KV ve eşin haksızlığına uğradım.

Kızlar merhaba. Daha önce de bahsetmiştim evliliğim hiç iyi gitmiyor ve ben kendimce kırılma noktalarını gözden geçiriyorum bugün de -bana göre- aslında herşeyin başladığı olayı anlatmak istiyorum lütfen okuyup yorumlarınızı esirgemezseniz sevinirim. Dediğim gibi eşim hep zor ve sorunlu bı insandı ama iyi yanları da vardı ve bı şekilde dengelemeye çalışıyordum özellikle ben hamile kaldıktan sonra çok değişti son derece anlayışlı hoşgörülü tam olması gerektiği gibiydi.Tam çok şükür bı düzen tutturduk evliliğimiz rayına oturdu diyordum ta ki KV doğumuma bir ay kala bize gelene kadar.Kv normalde gayet iyi anlasiyorduk hatta annem rahatsız olduğu için onun doğumuma gelmesini istedim severdim sayardm kendisini ilk zamanlarda iyiydik gayet ama eşimin davranışları annesi bizdeyken değişmeye başladı. Hamileliğimden önceki haline dönmüştü. Annesinin yanında çok şımarık davranıyordu küçük çocuk gibi istediği şey o an olmasa bağırıp çağırıyordu başkaları hakkında küfürlü konuşuyordu sürekli gergindi dolayısıyla onun olduğu ortamda bende geriliyordum ama bişey diyemiyorum kv rahatsız olmasın diye.Sonra görümcem ve kaynimda geldiler bizde kalmaya doğumuma bir aydan az kalmıştı ben elimden geldiğince onları rahat ettirmeye çalışırken (sonuçta biz başka şehirde yaşıyorduk bir nevi bize tatile gelmişlerdi memnun olsunlar istiyordum) eşim onların yanında o kadar rahattı ki deliriyordum artık çok rahatsız oluyordum bana bagırmalar azarlamalar sürekli gergin tavırlar KV de rahatsız oluyordu niye sana böyle davranıyor diyordu benim yanımda. Bı kaç kez eşimi kendi odamızda güzellikle uyardım insanların içinde beni rencide etmesin biraz ağırbaşlı olsun diye ama hiç oralı bile olmadı bı gün yine bana bağırdı ve ben onu odaya çekip ciddi ciddi tartıştım yeter artık bu insanlar geldiğinden beri hayatı bana dar ettin ne istiyorsun niye rahat vermiyorsun hepimiz davranışlarından rahatsız oluyoruz dedim ama o her zamanki gibi sözlermi çarpıtarak sen asıl rahatsiz olduğun şeyi söyle gibi saçma sapan yerlere çekti(güya ben ailesinin evimizde olmasından rahatsız oluyomusum onu ima ediyor)neyse ciddi tartıştık ve o odadan çıktı bende o gün akşama kadar odamdan çıkmadım ağladım uyudum dogumuma 10 gün kalmıştı.Aksama kadar odamdan çıkmadım ne eşim ne KV bir kez gelip bakmadı iyi mıyım diye bile sormadı sonuçta 10 gün var doğumuma ve bı tartışma yaşadık hiç oralı olmadılar. Ben odamdan çıkıp onların yanına gittiğimde ise kimse yüzüme bakmıyordu KV biletini almış kızıyla beraber diğer kızının evine gidecekmiş. Şok oldum resmen ne oldu niye gidiyorsun dediğimde güya ben bütün gün odamdaymisim hiç cikmamisim bu KV büyük saygısızlikmıs onun için kızının evine gidip orda kalacakmış. Eşimin yanında benim de KV gelip bizde kalıyordu ben asla böyle bı saygiszlik yapmam deyip doldurmuş eşim gitme diye yalvarsa da illa gidecem ben burda durmam demiş. Ben açıklama yaptım anne seninle bı alakası yok sen neden gidiyorsun bak benim 10 günüm var gidersen oglunla aramız iyice bozulur doğumum olur falan diye açıklama yapsam da hayır gidecem dedi ve gitti. Neye ugradigimi şaşırdım.Esim bu olaydan sonra günlerce benimle konuşmadı yatağını ayırdı ve ben kaç gece tek başıma uyudum her gün annesini arayıp saatlerce konuşuyordu