kadersel yollarla ayrı düştüğümüz aklımızın kaldığı iyicil tipler. Siz lütfedip 2. şansı vermişsiniz , değerinizi bilememiş. 3. bir şansı hiçbir erkek hak etmez.
Bir diğer mevzu da bağlanmaktan korkuyorum minvalindeki cümlelerin alt metni'' daha karıya kıza doyamadım bi doyup gelcem'' dir. Gerçek bir erkek asla tek kadına bağlanmaktan değil korkmak istekle şevkle bağlanır. Bence kendisi bir çöp erkek ve atılması gerekli.

nurbanu7 · 7 Nisan 2023

zamana bırak hobi edin. yeni bi dil öğrenmeye çalış mesela kendine katacak bişeyler denersen unutursun

lightgiver · 8 Nisan 2023

yase19 .!.:
Merhaba,konuya nasıl başlayacağım bilmiyorum yeni üyeyim.5 sene önce çok düzgün bir çocukla tanıştım sevgili olduk mükemmel bir ilişkimiz oldu her şey çok güzel giderken bi anda bitirdi.Kabullenemedim,çok düşündüm kafamı dağıtmak için sürekli arkadaşlarımla eğlenmeye çıktım bir süre sonra da unuttum hayatıma devam ettim.1 yıl önce tekrar mesaj attı çok düşündüğünü,ilişkimiz ciddileştikçe bağlanmaktan korktuğunu söyledi ben de affettim çünkü hiç kötü bi anımız yoktu bana gidişi dışında bir yanlışı yoktu.Yine ilişkimize devam ettik ben zor zamanlardan geçiyordum hem kariyerim hem arkadaşlık ilişkilerim konusunda ve o hep destekledi ama bu sefer ilişkimiz toksikleşti beklentilerimiz farklılaştı anlaşamamaya başladık çok şiddetli bir tartışmada karşılıklı ağlayarak ayrıldık.Şuan 1 ayı biraz geçti ama ben aklımdan çıkaramıyorum uyuyamıyorum,hiçbir şeye odaklanamıyorum,onu düşünmeden duramıyorum yani ayrılığı atlatamıyorum ama geri dönmek için adım da atmak istemiyorum çünkü çok kırıldık haksızlığa uğrdığımı düşünüyorum ama bunu kasıtlı yapmadığını da biliyorum ama gün içerisinde sürekli mutlu anlarımızı hatırlayıp şuan olmadığını düşününce kalp çarpıntısı yaşıyorum boşluğa düşüyorum özlüyorum sonra da kendimi bu kadar hırpaladığım için kendime kızıyorum.Paylaşmak istedim hepimiz ayrılıklar yaşıyoruz bunları hissetmemin normal olduğunu biliyorum sadece şuan üstesinden gelemiyorum…Sizce ne yapmalıyım?Nasıl bir yol izlemeliyim?

Elınızden gelenı yaptıgınızı dusunuosanız sakın mesaj atmayın. Nasıl atlattık. Mesela ben birini çok sevdım yıllarca aşk acıdı cektım ama hiç normal deılmış. Hastalandım sonra çok agır süreçler geçirdim. Onun etkısı varmıydı bılmıorum ama bence vardı. Gerek yok aslında. Keşke aılem çok bılgılı olsaydıda o dönemde benı kurtarsalardı. Kımseye anlatamıodum. Annem bılıodu aslında unutursun dıodu.Sımdı aıleler daha bilinçli bu hoşuma gıdıyor. Daha çok erken. Kursa gıt yenı insanlar tanı fln dıolar ben o dönemlerde evden bıle çıkmak ıstemıorum. Ama ölüm var . Kımse ıcın değmez. O çocuk senın onu çok sevdıgını anlamış o yüzden böle yapıyor. Yoksa cesaret edemez. Ama bunu bıle bıle yaptı. O yüzden kendıne gel. Kımse bılmeden istemeden bısey yapmaz. Bu senın cıkış noktan olsun. Seni sevseydı eğer asla bırakmazdı. Bu kelıme bıle canını acıtabılır ama benı bır dostun olarak gör. Hiç kımse bılmedem hoc bır sey yapmıyır.

elifnurbeyza · 8 Nisan 2023

yase19 .!.:
Merhaba,konuya nasıl başlayacağım bilmiyorum yeni üyeyim.5 sene önce çok düzgün bir çocukla tanıştım sevgili olduk mükemmel bir ilişkimiz oldu her şey çok güzel giderken bi anda bitirdi.Kabullenemedim,çok düşündüm kafamı dağıtmak için sürekli arkadaşlarımla eğlenmeye çıktım bir süre sonra da unuttum hayatıma devam ettim.1 yıl önce tekrar mesaj attı çok düşündüğünü,ilişkimiz ciddileştikçe bağlanmaktan korktuğunu söyledi ben de affettim çünkü hiç kötü bi anımız yoktu bana gidişi dışında bir yanlışı yoktu.Yine ilişkimize devam ettik ben zor zamanlardan geçiyordum hem kariyerim hem arkadaşlık ilişkilerim konusunda ve o hep destekledi ama bu sefer ilişkimiz toksikleşti beklentilerimiz farklılaştı anlaşamamaya başladık çok şiddetli bir tartışmada karşılıklı ağlayarak ayrıldık.Şuan 1 ayı biraz geçti ama ben aklımdan çıkaramıyorum uyuyamıyorum,hiçbir şeye odaklanamıyorum,onu düşünmeden duramıyorum yani ayrılığı atlatamıyorum ama geri dönmek için adım da atmak istemiyorum çünkü çok kırıldık haksızlığa uğrdığımı düşünüyorum ama bunu kasıtlı yapmadığını da biliyorum ama gün içerisinde sürekli mutlu anlarımızı hatırlayıp şuan olmadığını düşününce kalp çarpıntısı yaşıyorum boşluğa düşüyorum özlüyorum sonra da kendimi bu kadar hırpaladığım için kendime kızıyorum.Paylaşmak istedim hepimiz ayrılıklar yaşıyoruz bunları hissetmemin normal olduğunu biliyorum sadece şuan üstesinden gelemiyorum…Sizce ne yapmalıyım?Nasıl bir yol izlemeliyim?

Görüşmeye devam ettikçe daha çok baglanacaksin.Nikahli eş değil sonuçta yada nişanlın kolay ayrilirsin.

Kötü hissediyorum…

Yeni Üye

Aktif Üye

Guru

Üye

Nirvana

Aktif Üye

Y❀

Guru

Nirvana

Yeni Üye

Nirvana

Yeni Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

.

Şeytanın avukatı

Guru

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency