evet hanimlar malesef ki küsen bir esim var. 30'una gelmis ama hala çocukca kusebilen bir esim var. Genel olarak bir ozet geceyim, 5 yillik evliyiz esim ozunde durust bir insan iyi bir babadir. Evden ise isten eve, sen sakrak muhabbetlidir. Lakin berbat bir huyu var ki o da ; küsmek. Mesela bir problem yasasak kizsa hemen trip moduna girer. Ya da ben bi konudan dolayi tavirliysam. O da kisasa kisas yapip gunlerce tavir alir. En kotusude yatak ayirir. Kuslukten hoslanmadigim ve sacma buldugum icin, hep ilk adimi ben atar etrafinda pervane olurdum. Hakli ya da haksiz bi onemi yoktu benim icin. Lakiiinn bende zamanla ona benzemeye basladim. Ya da usandim bilmiyorum. Bir gun yine biseyden dolayi tavir aldi. Bende ayni sekilde karsilik verdim yuzune dahi bakmadim. Bu sefer kendi mecbur tipis tipis gelip ozrunu diledi. O zaman bu zaman her tavir aldiginda o ozur diler oldu. Ama malesef kusluk surelerimiz uzadi. Mesela en son ki olay belki hatirlayanlariniz olur. Bir olaydan dolayi tartistik ve ben tavir aldim. Esim laf arasinda bi kac sitem edince icimden uzatmaya gerek yok bos bir konu diye gecirip " tamam biraz hassas davranmis olabilirim ozur dilerim yakisikli barisalim mi " yazdim. Onun cevabi su ol du " senin ki degil benimki kalktigi zaman hadi isine bak simdi" tabi ben sok!! Sinirlendiginde agzindan cikani kulagi duymayan bir insan. Bende cevap olarak " terbiyesiz herif bir daha yuzune bakarsam iki olsun " oldu. Ve oylede yapiyorum. Yaklasik 10 gun oldu ve biz hala kusuz. Kendisi konusuyor ara sira ama tavirli. Bense yuzune bile bakmiyorum. Bakmak istemiyorum. Ona 3 cocuk vermis bir kadinla nasil konusmasi gerketigini ogrenene kadar da bakmayi dusunmuyorum. Sizce bu yanlis bir tutum mu. Her turlu elestirinize acigim ve sonsuz saygim var. Insan bazen kendini elestiremiyor ya da egriyi dogruyu goremiyor. Bu konuda sizden yardim istiyorum. Okudugunuz icin cok tesekkur ederim. Uzun oldu ve yazim hatam varsa affola.
dertlesecek kimsem yok mazur gorun beni.