ben onunla konuşmaya çalışsam sen dur bundan sonra göreceksin eski günlerini unut annemi bu evden gönderdin bunu ömrüm boyunca unutmayacam senden çok soğudum artık hicbsey eskisi gibi olmayacak diyordu. Günlerce konuşmadı görmedi beni.Bir gün artık o isyerindeyken mesaj yazdım ona amacın ne ne yapmaya çalışıyorsun diye mesaj attım doğumuma çok az kalmıştı oda bana uzun bı mesaj atmış içi saçma sapan konularla dolu beni suçlayan bı mesaj bende açıklama yapıp kendimi anlatiyordum bayağı bı mesajlastik ama bu mesajlarda içime sinmeyen bişey vardı konuşmalarda sürekli beni suçluyor çok ağır konuşuyordu sonra yanlışlıkla attığı bı mesajdan anladım ki benim yazdığım bütün mesajları annesi ve kız kardeşlerine atıyormuş ve eşim değil o mesajları onlar yazıyormuş eşim de sanki kendisi yazıyormuş gibi bana atıyormuş hayatımın şokunu yaşadım. Ben eşimle konuşuyorum sanarken meğer o bütün mesajlarımi annesi ve kız kardeşlerine atıyormuş çıldırdım resmen. İşte bu olaydan sonra koptu zaten eşim bana düşman oldu resmen o gün bu gündür anlasamiyoruz çok uzun oldu farkındayım ama sürekli bana bu yaptıklarını düşünüp kafayı yiyorum resmen bunu haketmedim asla lütfen okuyup düşüncelerinizi yazar mısınız. Üzerinden zaman geçti ama ben unutamıyorum kendimi ihanete uğramış gibi hissediyorum. Sadakat dediğimiz şey sadece başka kadınla olmak mıdır?
Eee sonuc
 
Ben başta yazdiginiz şeylere çok takilmadim .Bir şekilde aşılır ,çözülür dedim ama sizin attığınız mesajları annesine ,kardeşine atmak sonra o cevapları size atmak nedir ya.Boylesi cahil bir adamla asla muhattap olmam.Tekmeyi basardim.
 
Ne diyeyim ki bunlarda anayım diye dolaşıyor ortalıkta..oğulları ver diye kendilerini dünyanın sahibi, hakimi zannediyorlar..ne kadar sıkmış canınızı o halinizle...unutmayı beklemeyin unutulmaz bu konular...size bunu yaşatanların Allah belasını versin zaten..konunun üstünden zaman geçmiş anladığım kadarıyla kaç yıl oldu şimdi durumlar nasıl
Kızlar merhaba. Daha önce de bahsetmiştim evliliğim hiç iyi gitmiyor ve ben kendimce kırılma noktalarını gözden geçiriyorum bugün de -bana göre- aslında herşeyin başladığı olayı anlatmak istiyorum lütfen okuyup yorumlarınızı esirgemezseniz sevinirim. Dediğim gibi eşim hep zor ve sorunlu bı insandı ama iyi yanları da vardı ve bı şekilde dengelemeye çalışıyordum özellikle ben hamile kaldıktan sonra çok değişti son derece anlayışlı hoşgörülü tam olması gerektiği gibiydi.Tam çok şükür bı düzen tutturduk evliliğimiz rayına oturdu diyordum ta ki KV doğumuma bir ay kala bize gelene kadar.Kv normalde gayet iyi anlasiyorduk hatta annem rahatsız olduğu için onun doğumuma gelmesini istedim severdim sayardm kendisini ilk zamanlarda iyiydik gayet ama eşimin davranışları annesi bizdeyken değişmeye başladı. Hamileliğimden önceki haline dönmüştü. Annesinin yanında çok şımarık davranıyordu küçük çocuk gibi istediği şey o an olmasa bağırıp çağırıyordu başkaları hakkında küfürlü konuşuyordu sürekli gergindi dolayısıyla onun olduğu ortamda bende geriliyordum ama bişey diyemiyorum kv rahatsız olmasın diye.Sonra görümcem ve kaynimda geldiler bizde kalmaya doğumuma bir aydan az kalmıştı ben elimden geldiğince onları rahat ettirmeye çalışırken (sonuçta biz başka şehirde yaşıyorduk bir nevi bize tatile gelmişlerdi memnun