Merhaba kızlar. Uzun zamandır konu açmıyordum. 1 buçuk yaşında bir oğlum var. İkizini doğumdan bi kaç gün sonra gelişimini tamamlayamadığı ve erken doğum olduğu için kaybettik. Üstüne bu bebeğim uzunca bi süre küvezde kalmaya devam etti. Sonrasında tam 6 ay kadar lohusa depresyonu yaşadım. Zar zor kendime geldim. Bu sürede belli aralıklarla kpmin saçma sağan patavatsızlıklarıyla uğraştım kurduğu birçok cümleyi kulak arkası etmeye çalıştım.
Eşimle birbirine saygısı olan kendini geliştirmiş birbirini seven bir çiftiz. Onun hatrı için bi çok şeyi görmezden geldim. Çocuğumu bile öyle takıntı haline getirmiş ki biraz daha büyüsün onlardan alcam gibi cümleler kurmuştu zamanında ciddi ciddi Lohusa depresyonumu tetikleyerek.öyle ki kv rahatsızlığından dolayı burdan taşınmak istiyor havası daha temiz olan bir yere. Ben torunumu bırakıp gidemem diyormuş. Kv de annesi babası başında sana noluyor nereye bırakmaktan bahsediyorsun diyor iki yıldır aynı mevzu. Sanki çocuğun anne babası yokmuş gibi davranması bizi anne baba olarak yok saymak istemesi vs nedenler. Çocuğumu kastederek ben onun için çalışıyorum benim paramı o yiyecek babasının kazandığı kendine gibi cümleler kuruyor çok irrite edici. Defalarca uyardık.
Kişilik olarak da kimseye saygısı yoktur. Ettiği tek muhabbet kimin ne kadar parası maaşı var kim nerden ev almış kim zayıflamış ve kim kilo almış. En iyiyi hep kendisi bilir kafası.
Dün akşam eşimin kardeşi yemeğe gidelim dedi. Olur gidelim dedik. Kp ve kv de dışarıdaydı gideceğimiz yere yakın oldukları için onları da aradık onlar da geldi. Her neyse sipariş verdik siparişlerimiz geldi. Ekonomi haberlerinden bahsederken ben o ara çocuğa yemek yedirirken kp konuyu birden benim kiloma getirdi. Pisipatisi çok kilo aldı bu aralar dikkat et biraz dedi şok oldum.
Şubat ayında kendime telefon aldım. 7 yıldır aynı telefonu kullanıyordum. Geçen ay 5 aydır kullandığım yeni telefonum hakkında birden öylece otururken o telefona o kadar para vereceğine kendine bilezik alsaydın dedi? Ne alakası var dedim. Daha iyi olurdu birikim olurdu dedi. Biz birikimimizi de yapıyoruz ihtiyacım vardı aldım dedim? Aynı şeyleri tekrar etti. Kv kızdı sana ne karışma vs diye böyle her şeyi durup dururken söylüyor ve asla içinde bişey tutmuyor.
Kilo konusuna gelince. Tiroid bezlerimden 6 yıl önce ameliyat oldum ve ikisini de aldırdım. Hormonal dengemi ilaçla sağlıyorum. Doğum kilolarım henüz duruyor. Metabolizmam yavaş çalıştığı için de haliyle kilo problemim hep vardı yeni değil. Emzirmeye devam ettiğim için diyet doktor vs yapamıyorum en fazla kan değerlerime baktırdım. Diyet listesine uyacak zamanım yok. Yapabildiğim spor bebeğimle birlikte akşam yürüyüşe çıkmak. Bu benim kendimde zaten takıntı ettiğim ama en azından emzirmeyi bıraktığımda ele alacağım bir konu. Ailecek otururken üstelik yemeğe gelmişken söylenecek bişey değil. Artık çok sıkıldım olur olmadık yerlerde kv’ye de aynı şekilde davranıyor. O cümleyi kurduktan sonra eşim ne yapmasını istersin emzirmeye devam ediyor kız dedi. Bişey yapmasın dikkat etsin dedi. Biliyorum farkındayım ama şuan yapacak bişeyim yok dedim. Kendince tavsiyelerde bulundu hamur yeme bilmem ne. Ki öyle aşırı aşırı yiyen biri değilim. Sürekli birilerinin kilosu hakkında yorum yapıyor o çok kilo almış hayvan gibi olmuş vs. Konu ben değilken bile her kilo yemekten alınmaz hastalıklar da kilo aldırır kilo verdirir desek de asla anlamıyor. Benim suratım asıldı ister istemez yüzüme yansıtırım. Haliyle hiçbişey yemedim bebeğime yedirip tek kelime bile etmeden masadan onu kaldırıp oyun alanına götürdüm.
Çünkü eşim ve kvmin konuşacağından emindim ama yine de çok rahatsız oldum.
Ki öyle de olmuş. Eşimle kv kimi insan yer kilo almaz kimisi su içse yarar hala doğum kilosu duruyor emziriyor burda söylenecek şey mi neden içinde tutmuyorsun vs demiş. Eşim bak ben ondan fazla yiyorum ama bünyem hızlı çalışıyor ben de almak istiyorum ama alamıyorum kilo bu onun zaten kendi kendine sorun ettiği bişey iyice takıntı haline getiriyor demiş. O da O benim kızım ben onun yediğini kıskanmıyorum kendisinin iyiliğini düşünüyorum söylemezsem içimde tutamıyorum rahatsız oluyorum, bunu bir sorumluluk olarak görüyorum demeye devam etmiş.
Masaya döndüğümde yüzüm hala aynıydı. Kp bu kez kvye bişeyler içerken sen içme sana iyi gelmiyor içme içme demeye devam etti en son kendimi tutamadım ve artık bi rahat mı bıraksan insanları acaba bana yeme ona içme deyip duruyorsun oturduğumuzdan beri dedim. Birden soğuk rüzgarlar esti. Herkese ve her şeye müdahale etmesinden çok sıkıldık artık bunun yanlış olduğunu söylesek de anlamıyor. Eşim dayanamadığımı bildiği için güldü. Kızım sen benim kızımsın iyiliğin için konuşuyorum vs dedi. Tamam ama ben farkındayım aynaya bakıyorum bir erkek olarak bunu söylemen yanlış kimsenin bedeni hakkında yorum yapma artık. Rahatsızım emziriyorum ilaç kullanıyorum diye aynı şeyleri tane tane anlatmaya devam ettim. Yok allah daha çok versin ye tabi benim paramı yemiyorsun sizin eviniz sizin yuvanız iyiliğin için söylüyorum demeye devam etti ama o masanın huzuru kaçtı bi kere. Kv hep söyler Oğulları gerçekten bir kere bile saygısızlık etmedi karşısında durmadılar ondan bu herkese her şeyi söyleyebileceğini sanıyor söylüyor da der. Nasıl davranacağımızı şaşırdık artık
Bence karakteri huysuz sonurtuk negatiflikten besleniyor iyi olayım derken kötü oluyor yani kaş yapmaya çalışırken göz çıkarıyor .Bence iki yol var ya böyle canım babacığım haklisin deyip geçmeli yada arada sizin yaptığınız gibi iki dürtmeli 
