- 3 Mayıs 2012
- 1.388
- 1.576
- 133
Canım seni anlıyorum ama sabret bence az kalmış düzelecek emin ol 21 ay çok uzun bir süre bence sorunun çözümü çok yakın bu arada eşinin yavrunuzu bu denli sevmesi çok güzel birşey ama ona bundan mutlu olduğunu fakat seninde ihtıyacın olduğunu tatlılıkla söyledin mi hiç? Rabbim yardımcın olsun hissediyorum az zamanda feraha çıkacaksın inşallah âmin
Bu konuda benden daha dertlisi var mıdır bilmiyorum.
6 yıllık evlilik, 12 senelik birlikteliğimzde 1 gün bile monotonlaştık demedim, eşim hep gözümün içine bakan beni el üstünde tutan bir adam oldu, bir dediğimi iki etmedi, hep yeni aşıklar gibi neşeli, tutkulu olduk, ta ki kızım doğana kadar... şimdi varsa yoksa kızımız, sanki ben evde bebek bakıcısıyım, tek vasfım kızımızı büyütmek... artık beni sevdiğini bile düşünmüyorum :26:
bu mesele çok fazla genelleme kaldıramaz bence,herkes farklı yaşayabilir çünkü çok etkeni var bu durumun.en basiti bazı bebekler vardır bir dakikanı onsuz geçirmene izin vermez(sağolsunlar tabi) kimisi sürekli uyur,bazı kocalar adam gibi adamdır(sağolsunlar),kimisi bencil ergen ve daha çoooook fazla etken.en iyi ihtimalle zor bir süreç sonuç itibariyle.herkes kendinin doktoru olmalı diye birşey var ya,bu da öyle,koşullarınızı en iyi siz bilirsiniz,başkalarıyla kıyaslayarak da kendinizi çok üzmeyin,sizi üzen şeyleri uygun şekilde aktarın eşinize,çoğunluğu hiçbir sorun yok der çıkar işin içinden ve sorunları felç eder,ama en azından aklına düşürürsünüz.Allah sabır ve kolaylık versin bütün kadınlara..bu arada bu yazıyı yazarken kendimi nasıl kontrol ederek yazdığımı bilemezsiniz,öyle doluyum ve yaralıyım ki bu konuda,nefret ediyorum hepsinden.
Duan için sağol, tatlılıkla da söyledim kavgada ettim küstüm kızdım ağladım her halimi gördü, aslında doğumu normal beklerken son anda sezaryen oldum eşimde bende hep normal istiyorduk doğuma ağlayarak girdim ağlayarak çıktım sütüm gelmediği için bebeğim aç kalmış tekrar hastaneye yattı yoğun bakımda üç gün, ben üç gün iki saatde bir hastaneye gittim emzirmeye bu olaydan önce eşim benle çok ilgilendi hatta doğumda gidip bebeği teslim bile almamışt ıbenim yanımda durdu karım önemli bebek umrumda değil diyordu ne zamanki oğlum hastaneye yattı eşim çok değişti asabi oldu aşırı panik oldu onun üstüne birde 15 günlükken deprem atlattık gurbetteydik eşim iyice bunaldı hep ben sağlam durdum bu da beni yıprattı alttan almak zorunda kaldım güçlü olmak zorunda kaldım bebeğim 6 aylık olunca memlekete yerleştik bir senedir burdayız ailesiyle çok iyi aram Allah bozmasın çok severim onları onlarda beni çok iyi insanlar oğullarının beni üzmesine çok kızarlar,eşimin psikolojik sorunu var ama bunu kabul etmiyor bana diyor sen hastasın diye hep evet sinirlerim bozuldu diyorum ben tedavi olurum ya sen evlilik terapistine gitmemiz lazım bak evliliğimiz bitiyor farkında değilsin diye defalarca uyardım en son bir hafta önce mektup yazdım aynı evde konuşmaktan aciziz onun etksii oldu ertesi gün çiçek almış gelmiş çok şaşırdım,dünde çok iyiydi ama pamuk ipliğine bağlı bir anne olarak oğluma kızmam hiç doğru değil bunun fazlasıyla farkındayım bu yüzden psikolağa gidicem zaten karar verdim, ben oğluma sabırlı oluncae şimde bana yi oluyor buna kızıyorum sevgi şartlı olur mu bu sevgimidir?
