Ben sizi anlıyorum, buradaki konuları gördükçe, ikinci evliliğimde yaşamadığım sorun kalmamış sanırım diye düşünüyorum. Aynı dertten muzdaribim. Başlarda iyi niyetli olduğunu farz etse bile insan, sürekli aynı şeyler söylenince ve sizin istekleriniz önemsenmeyip, sorulmayınca, bir de üstüne dayatılıp, yapılması için baskı yapılınca iş gerçekten can sıkıcı oluyor. Benim ilk bebeğimde gücümüz de olduğu halde kv yatak bile aldırmadı. Ben de bunlarla uğraşmak istemediğim için umursamamak zorunda kaldım ama içimde almak istediklerim hep kaldı.ikinci bebeğimde uzağa taşındılar ve istediklerimi alabildim, hatta mama sandalyesini gördükçe kadın garip bir şekilde hala kriz geçirip sürekli laf sokuyor.Çok sinir bozucu bir durum. Sizinki gene sadece bebek için yapıyormuş benim ki ben ne almak istesem hep başka bir öneriyle gelir ve kabul görmeyince surat yapar.Düşünün yedi liraya pijama almak istiyorum desem, hemen dört liraya bilmem nereden al karşılığını veriyor. Kendimi feci değersiz hissettiriyor bu durum. istemediğiniz hiçbir şeyi kabul etmeyin, keyfini çıkarın sonra insanın içinde kalıyor.