olsunlar istiyordum) eşim onların yanında o kadar rahattı ki deliriyordum artık çok rahatsız oluyordum bana bagırmalar azarlamalar sürekli gergin tavırlar KV de rahatsız oluyordu niye sana böyle davranıyor diyordu benim yanımda. Bı kaç kez eşimi kendi odamızda güzellikle uyardım insanların içinde beni rencide etmesin biraz ağırbaşlı olsun diye ama hiç oralı bile olmadı bı gün yine bana bağırdı ve ben onu odaya çekip ciddi ciddi tartıştım yeter artık bu insanlar geldiğinden beri hayatı bana dar ettin ne istiyorsun niye rahat vermiyorsun hepimiz davranışlarından rahatsız oluyoruz dedim ama o her zamanki gibi sözlermi çarpıtarak sen asıl rahatsiz olduğun şeyi söyle gibi saçma sapan yerlere çekti(güya ben ailesinin evimizde olmasından rahatsız oluyomusum onu ima ediyor)neyse ciddi tartıştık ve o odadan çıktı bende o gün akşama kadar odamdan çıkmadım ağladım uyudum dogumuma 10 gün kalmıştı.Aksama kadar odamdan çıkmadım ne eşim ne KV bir kez gelip bakmadı iyi mıyım diye bile sormadı sonuçta 10 gün var doğumuma ve bı tartışma yaşadık hiç oralı olmadılar. Ben odamdan çıkıp onların yanına gittiğimde ise kimse yüzüme bakmıyordu KV biletini almış kızıyla beraber diğer kızının evine gidecekmiş. Şok oldum resmen ne oldu niye gidiyorsun dediğimde güya ben bütün gün odamdaymisim hiç cikmamisim bu KV büyük saygısızlikmıs onun için kızının evine gidip orda kalacakmış. Eşimin yanında benim de KV gelip bizde kalıyordu ben asla böyle bı saygiszlik yapmam deyip doldurmuş eşim gitme diye yalvarsa da illa gidecem ben burda durmam demiş. Ben açıklama yaptım anne seninle bı alakası yok sen neden gidiyorsun bak benim 10 günüm var gidersen oglunla aramız iyice bozulur doğumum olur falan diye açıklama yapsam da hayır gidecem dedi ve gitti. Neye ugradigimi şaşırdım.Esim bu olaydan sonra günlerce benimle konuşmadı yatağını ayırdı ve ben kaç gece tek başıma uyudum her gün annesini arayıp saatlerce konuşuyordu ben onunla konuşmaya çalışsam sen dur bundan sonra göreceksin eski günlerini unut annemi bu evden gönderdin bunu ömrüm boyunca unutmayacam senden çok soğudum artık hicbsey eskisi gibi olmayacak diyordu. Günlerce konuşmadı görmedi beni.Bir gün artık o isyerindeyken mesaj yazdım ona amacın ne ne yapmaya çalışıyorsun diye mesaj attım doğumuma çok az kalmıştı oda bana uzun bı mesaj atmış içi saçma sapan konularla dolu beni suçlayan bı mesaj bende açıklama yapıp kendimi anlatiyordum bayağı bı mesajlastik ama bu mesajlarda içime sinmeyen bişey vardı konuşmalarda sürekli beni suçluyor çok ağır konuşuyordu sonra yanlışlıkla attığı bı mesajdan anladım ki benim yazdığım bütün mesajları annesi ve kız kardeşlerine atıyormuş ve eşim değil o mesajları onlar yazıyormuş eşim de sanki kendisi yazıyormuş gibi bana atıyormuş hayatımın şokunu yaşadım. Ben eşimle konuşuyorum sanarken meğer o bütün mesajlarımi annesi ve kız kardeşlerine atıyormuş çıldırdım resmen. İşte bu olaydan sonra koptu zaten eşim bana düşman oldu resmen o gün bu gündür anlasamiyoruz çok uzun oldu farkındayım ama sürekli bana bu yaptıklarını düşünüp kafayı yiyorum resmen bunu haketmedim asla lütfen okuyup düşüncelerinizi yazar mısınız. Üzerinden zaman geçti ama ben unutamıyorum kendimi ihanete uğramış gibi hissediyorum. Sadakat dediğimiz şey sadece başka kadınla olmak mıdır?
