eğer boşanma olmayacaksa evin terk edilmesine karşıyım ben.
erkeklerde özgüven oluşuyor , gider gelir ..
raporunuzu alın , mesafeli ve soğuk olun ..
şu an tartışmaya girerseniz şiddet tekrarlanabilir ..
zamanı geldiğinde , hassaslığınız geçtiğinde konuşun ..
bakın ben şiddet (psikolojik ve fiziki) bi evlilikte büyüdüm ..
ablam 22 yaşında evlendi ..
eniştemin ailesi hiç istemedi ablamı ..
kaynana çok fena bişidi, görümce evlere şenlik ..
ablam yıllar önce çok fena şiddet görmüş , aynı mahalledeyiz , ben ünv.tedeyim o zaman ..
ben bi tokat sandım yıllarca ama bildiğiniz agzını burnunu kanatmış ..
ablam bize kaçmış kızıyla , sonra eniştem cok yalvarmıs felan ..
abim öğrenir öğrenmez, hemen ablamı yanına aldırmış.
eniştem abimden teslim aldı ablamı.
ve abim tek şey sölemiş ; bir daha kardeşime dokunursan , cocugunu ve karını asla göremezsin.
senide yaptığına pişman ederim. ki abim yapar, eniştemde bi daha ablama dokunamadı.
benim bildiğim. bana söylenmedi yapacaklarımdan korkuldu.
daha 3 ay önce öğrendim ben.
neyse.
ablam ikinci cocugu yaptı, evlilikleri kötü gidiyodu farkındaydım ama susuyoduk. evliliğe müdehale etme huyumuz yoktur.
kapımız calınana kadar ..
ablam görümceyle küs yıllardır. kaynana öldü.
ve adam 4 ay önce bi akşam ben boşanmak istiyorum dedi gitti.
evlilik terapistine felan gittiler , ı ıh ..
ablam dul kalmamak adına boşanmamaya direniyor , annesinden öyle gördü çünkü ..
şiddeti gördüğü gün evlilikleri bitmişti aslında ...