- 31 Ağustos 2015
- 583
- 145
- 33
- Konu Sahibi hayatisir1234
-
- #1
Sevgili hanimlar merhaba,
Benim sorunum kendimle. Belki yazacaklarim biraz uzun olcak mümkün oldukca kisa tutmaya calisacagim. Unutkanlik ve kendi basina calisamama sorunu var bende. Bu sorunlarimi tabii ki bilmiyordum, sonradan ögrendim (kendimi tanidim). Öncelikle ben 24 yasinda ve yurt disinda yasiyorum.
Ve finansal kaynagimi saglamak icinde bundan 10 gün önce burada (yurt disinda) büyük bir take away yerinde ise basladim (müsterilere sandvicler,pastalar, ekmekler, kurabiyeler kekler fln satiyoruz). Ürünlerimiz cok cok fazla ve ben satis kismindayim. Bugün 6. günümdü.
Iste sanki kendi basima pek calisamiyorum, sürekli is vermelerini bekliyorum. Evet yeniyim tabii ki herseyi ögretiyorlar ama fark ediyorum, artik kendi basima calismami bekliyorlar. Müsteri karsilamasinda ve ürün satma da bir problem yok, hatta cok cok cok iyiyim. Ama bos durdugumuz alanlarda felan bazen ne yapacagimi bilmiyorum bu da oradaki calisanlarin gözüne batiyor. Mesela ürünlerin yerini degistirme, yenisini getirme, bosalan yerleri doldurma gibi arka planda olan seyler... Hatta bir abla kendi iradenle bir seyler yapmayi dene fazla emir almamaya bak dedi. Emir almak acikcasi evet zoruma gidiyor ama bende sanki unutkanlik veya adapte olamama var. Herneyse kendi basima birseyler yapamiyorum sürekli bir yol gösterene ihtiyacim var bu da beni sinir ediyor artik.
Sonra bu sorunun kaynaginin nereden geldigine merak sardim.. ve cocukluguma, yetistirilme tarzima indim. ve evet ben tesvik edilmeyerek ilgi görmeyerek büyütüldüm. Annemle babam su an 65 yasindalar. Yurt disina geldiklerine yabanci dilleri yoktu, isci kiziyim yani ben. Annemle babam bana sevgi, karnimi doyurmadan baska hicbirsey veremediler. Burada onlari kötüleyemiyorum, cünkü onlarda birsey görmediler. Anneme bakiyorum zaten okuma yazmasi yok. Babama bakiyorum hicbir sosyal faaliyeti yok calismaktan baska. Tabii ki onlari canimdan cok seviyorum. Fakat üzülüyorum, keske baska türlü daha bilgili, ilgi görerek, egitilerek büyütülseydim diyorum. Ben ama nedense kendimi bildim bileli merakliyim.. misal veriyorum kücükken yabanci dil ögrendirdim, namazi bile kendi basima kilmayi ögrenmistim. Yani icimde bir istek vardi.. herneyse isletme okudum, begenmedim,.. daha yükseklere cikmayi hedefleedim... okumak, kendimi gelistirmek istiyorum. Böyle isci olarak degilde kendimi rahat hissettigimin, anlami olan bir is yapmayi istiyorum bu nedenle de Ana sinifi ögretmenligine/ilk okul ögretmenligine ilgi duydugum icin artik hafta da 1 kez bir 5 yasindaki cocuga ailesinin istegi üzerine ders veriyorum (yabanci dil ögretiyorum).
Cocuk cok ama cok zeki, atilgan ve merakli. Bu cocugu kendimle yani yetistirilme tarzimizi karsilastirdim ister istemez,, cok farkliyiz, cünkü onun ailesi onunla nasil ilgileniyor, egitiyor.. yabanci dil ögrenmesi icin birini tutuyorlar. Benimkiler benle adeta bir sohbet bile edemezler :) sonra diyorum,, kizim sen gariban gibi yetistirildin, cok normal kafanin calismamasi..
Daha zeki olmak ve hafizami kuvvetlendirmek icin sizce ne yapmaliyim? inanin yapayalnizim su dünyada.. istedigim yerlere gelemedigim icin de üzgünüm.. cok sükür para kazaniyorum ama yaptigim isi hic sevmiyorum.. bir anlami yok cünkü. ürün satmak... bana para kazanma disinda bir katkisi yok.. kendimi kötü hissediyorum gercekten..