 
Valla ben kv görümceden çok eşe sinir oldum. Doğumuma yakın kalmış kim nereden gelmiş olursa olsun hizmet etmem açıkçası bana yardıma gelmişse kv yanımda duracaksa ben yatarım keyfime bakarım yani . Eşinizin size saygısı kalmamış bırakın size değil sadece çocuğuna da kalmamış yazık.. Kv bi kere ağzını açıp laf etmemiş oğluna ..
 
Kızlar merhaba. Daha önce de bahsetmiştim evliliğim hiç iyi gitmiyor ve ben kendimce kırılma noktalarını gözden geçiriyorum bugün de -bana göre- aslında herşeyin başladığı olayı anlatmak istiyorum lütfen okuyup yorumlarınızı esirgemezseniz sevinirim. Dediğim gibi eşim hep zor ve sorunlu bı insandı ama iyi yanları da vardı ve bı şekilde dengelemeye çalışıyordum özellikle ben hamile kaldıktan sonra çok değişti son derece anlayışlı hoşgörülü tam olması gerektiği gibiydi.Tam çok şükür bı düzen tutturduk evliliğimiz rayına oturdu diyordum ta ki KV doğumuma bir ay kala bize gelene kadar.Kv normalde gayet iyi anlasiyorduk hatta annem rahatsız olduğu için onun doğumuma gelmesini istedim severdim sayardm kendisini ilk zamanlarda iyiydik gayet ama eşimin davranışları annesi bizdeyken değişmeye başladı. Hamileliğimden önceki haline dönmüştü. Annesinin yanında çok şımarık davranıyordu küçük çocuk gibi istediği şey o an olmasa bağırıp çağırıyordu başkaları hakkında küfürlü konuşuyordu sürekli gergindi dolayısıyla onun olduğu ortamda bende geriliyordum ama bişey diyemiyorum kv rahatsız olmasın diye.Sonra görümcem ve kaynimda geldiler bizde kalmaya doğumuma bir aydan az kalmıştı ben elimden geldiğince onları rahat ettirmeye çalışırken (sonuçta biz başka şehirde yaşıyorduk bir nevi bize tatile gelmişlerdi memnun olsunlar istiyordum) eşim onların yanında o kadar rahattı ki deliriyordum artık çok rahatsız oluyordum bana bagırmalar azarlamalar sürekli gergin tavırlar KV de rahatsız oluyordu niye sana böyle davranıyor diyordu benim yanımda. Bı kaç kez eşimi kendi odamızda güzellikle uyardım insanların içinde beni rencide etmesin biraz ağırbaşlı olsun diye ama hiç oralı bile olmadı bı gün yine bana bağırdı ve ben onu odaya çekip ciddi ciddi tartıştım yeter artık bu insanlar geldiğinden beri hayatı bana dar ettin ne istiyorsun niye rahat vermiyorsun hepimiz davranışlarından rahatsız oluyoruz dedim ama o her zamanki gibi sözlermi çarpıtarak sen asıl rahatsiz olduğun şeyi söyle gibi saçma sapan yerlere çekti(güya ben ailesinin evimizde olmasından rahatsız oluyomusum onu ima ediyor)neyse ciddi tartıştık ve o odadan çıktı bende o gün akşama kadar odamdan çıkmadım ağladım uyudum dogumuma 10 gün kalmıştı.Aksama kadar odamdan çıkmadım ne eşim ne KV bir kez gelip bakmadı iyi mıyım diye bile sormadı sonuçta 10 gün var doğumuma ve bı tartışma yaşadık hiç oralı olmadılar. Ben odamdan çıkıp onların yanına gittiğimde ise kimse yüzüme bakmıyordu KV biletini almış kızıyla beraber diğer kızının evine gidecekmiş. Şok oldum resmen ne oldu niye gidiyorsun dediğimde güya ben bütün gün odamdaymisim hiç cikmamisim bu KV büyük saygısızlikmıs onun için kızının evine gidip orda kalacakmış. Eşimin yanında benim de KV gelip bizde kalıyordu ben asla böyle bı saygiszlik yapmam deyip doldurmuş eşim gitme diye yalvarsa da illa gidecem ben burda durmam demiş. Ben açıklama yaptım anne seninle bı alakası yok sen neden gidiyorsun bak