- 15 Haziran 2022
- 926
- 791
- 33
- Konu Sahibi Peripadisahininkizi
- #1
Ben yeni memur oldum çalıştım sınavı kazandım. Benim yerimde olmak isteyen de çok kişi vardır. hayatta bir şeyler de başarıyorum aslında ama hiç kendimi başarılı hissedemiyorum. Hep bunalıyorum daha işe gideli 2-3 ay olacak iş yerinde çok bunalıyorum, zaman geçmek bilmiyor. Eve gelir gelmez de uzanıyorum. Hamileyim bu arada ama ondan önce de vardı hep aşırı bir yorgunluk, ben hiçbir şey yapamam hissi. Sağlık sorunlarım da var acaba ben mi büyütüyorum gerçekten yoksa çok mu tembelim diyorum.
Yıllardır geçmeyen kronik bazen hafif bazen şiddetli baş ağrım var, doktorlara da gitmiştim zamanında ama sebebi yok tedavi yok. Bir de omurga bel ağrısı problemim var. Onun dışında aslında çok şükür elim ayağım tutuyor işe gidip geliyorum. Hep şükretmeye çalışıyorum, daha kötü durumlarda olabilirdi diyorum. Ama özellikle başım ağrıdığı zaman tüm vücuduma vuruyor sanki o kadar halsiz hasta hissediyorum ki. Hiçbir şey yapamayacağım düşünceleri basıyor psikolojik olarak yıpratıyor.
Şimdi de ben bebeğime nasıl bakacağım hissi anca eve kendimi atıyorum yemek bile yapmıyorum annem yapıyor hamile olduğum için sağlıklı yemekler yapıyor. Annem olmayınca birkaç kez dışardan yemek söyledim sonra kendimi suçlu hissettim hamilelikte sağlıksız yediğim için.
Mutlu da olmaya çalışıyorum hatta bu aralar eşimde hayattan bıkkın bir hale bürünmüştü çok yoğun çalıştığı için eşime pozitifliğimi veriyorum ki onun neşesi enerjisi yerine geliyor bir süre en azından.
Bize biraz farklılık gerekiyor sanırım burada dışarı çıkıyoruz ama hep aynı şeyler çok açmıyor haftasonu kahvaltıya yemeğe falan gidiyoruz geri eve geliyoruz
bebeğim doğunca iyi hissetmeyi çok istiyorum bu yetersizlik duygusunu hissetmek istemiyorum artık
Yıllardır geçmeyen kronik bazen hafif bazen şiddetli baş ağrım var, doktorlara da gitmiştim zamanında ama sebebi yok tedavi yok. Bir de omurga bel ağrısı problemim var. Onun dışında aslında çok şükür elim ayağım tutuyor işe gidip geliyorum. Hep şükretmeye çalışıyorum, daha kötü durumlarda olabilirdi diyorum. Ama özellikle başım ağrıdığı zaman tüm vücuduma vuruyor sanki o kadar halsiz hasta hissediyorum ki. Hiçbir şey yapamayacağım düşünceleri basıyor psikolojik olarak yıpratıyor.
Şimdi de ben bebeğime nasıl bakacağım hissi anca eve kendimi atıyorum yemek bile yapmıyorum annem yapıyor hamile olduğum için sağlıklı yemekler yapıyor. Annem olmayınca birkaç kez dışardan yemek söyledim sonra kendimi suçlu hissettim hamilelikte sağlıksız yediğim için.
Mutlu da olmaya çalışıyorum hatta bu aralar eşimde hayattan bıkkın bir hale bürünmüştü çok yoğun çalıştığı için eşime pozitifliğimi veriyorum ki onun neşesi enerjisi yerine geliyor bir süre en azından.
Bize biraz farklılık gerekiyor sanırım burada dışarı çıkıyoruz ama hep aynı şeyler çok açmıyor haftasonu kahvaltıya yemeğe falan gidiyoruz geri eve geliyoruz
bebeğim doğunca iyi hissetmeyi çok istiyorum bu yetersizlik duygusunu hissetmek istemiyorum artık