amın cnm ınsss gorucez o gunlerıdeBende destek almayı düşündüm aslında en iyisini yapmışsın. Şimdi sürekli telkin ediyorum kendime iyi olacak daha güzel günler yaşayacağız. Gezeceğiz tozacağız. Ama ayın ikisinde doktor konturolümüz var şimdiden geriliyorum. Çünkü doktorlar çok didikliyor. Allah hepimize çocuklarımızla güzel sağlıklı günler göstersin. Sonrada onları paylaşalım burada inşallah.
biz gerçektende bu psikolojiyi ömür boyu atlatamayız o günleri unutamayız ama önemli olan şuan yavrularımız yanımızda çok şükür allah onlara sağlıklı ömürler nasip etsin.
ben kızımı 29 haftalık doğurdum ağır preaklempsi geçirdim kızım doğduktan 1 hafta sonra gördüm ama sadece minnacık ayaklarını görebildim küvezi odanın en sonundaydı ve ayakları cama dönüktü biliyorsunuz odanın içersine girmek yasaktı ve sadece camekandan bakabilyodum o an kızım yavrum bak ben geldim annen geldi dedim ve kızım sanki beni duymuşcasına ayaklarını kaldırdı o kadar işte gördüğüm düşünün ben günlerce yoğun bakımda yattım akciğerlerim su topladı kalbim büyüdü böbreklerimde sorunlar oluştu kızımı hastanede bırakıp ben başka bir hasteneye sevk edildim 15 günde orda yattım bebeğimi hiç göremedim ama ona hergün her saat süt sağıp gönderdim o hastane odasında duvarlar üzerime üzerime geliyodu gözlerim ağlamaktan açılmıyodu gözkapaklarım balon balon olmuştu dr um hemşireler herkes yapma böyle bak sütün kesilir sen süt gönderemessen oda toparlanamaz çıkamaz diyodu inanın dr uma yalvardım bir saat sadece 1 saat izin verin gidip bakıyım kızıma uzaktanda olsa diyodum ama kolumda serumlarla beni nereye gönderebilirdi hemde kızım nerde ben nerde uzak yerlerdeydik birbirimize ve benim durumumda kötüydü dualarla ayakta durmaya çalıştım çok zor günler geçirdim hepimiz geçirdik zor günleri allahıma şükürler olsun kızım şuan sağlıklı ben sağlıklıyım beterin beteri var derlerya öyle düşünün bu zor bir sürec elbette ama ben size bir şey daha söyleyeyim erken doğum yaptığım için devlet izin süremi kesti ve ben kızımı küvezden çıkarıp eve getireli 1 hafta olmuştuki işyerinden arayıp işe başlama tarihimin 10 gün sonra olduğunu öğrendim ve o an yıkıldım kızımı daha yeni kucağıma almıştım anne kokusunu daha yeni öğrenecekti adaletsizlikti haksızlıktı erken doğan bebeğin daha çok anneye ihtiyacı vardı heleki günlerce anne kokusu bilmeyen bir bebek buna nasıl açtı düşünün bağlı bulunduğum müdürlerim toleranslı davrandılar bir ay ücretsiz izin kullanabildim ama eşimin işleri o dönem çok kötüydü ve o dönem elde avuçta ne varsa harcamıştık işe dönmek zorunda kaldım daha 3 kilo bile olmamış minnacık bir bebeği evde bırakarak hergün gözyaşı dökerek çok değil 1 yıl oldu bunları yaşayalı allahıma şükürler olsun yaşamam gerekiyomuş yaşamışım diyorum allah herşeyden önce herkese sağlık versin yavrularımıza sağlık versin onlara sarılıp koklayın o gğnler geride kaldı diyin yeni güzel şeyler düşünün onları sevginiz ile boğun sevgi yumağına dönüştürün