benim 10 günüm var gidersen oglunla aramız iyice bozulur doğumum olur falan diye açıklama yapsam da hayır gidecem dedi ve gitti. Neye ugradigimi şaşırdım.Esim bu olaydan sonra günlerce benimle konuşmadı yatağını ayırdı ve ben kaç gece tek başıma uyudum her gün annesini arayıp saatlerce konuşuyordu ben onunla konuşmaya çalışsam sen dur bundan sonra göreceksin eski günlerini unut annemi bu evden gönderdin bunu ömrüm boyunca unutmayacam senden çok soğudum artık hicbsey eskisi gibi olmayacak diyordu. Günlerce konuşmadı görmedi beni.Bir gün artık o isyerindeyken mesaj yazdım ona amacın ne ne yapmaya çalışıyorsun diye mesaj attım doğumuma çok az kalmıştı oda bana uzun bı mesaj atmış içi saçma sapan konularla dolu beni suçlayan bı mesaj bende açıklama yapıp kendimi anlatiyordum bayağı bı mesajlastik ama bu mesajlarda içime sinmeyen bişey vardı konuşmalarda sürekli beni suçluyor çok ağır konuşuyordu sonra yanlışlıkla attığı bı mesajdan anladım ki benim yazdığım bütün mesajları annesi ve kız kardeşlerine atıyormuş ve eşim değil o mesajları onlar yazıyormuş eşim de sanki kendisi yazıyormuş gibi bana atıyormuş hayatımın şokunu yaşadım. Ben eşimle konuşuyorum sanarken meğer o bütün mesajlarımi annesi ve kız kardeşlerine atıyormuş çıldırdım resmen. İşte bu olaydan sonra koptu zaten eşim bana düşman oldu resmen o gün bu gündür anlasamiyoruz çok uzun oldu farkındayım ama sürekli bana bu yaptıklarını düşünüp kafayı yiyorum resmen bunu haketmedim asla lütfen okuyup düşüncelerinizi yazar mısınız. Üzerinden zaman geçti ama ben unutamıyorum kendimi ihanete uğramış gibi hissediyorum. Sadakat dediğimiz şey sadece başka kadınla olmak mıdır?
Kv de ikili oynamis galiba sen yokken doldurmus esin olede yapinca sanki hic bisey bilmiyomus gibi bide sormus bunlarin yatacak yeri yok yok malesef
 
Kızlar merhaba. Daha önce de bahsetmiştim evliliğim hiç iyi gitmiyor ve ben kendimce kırılma noktalarını gözden geçiriyorum bugün de -bana göre- aslında herşeyin başladığı olayı anlatmak istiyorum lütfen okuyup yorumlarınızı esirgemezseniz sevinirim. Dediğim gibi eşim hep zor ve sorunlu bı insandı ama iyi yanları da vardı ve bı şekilde dengelemeye çalışıyordum özellikle ben hamile kaldıktan sonra çok değişti son derece anlayışlı hoşgörülü tam olması gerektiği gibiydi.Tam çok şükür bı düzen tutturduk evliliğimiz rayına oturdu diyordum ta ki KV doğumuma bir ay kala bize gelene kadar.Kv normalde gayet iyi anlasiyorduk hatta annem rahatsız olduğu için onun doğumuma gelmesini istedim severdim sayardm kendisini ilk zamanlarda iyiydik gayet ama eşimin davranışları annesi bizdeyken değişmeye başladı. Hamileliğimden önceki haline dönmüştü. Annesinin yanında çok şımarık davranıyordu küçük çocuk gibi istediği şey o an olmasa bağırıp çağırıyordu başkaları hakkında küfürlü konuşuyordu sürekli gergindi dolayısıyla onun olduğu ortamda bende geriliyordum ama bişey diyemiyorum kv rahatsız olmasın diye.Sonra görümcem ve kaynimda geldiler bizde kalmaya doğumuma bir aydan az kalmıştı ben elimden geldiğince onları rahat ettirmeye çalışırken (sonuçta biz başka şehirde yaşıyorduk bir nevi bize tatile gelmişlerdi memnun olsunlar istiyordum) eşim onların yanında o kadar rahattı ki deliriyordum artık çok rahatsız oluyordum bana bagırmalar azarlamalar sürekli gergin tavırlar