ama canim bak dogum degil sadece siz ikiniz dogumdan haric bir suru badire atlatmissiniz bunlar cok onemli seyler gercekten fakat gercekten esin seni seviyor ve yonlendirmene ihtiyaci var durum onu gosteriyor...sizin hayatinizda dogum ile beraber bir degil bin degisiklik olmus nerdeyse tum bunlarin esini ve tabii ki seni etkilememesi imkansiz dolayisiyla iliskinizi yani ve etkilemis....fakat emin ol oyle asilmaz donulmez bir yola girmis degilsiniz senin sabrin rabbimin yardimiyla bunlar asilacak sevgi sartli olur mu demissin olmaz mi canim bir dusun? bana kotu davranirsa davransin beni aldatirsa aldatsin beni doverse dovsun ben gene onu severim diyebilir miyiz? asla .... yeryuzunde tum sevgiler sartlidir canim doganin kanunu budur ve ayrica esinden gelen sart sadece senin ogluna iyi davranmansa( ki bu zaten senin gorevin biliyorsun) daha ne istenir ki? simdi konuyu toparlayacak olursak evladiniz evliliginize bir anlam katti esin icin sende o da cok degerli yenidogdugunda tekrar hastaneye yatmasi esinde onu kaybetme korkusu olusturmus belki bunu hala bile atamamis olabilir fakat esin burda orneklerini gordugumuz kotu eslerden biri degil senden beklentisi makul ve karsilanabilir duzeyde esinin ailesi ile iliskilerinin iyi olmasi bile onun gozunde senin icin ne kadar arti puandir bunu bilemezsin ve elbette oturup bunu sana anlatmaz zaten ama o seni takdir ediyor bunu sakin unutma emin ol bundan ama elinden gelen bu dedimya onlar bizim gibi hissedemez ifade edemezler suan icinde bulundugun duruma 5 dk olsun tarafsiz bak rabbim baska dert vermesin inan ki durumunda birsey yok.... duzelecek.... asilacak..... rabbim sabrinin mukafaatini verecek emin ol
Aynı anlattığın gibi bende anlamıyorum neden neden ne yapmak lazım?
Tabi genelleme yapmak doğru değil bu sitede yazınlanlara göre son zamanlarda artar oldu bu durum,her yolu denedim benim eşim yazdığınız gibi sorun yok diyenlerden...20 aydır aklında geç çalışıyor sanırım:) bende çok diyorum nefret ediyorum diye ama benimde oğlum var nefret edilen bir erkek yetiştirmem umarım.
üç doğum yaptım kocam hiç değişmedi zaten hep odundu yine odun kaldıama değişmedi doğum öncesi sonrası aynıydı kk de okuduğum gibi lohusa depresyonuna girmedi benden uzaklaşmadı cinsellikten soğumadı beni sadece anne olarak görmedi
şimdi erkeklere ne oluyorsa anlamıyorumsanki doğumu kendileri yapıyor eşlerine destek olacaklarına köstek oluyorlar zaten her sıkıntıyı kadın çekiyor bebek bakımı doğum hamilelik zor üstüne bir de koca nazı çek
kızlar az sabır geçecek bu günler.bebişler büyüyecek ve herşey eskisi gibi olacak.bu bir dönem sadece.en az hasarla atlatmaya bakın o kadar.tam da bu konuyu ele alan şeker gibi bir film var.ismi "aramızda bebek var" izleyin inanamayacaksınız.herkes mi aynı şeyi yaşıyormuş deyip halinize güleceksiniz.bir fransız filmi ama sanki bizim yaşadıklarımızı oynamışlar,ben çok şaşırmış ve çok gülmüştüm.rahatlayın artık biraz.
üç doğum yaptım kocam hiç değişmedi zaten hep odundu yine odun kaldıama değişmedi doğum öncesi sonrası aynıydı kk de okuduğum gibi lohusa depresyonuna girmedi benden uzaklaşmadı cinsellikten soğumadı beni sadece anne olarak görmedi
şimdi erkeklere ne oluyorsa anlamıyorumsanki doğumu kendileri yapıyor eşlerine destek olacaklarına köstek oluyorlar zaten her sıkıntıyı kadın çekiyor bebek bakımı doğum hamilelik zor üstüne bir de koca nazı çek
kimse anlamıyor beni, çünkü dışardan bakıldığında eşim hala bir dediğimi iki etmiyor, ev işi yaptırmıyor, ne istesem alıyor, sürekli şevkat gösteriyor, ama o kadar, sanki ben çooooooook sevdiği bir arkadaşı, kankası falanım, beni beğenmediği, arzulamadığı apaçık ortada ve bu da fazlasıyla rencide edici benim için...
