- 6 Mayıs 2024
- 3.189
- 3.243
- 29
Öncelikle Allah kimseye evlat acısı yaşatmasın diyerek başlamak istiyorum. Çok zor bir süreçten geçiyorum. Erken doğumla oğlumu kaybettim. Çok canım acıyor. Onu çok özlüyorum. Onsuz nefes almak bile bana suçluluk hissettiriyor.
18. Haftada enfeksiyon nedeniyle kanamam başladı kanama keseye zarar verdi suyu bitmeye başladı 20+3tede sancılarım başladı ve doğum yaptım. Ve zaman benim için 12 eylülde durdu. Tek tesellim oğlumu mezara gömebildim. Ama zihnim öyle bir işliyor ki. Duygularım o kadar inip çıkıyor ki. Oğlumun bana geri gelmesini istiyorum ama gelmeyecek biliyorum. Karnım bomboş kaldı içinde bebek olmasını istiyorum ama şu süreçten sonra bir daha hamilelik fikri bile beni korkutuyor. Ama aynı zamanda deli gibi çocuğum olsun istiyorum. Çocuğum olması fikri de beni ağlatıyor kendimi oğluma ihanet ediyor gibi hissediyorum. Anne ben toprak altındayken sen nasıl başka çocuk düşünüyorsun diyecek gibi geliyor. Hem karnım boş hem kucağım boş oğlum mezarda. O kadar zor ki anlatmam.
Benim gibi evladını kaybeden çok kişi var biliyorum. Siz nasıl baş ettiniz? Nasıl geçti günleriniz?
18. Haftada enfeksiyon nedeniyle kanamam başladı kanama keseye zarar verdi suyu bitmeye başladı 20+3tede sancılarım başladı ve doğum yaptım. Ve zaman benim için 12 eylülde durdu. Tek tesellim oğlumu mezara gömebildim. Ama zihnim öyle bir işliyor ki. Duygularım o kadar inip çıkıyor ki. Oğlumun bana geri gelmesini istiyorum ama gelmeyecek biliyorum. Karnım bomboş kaldı içinde bebek olmasını istiyorum ama şu süreçten sonra bir daha hamilelik fikri bile beni korkutuyor. Ama aynı zamanda deli gibi çocuğum olsun istiyorum. Çocuğum olması fikri de beni ağlatıyor kendimi oğluma ihanet ediyor gibi hissediyorum. Anne ben toprak altındayken sen nasıl başka çocuk düşünüyorsun diyecek gibi geliyor. Hem karnım boş hem kucağım boş oğlum mezarda. O kadar zor ki anlatmam.
Benim gibi evladını kaybeden çok kişi var biliyorum. Siz nasıl baş ettiniz? Nasıl geçti günleriniz?