KV de rahatsız oluyordu niye sana böyle davranıyor diyordu benim yanımda. Bı kaç kez eşimi kendi odamızda güzellikle uyardım insanların içinde beni rencide etmesin biraz ağırbaşlı olsun diye ama hiç oralı bile olmadı bı gün yine bana bağırdı ve ben onu odaya çekip ciddi ciddi tartıştım yeter artık bu insanlar geldiğinden beri hayatı bana dar ettin ne istiyorsun niye rahat vermiyorsun hepimiz davranışlarından rahatsız oluyoruz dedim ama o her zamanki gibi sözlermi çarpıtarak sen asıl rahatsiz olduğun şeyi söyle gibi saçma sapan yerlere çekti(güya ben ailesinin evimizde olmasından rahatsız oluyomusum onu ima ediyor)neyse ciddi tartıştık ve o odadan çıktı bende o gün akşama kadar odamdan çıkmadım ağladım uyudum dogumuma 10 gün kalmıştı.Aksama kadar odamdan çıkmadım ne eşim ne KV bir kez gelip bakmadı iyi mıyım diye bile sormadı sonuçta 10 gün var doğumuma ve bı tartışma yaşadık hiç oralı olmadılar. Ben odamdan çıkıp onların yanına gittiğimde ise kimse yüzüme bakmıyordu KV biletini almış kızıyla beraber diğer kızının evine gidecekmiş. Şok oldum resmen ne oldu niye gidiyorsun dediğimde güya ben bütün gün odamdaymisim hiç cikmamisim bu KV büyük saygısızlikmıs onun için kızının evine gidip orda kalacakmış. Eşimin yanında benim de KV gelip bizde kalıyordu ben asla böyle bı saygiszlik yapmam deyip doldurmuş eşim gitme diye yalvarsa da illa gidecem ben burda durmam demiş. Ben açıklama yaptım anne seninle bı alakası yok sen neden gidiyorsun bak benim 10 günüm var gidersen oglunla aramız iyice bozulur doğumum olur falan diye açıklama yapsam da hayır gidecem dedi ve gitti. Neye ugradigimi şaşırdım.Esim bu olaydan sonra günlerce benimle konuşmadı yatağını ayırdı ve ben kaç gece tek başıma uyudum her gün annesini arayıp saatlerce konuşuyordu ben onunla konuşmaya çalışsam sen dur bundan sonra göreceksin eski günlerini unut annemi bu evden gönderdin bunu ömrüm boyunca unutmayacam senden çok soğudum artık hicbsey eskisi gibi olmayacak diyordu. Günlerce konuşmadı görmedi beni.Bir gün artık o isyerindeyken mesaj yazdım ona amacın ne ne yapmaya çalışıyorsun diye mesaj attım doğumuma çok az kalmıştı oda bana uzun bı mesaj atmış içi saçma sapan konularla dolu beni suçlayan bı mesaj bende açıklama yapıp kendimi anlatiyordum bayağı bı mesajlastik ama bu mesajlarda içime sinmeyen bişey vardı konuşmalarda sürekli beni suçluyor çok ağır konuşuyordu sonra yanlışlıkla attığı bı mesajdan anladım ki benim yazdığım bütün mesajları annesi ve kız kardeşlerine atıyormuş ve eşim değil o mesajları onlar yazıyormuş eşim de sanki kendisi yazıyormuş gibi bana atıyormuş hayatımın şokunu yaşadım. Ben eşimle konuşuyorum sanarken meğer o bütün mesajlarımi annesi ve kız kardeşlerine atıyormuş çıldırdım resmen. İşte bu olaydan sonra koptu zaten eşim bana düşman oldu resmen o gün bu gündür anlasamiyoruz çok uzun oldu farkındayım ama sürekli bana bu yaptıklarını düşünüp kafayı yiyorum resmen bunu haketmedim asla lütfen okuyup düşüncelerinizi yazar mısınız. Üzerinden zaman geçti ama ben unutamıyorum kendimi ihanete uğramış gibi hissediyorum. Sadakat dediğimiz şey sadece başka kadınla olmak mıdır?
şeytanlarından bulsunlar inşallah benim eşimde ne oluyo bitiyo annesine anlattı o şeytan kılıklı oğluyla hiç anlaşamayan kadın şimdi melek ben şeytan oldum
 
X