Benım esım hıc odun degıldı her işimde yardımcıydı ve super bır kocaydı herkes özenerek ızlerdı
bızı ..kıskanclıktan catlardı..bebegımın dogumunda bırlıkte gırdık..ilk o degıstırdı altını ..2 gece
kımseyı refakatcı almadı yanımızdan ayrılmadı superdı ..
Eve geldıgı anda bambaska ılgısız suratsız cekılmez kavgacı bırı oldu ...Tam 360 derece döndu
ve 8aylık bebegımle de benı terk edıp gıttı ..sımdı 4 ay oldu o gıdelı ..Resmen bekarlık sultanlık
hayatını özledı sorumluluktan kactı baska anlamı yok bu lohusalık erkegın yüküne yenı yük oluyor
ve kacacak delık arıyor !!! Halbukı bu kadının hayatı degıstı,vucudu degıstı ..Herşeyı degıstı nasıl
yasıyor bunları destek olmam lazım dıyen yok..dısardan melek,bana gelınce seytan oldu !!
O zaman cocuk yapmayacaksın be adam..Baba olmak kolay,babalıgı becermek zor olan ...
Sonra da kadını suclarlar..Adam böyle olunca kadın da ugrasmaz bırakır ıste !Önce odun
sonra odun olsa bı nebze alısırsın ama önce süperken sonra bambaska olunca olmuyor!
tatlım erkek evlat annesi olmak çok zor bir şey bence,çok ince bir çizgi..Allah erkek evlat annelerine kolaylıklar ve başarılar nasip etsin diyelim,sizin sınavınız bizimkinden biraz daha zor bence.bu arada acilen psikiyatsite git sinirsel ruhsal durumunu paylaşınca o sana uygun günlük yaşantını aksatmayacak ilaç önersin düzenli kullanmaya sinirsel tedaviye yönelik,böylelikle biraz rahatla ve daha sakin gör neyin içindesiniz?biraz netleşmeye başlayınca problemler doğrultusunda ve maddi imkanlarınız ölçüsünde uzman destek alın.sakinleşmek yapacağın ilk şey olsun.ben sakinleşmediğim için derdimi kimselere anlatamadım.boşandım.evet boşanmalıydık,pişman değilim,bizimki bi dolu başka hikaye çünkü.Allah tez zamanda sana da eşine de doğru yolu göstersin inşallah..
kızlar az sabır geçecek bu günler.bebişler büyüyecek ve herşey eskisi gibi olacak.bu bir dönem sadece.en az hasarla atlatmaya bakın o kadar.tam da bu konuyu ele alan şeker gibi bir film var.ismi "aramızda bebek var" izleyin inanamayacaksınız.herkes mi aynı şeyi yaşıyormuş deyip halinize güleceksiniz.bir fransız filmi ama sanki bizim yaşadıklarımızı oynamışlar,ben çok şaşırmış ve çok gülmüştüm.rahatlayın artık biraz.
Bu erkeklere ne oluyor artık,önceden lohusa kadın psikolojisi vardı şimdi artık erkekler lohusa, doğum sonrası değişen erkeklerle ilgili ne çok konu açılır oldu,önceden bebeği olan kadın ilgisini hep bebeğe yoğunlaştırır eşini ihmal ederdi şimdi erkek tam tersi kadın hem bebekle ilgileniyor hem de artık kendisiyle ilgilenmeyen kocasıyla, dertleri ne bu adamların anlamadım gitti,21 aylık oğlum var doğduğundan beri eşimile ilişkimiz tersine döndü,önceden de bu sorunlar varmıydı anlam veremiyorum,bebek bakmak zaten zahmetli birde kocanızın ilgisizliği çıkmaza sürüklüyor, bu konuda tecrübeli arkadaşlar ne yapmak lazım artık bizi kadın gibi görmeyen sadece anne gibi gören kocalarımıza karşı?
bu konuda ben de sıkıntı yaşadım...
çözüm şu.
erkek ekonomik olarak rahat etmeden,
duygusal olarak sorumluluk almaya hazır olduğunda,
ailesi olmadan kendi ayakları üzerinde durmayı öğrendiğinde,
ve daha hamile kalmadan erkek terapiye gönderildiğinde,
lohusalık sürecini kolaylıkla atlatacaktır.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?