Kaybınıza çok üzüldüm.
Haklı ve haksız yanlarınız var bence...
Öncelikle olayları birbirine bağlamışsınız gibi duruyor.
Mesela bakan olmayınca kaybettik demek çok ağır bir itham bana göre...
bakacak kimi hayal ettiniz bilmiyorum, ama kendinizi kimseden beklentiye girmeden ayarlamalıydınız.
Ya bir yardımcı tutacaksınız, ya eşiniz yapacak, ya dışarıdan yemek yiyeceksiniz vs...
Bu konuda onları suçlar konuşmanız çok çok yersiz. Biri beni bununla suçlasa bir daha konuşmazdım mesela.
Size geçmiş olsuna gelip bebek sevmeleri kaybınız bu kadar tazeyken çok çok düşüncesizce...
Eşinizle paylaşıp, görüşmeyi kesebilirdiniz.
Doğum gününe niye geldi gelmedi de mesele olmazdı böylece.
Hadi geçtik iyi niyetli davrandık diyelim, ben evimin altındaki Doğum gününe 5 dakikalığına giderdim madem ilk meseleyi yuttum... uğrar tebrik eder çıkardım.
Kimsenin ağzına laf vermemiş olurdunuz..
Allah bağışlasın yavrularınız doğmuş, tebriğe geldiğinde surat yapan ve sizinle ilgilenmeyen insanlardan bir de bohça beklemişsiniz... eşarp alsa ne almasa ne? İki tane havlu verse ne vermese ne?
Sarılın yavrularınıza yaşayın mutluluğunuzu.
Bu saatten sonra da görüşmek istemiyorsanız görüşmeyin.
Zaten düşünceli ve iyi niyetli insanlar değiller, sizin de tahammülünüz yok...
bu saatten sonra kim haklı kim haksız ne önemi var?