LOHUSALIK SENDROMUNU BU SEKILDE YAŞAYAN VARMI ? LUTFEEEENNN CEVAPPP :(

Meryem suresi dua zincirimize katılmak isteyen hamile veya hamile olmak isteyenler beni etiketleyebilir arkadaşlar
 
Bunlar çok normal şeyler. Ne yazık ki başka anneler hemen sizi kınamaya başkar böyle konularda. Aldırmayın ve kafanıza takmayın. Bebek büyütmek zordur. Hormonlarımız karmaşıktır. Herkeste aynı dönemde aynı sorunlar oluşmaz. Kendinizi rahat bırakın. Hepsi geçecek.
 
Merhaba sevgili anneler ben doğum yapali 8 ay oldu .6 aylıkken başladı bende bu durum.bebegimi cook seviyorum onunla gayet güzel ilgileniyorum.yani onu ihmal etmiyorum.Fakat ona karşı bazen çok farklı hislerim düşüncelerim oluyo .ona karşı yabancılaşma üzülerek söylüyorum ama sanki soğuma gibi biseyler oluyo.cumleye bile dokemedigim hisler.cok can sıkıcı.cokta evde kalmamaya çalışırım ama bi türlü geçmek bilmedi.insanlar hevesle severken ben de bi ona karşı iticilik oluyo.bu depresyonmudur.ama herhangi bi aglama krizlerim vs.yok.yasayan ve atlatan varsa lütfen bana yazsın :KK43:
herkes farklı şeyler hisseder.mesela aynı şeyleri Allah'a inancına karşı hisseden de var.sevginizden eminseniz ona bağlıysanız biyeri acısa canınız yanıyorsa her ihtiyacına koşuyorsanız sıkıntı yok.büyük ihtimal içinizde evlat sevgisini çok muazzam hissedeceğinize dair bilinçaltınızda birşeyler kalmış.ben bebeğim bazen uyumadığında o kadar sinirleniyorumki karşımda farrklı bir insan varmış gibi oluyor.benim gibi olmayın yeter :)
 
Evet bu da normal. Hepimiz ayni kaliptan cikmadik farkli hayatlari yasiyoruz farkli tepkiler veriyoruz. Eger bebege Tek bakiyorsaniz ailenizden ve ya esinizden yardim isteyin. Aradabir bebegin bakim sorumlulugunu sizden tamamen alsinlar. baska bebegi olan tanidiklariniz varsa onlarla gorusun. Arada bir yasitiniz insanlarla zaman gecirmeye calisin.
Bu yasadiklariniz bebeginizi sevmediginizi, iyi anne olmadiginizi filan degil, cok yoruldugunuzu ve yardima ihtiyaciniz oldugunu gosteriyor.
 
Merhaba sevgili anneler ben doğum yapali 8 ay oldu .6 aylıkken başladı bende bu durum.bebegimi cook seviyorum onunla gayet güzel ilgileniyorum.yani onu ihmal etmiyorum.Fakat ona karşı bazen çok farklı hislerim düşüncelerim oluyo .ona karşı yabancılaşma üzülerek söylüyorum ama sanki soğuma gibi biseyler oluyo.cumleye bile dokemedigim hisler.cok can sıkıcı.cokta evde kalmamaya çalışırım ama bi türlü geçmek bilmedi.insanlar hevesle severken ben de bi ona karşı iticilik oluyo.bu depresyonmudur.ama herhangi bi aglama krizlerim vs.yok.yasayan ve atlatan varsa lütfen bana yazsın :KK43:
Canim simdi
Nasilsin? Cunku bende de ayni duygular var cok tuhaf kimseyle da paylsamiyorum esim is icin yurt disinda acaba yalniz 3cocukla kaldim diye hersey ustume mi geldi ondan mi bu duygular nedir anlamadim iki yil once panik atak oldum anksiyete ama ilacsiz bir turli atlattim sayilir namaza sarildim duaya tekrar mi ediyor bu panik atak anksiyete cozemedim
 
Canim simdi
Nasilsin? Cunku bende de ayni duygular var cok tuhaf kimseyle da paylsamiyorum esim is icin yurt disinda acaba yalniz 3cocukla kaldim diye hersey ustume mi geldi ondan mi bu duygular nedir anlamadim iki yil once panik atak oldum anksiyete ama ilacsiz bir turli atlattim sayilir namaza sarildim duaya tekrar mi ediyor bu panik atak anksiyete cozemedim
Bitti o tarz düşüncelerim çok şükür . Geçecek derlerdi inanmazdım. Hemde hic .çok zor dönemler geçirdim . Düzelir merak etme .allah yardımcin olsun
 
Back
X