Arkadaşlar merhaba,
Geçtiğimiz hafta Cuma günü kürtaj oldum... Çok kötü durumdayım... Nedeni ise, evleneceğim adamın eski eşini hayatından çıkaramaması... Düğünümüze 4 gün vardı.. Bebek mi o mu dedim ve "o benim arkadaşım, dostum, 12 yıl önce olan bir şey alakası yok" dedi... bizim 8 aylık ilişkimiz vardı, hep sorun eski ilişkilerdi.. Hatam şu, neden ayrılmadım, ama seviyordum işte... Bir bebeği de bu şekilde büyütmekten çok korktum.. Kürtajım çok kötü geçti, ardından 3 saat kadar uyutuldum, çığlık çığlığa bağırdım ardından... ve o kişi, annesinin tansiyonu yükseldiği için beni bırakıp gitti, arkadaşlarımıza da bu bebeği çok istediğini, benim aldırmak istediğimi, beni görmenin ona acı verdiğini söylemiş.. Evet ben aldırdım çünkü eski eşini silemeyen bir kocam olacaktı... Şu an ise bebeğimi aldırdığım için çok pişmanım. Psikolojik destek alıyorum ama yapamıyorum, öldürmek istiyorum kendimi de bazen... işin içinden çıkamıyorum, doğru karar mı verdim bilemiyorum... ama son pişmanlık fayda etmiyor...
Geçtiğimiz hafta Cuma günü kürtaj oldum... Çok kötü durumdayım... Nedeni ise, evleneceğim adamın eski eşini hayatından çıkaramaması... Düğünümüze 4 gün vardı.. Bebek mi o mu dedim ve "o benim arkadaşım, dostum, 12 yıl önce olan bir şey alakası yok" dedi... bizim 8 aylık ilişkimiz vardı, hep sorun eski ilişkilerdi.. Hatam şu, neden ayrılmadım, ama seviyordum işte... Bir bebeği de bu şekilde büyütmekten çok korktum.. Kürtajım çok kötü geçti, ardından 3 saat kadar uyutuldum, çığlık çığlığa bağırdım ardından... ve o kişi, annesinin tansiyonu yükseldiği için beni bırakıp gitti, arkadaşlarımıza da bu bebeği çok istediğini, benim aldırmak istediğimi, beni görmenin ona acı verdiğini söylemiş.. Evet ben aldırdım çünkü eski eşini silemeyen bir kocam olacaktı... Şu an ise bebeğimi aldırdığım için çok pişmanım. Psikolojik destek alıyorum ama yapamıyorum, öldürmek istiyorum kendimi de bazen... işin içinden çıkamıyorum, doğru karar mı verdim bilemiyorum... ama son pişmanlık fayda etmiyor...