Bundan 1 yıl önce hayatımda kimse yoktu, evliliği de düşünmüyordum (yani evlenilecek kimse olmadığı için düşünmüyordum). Fakat bu yöntemi düşündüm ben arkadaşlar. Yani yaşım 35 i geçseydi, ya böyle bir yönteme başvuracaktım ya da evlatlık almayı düşünüyordum. Yasaları falan hiç bilmiyorum ne kadar legal ne kadar değil. Ahlaki ve dini açıdan da derinlemesine düşünüp eşimin dostumun görüşünü de almış değildim. Sadece içimden gelen ses ''evet bu şekilde anne olabilirim'' diyordu. Şükür ki bu düşüncelere gerek kalmadı ve ben evlendim. Şimdi tek amacımız bir çocuğumuzun olması, yüce Allah ne zaman verecek bilmiyorum..
Ama ben o bayanı ismini hatırlayamadım Leyla hanımın röportajlarını okudum, TV'de izledim çok makul ve duygusal konuşuyordu, ben içimden Allah tamamına erdirsin demiştim ve acil şifalar dilemiştim. Yaşamın kime ne kapılar açacağı belli değil arkadaşlar. Büyük söz söylememek lazım. Allah bütün bu yollara gerek duymaksızın isteyen herkese evlat versin inşallah. :Saruboceq: