Sevgili Marconi sende biraz kendimi gördüm sanki :)
Sana benim durumumdan bahsedeyim. Ben de karşıma çıkan (ki bizi direk ailelerimiz tanıştırdı; arkadaş aracılı bir durum da değildi) adama ilk başta olumsuz bakmıştım. Sürekli çevremdekilerle konuşyordum bu durumu, herkes olumlu söylüyordu ama ben bir türlü yakıştıramıyordum kendime. Hani karşımıza çıkacak kişi hem kariyer hem de fiziksel olarak dört dörtlük olacak ya :) Kariyer olarak gayet iyi ama fiziksel anlamda yok diyordum hep. Takıntım da çok komikti, yani şu an düşündükçe çok komik geliyor. Adam benden neden 4 cm uzun niye benden şöyle 10-15 cm uzun değil ...Bu düşüncemi de duyan sanır ki ben kısa biriyim. :) Ama zamanla anladım ki onunla görüşüp konuşmadan çevrenin dediğiyle kafamdan geçenlerle bir karar vermem hiç sağlıklı olmayacak. Şans verdim ve görüşmeye başladım. Konuştukça anladım ki aslında bana bir çok yönüyle benziyor, birlikte çok hoş vakit geçiriyoruz. Başlangıçta kafamdaki olumsuzluklar gitti şimdi gelecekten konuşmaya başladık :) Kesinlikle görüş, yemeğe çık ve bu görüşmeyi bir iki kezle sınırlandırma.