Benim sorunum kendimle. Belki yazacaklarim biraz uzun olcak mümkün oldukca kisa tutmaya calisacagim. Unutkanlik ve kendi basina calisamama sorunu var bende. Bu sorunlarimi tabii ki bilmiyordum, sonradan ögrendim (kendimi tanidim). Öncelikle ben 24 yasinda ve yurt disinda yasiyorum.
Ve finansal kaynagimi saglamak icinde bundan 10 gün önce burada (yurt disinda) büyük bir take away yerinde ise basladim (müsterilere sandvicler,pastalar, ekmekler, kurabiyeler kekler fln satiyoruz). Ürünlerimiz cok cok fazla ve ben satis kismindayim. Bugün 6. günümdü.
Iste sanki kendi basima pek calisamiyorum, sürekli is vermelerini bekliyorum. Evet yeniyim tabii ki herseyi ögretiyorlar ama fark ediyorum, artik kendi basima calismami bekliyorlar. Müsteri karsilamasinda ve ürün satma da bir problem yok, hatta cok cok cok iyiyim. Ama bos durdugumuz alanlarda felan bazen ne yapacagimi bilmiyorum bu da oradaki calisanlarin gözüne batiyor. Mesela ürünlerin yerini degistirme, yenisini getirme, bosalan yerleri doldurma gibi arka planda olan seyler... Hatta bir abla kendi iradenle bir seyler yapmayi dene fazla emir almamaya bak dedi. Emir almak acikcasi evet zoruma gidiyor ama bende sanki unutkanlik veya adapte olamama var. Herneyse kendi basima birseyler yapamiyorum sürekli bir yol gösterene ihtiyacim var bu da beni sinir ediyor artik.
Sonra bu sorunun kaynaginin nereden geldigine merak sardim.. ve cocukluguma, yetistirilme tarzima indim. ve evet ben tesvik edilmeyerek ilgi görmeyerek büyütüldüm. Annemle babam su an 65 yasindalar. Yurt disina geldiklerine yabanci dilleri yoktu, isci kiziyim yani ben. Annemle babam bana sevgi, karnimi doyurmadan baska hicbirsey veremediler. Burada onlari kötüleyemiyorum, cünkü onlarda birsey görmediler. Anneme bakiyorum zaten okuma yazmasi yok. Babama bakiyorum hicbir sosyal faaliyeti yok calismaktan baska. Tabii ki onlari canimdan cok seviyorum. Fakat üzülüyorum, keske baska türlü daha bilgili, ilgi görerek, egitilerek büyütülseydim diyorum. Ben ama nedense kendimi bildim bileli merakliyim.. misal veriyorum kücükken yabanci dil ögrendirdim, namazi bile kendi basima kilmayi ögrenmistim. Yani icimde bir istek vardi.. herneyse isletme okudum, begenmedim,.. daha yükseklere cikmayi hedefleedim... okumak, kendimi gelistirmek istiyorum. Böyle isci olarak degilde kendimi rahat hissettigimin, anlami olan bir is yapmayi istiyorum bu nedenle de Ana sinifi ögretmenligine/ilk okul ögretmenligine ilgi duydugum icin artik hafta da 1 kez bir 5 yasindaki cocuga ailesinin istegi üzerine ders veriyorum (yabanci dil ögretiyorum).
Cocuk cok ama cok zeki, atilgan ve merakli. Bu cocugu kendimle yani yetistirilme tarzimizi karsilastirdim ister istemez,, cok farkliyiz, cünkü onun ailesi onunla nasil ilgileniyor, egitiyor.. yabanci dil ögrenmesi icin birini tutuyorlar. Benimkiler benle adeta bir sohbet bile edemezler :) sonra diyorum,, kizim sen gariban gibi yetistirildin, cok normal kafanin calismamasi..
Daha zeki olmak ve hafizami kuvvetlendirmek icin sizce ne yapmaliyim? inanin yapayalnizim su dünyada.. istedigim yerlere gelemedigim icin de üzgünüm.. cok sükür para kazaniyorum ama yaptigim isi hic sevmiyorum.. bir anlami yok cünkü. ürün satmak... bana para kazanma disinda bir katkisi yok.. kendimi kötü hissediyorum gercekten..