birkaç aydır eşimden bu lafı sıkça duyuyorum. kendisi kendi kendine yeten,annesi dışında kimseye ihtiyeç duymayan biri..eşim herkeste bir kusur bulduğu için yakın ilişkileri sevmiyor.evlenmek belki de onun ilk yakın ilişkisi oldu.şimdi benim en ufak kusurlarıma anlayışı yok.insanlara koyduğu duvarı benim de koymamı istiyor.ne arkadaş,ne akraba her ilişki anlamsız onun için. zaten beni kıskandığı için hep sorun çıkarıyor. son zamanlarda ben de biraz dur dedim yanlış bulduğum düşüncelerine. o zaman en kötüsü ben oluyorum. küfürler,lanetler düşmanıyım sanki. sonra özür dilemek yerine onu ne kadar çok üzdüğümü ve anlayışsızın biri olduğumu söylüyor.bazen aslan kesiliyor evde konuşmuyor sonra da çocuk gibi kırgın bir şekilde ilgi çekmeye çalışıyor.
3 yıllık evliyiz.anlaşacağımızı düşündüğümüz için evlendik ama gördük ki değerlerimiz apayrı elimden geldiğince hoşgördüm bu zamana kadar ama o hiç anlamadı.sorsanız neler yaşatmışım ona.
aslında en üzüldüğüm nokta eşimin içinde hiç sevgi barındırmaması.herkesin olumsuz bir tarafını bulurken kimseye iyi dediğini duymadım.ve bu sevgisizliğnden ben de nasibimi alıyorum bir hatam olduğunda. birine kızarsan salak mal dersin anlarım kızgınlıkla da lanet okumak nedir ya bunu anlamıyorum.içinizden anlayan var mı arkadaşlar?
3 yıllık evliyiz.anlaşacağımızı düşündüğümüz için evlendik ama gördük ki değerlerimiz apayrı elimden geldiğince hoşgördüm bu zamana kadar ama o hiç anlamadı.sorsanız neler yaşatmışım ona.
aslında en üzüldüğüm nokta eşimin içinde hiç sevgi barındırmaması.herkesin olumsuz bir tarafını bulurken kimseye iyi dediğini duymadım.ve bu sevgisizliğnden ben de nasibimi alıyorum bir hatam olduğunda. birine kızarsan salak mal dersin anlarım kızgınlıkla da lanet okumak nedir ya bunu anlamıyorum.içinizden anlayan var mı arkadaşlar?