- 2 Mayıs 2013
- 80
- 1
kızlar çok yakın dostum dediğim saatlerce telefonla konuştuğum arkadaşımla görüşmüyoruz artık. en baştan anlatayım.
orta okulda tanıştık biz. aynı sınıftaydık. sonra liseye beraber yazıldık. üniversite için hayaller kurduk beraber fakat ayrı şehirlerde okuduk. üniversiteye gitmeden çnce bazı problemlerimiz oldu onunla. çok fazla yalan söylüyordu. bana değil ama çevresindeki insanlara. banada rahat rahat neden yaptığını aslında haklı olduğunu utanmadan anlatıyordu. beni sevgilisi gibi sahipleniyor. ondan başka görüştüğüm arkadaşlara kulp takıyor. hatta aramızı açıyordu. ben çok takıntı yapmıyordum bu durumu. tabi biriyle çıkmaya başlayana kadar. büyük problem oldu. uzun süre aralarında kaldım. çok bunaldım. arkadaşım neredeyse ya o ya ben demeye getiriyordu. erkek arkadaşım mana veremiyordu. tabi bu arada sınava hazırlanıyoruz. bende sınav mı kaldı. istemediğim bi yere yerleştim üniversiteye. o istediği bölüme ve şehire gitti. şehirlerin ayrılmasıyla yollarımızda ayrıldı. daha doğrusu ben fırsat bilip kopardım bağları. hayatımdaki herşeye müdahele etmesi beni çok bunalttı.
üniversite yıllarında görüşmedik hiç. benim arkamdan söylediği şeyleri duydum hep. bi erkek için dostluğumuzu bitirdi. vefasız nankör o demiş.
üniversite bitti. evlendim barklandım. bir gün tel çaldı. tanımadığım bi numara.açtım. oydu. kendini tanıttı. gurur yapmayı sevmem sen beni aramadın ama ben aradım dedi. seneler sonra sesini duymak iyi gelmişti banada. artık olgun yetişkin insanlardık. o dönemdeki sorunlar olma diye düşündüm. olsa bile ne kadar olacaktı ki. zaten farklı şehirlerdeydik. ve böylelikle başladı telefon görüşmelerimiz. kısa zamanda eskisi gibi samimi olduk. bazı günler saatlerce konuştuğumuz oldu.
o bana ben ona destek olduk birbirimize.
ben evliyim onun ise uzun zamndır görüştüğü biri vardı. ilişkisi yolunda gitmedi. ayrıldılar bir anda. tabi uzun süren telefonlar, telkinler, ağlaya ağlaya konuşmalar yaptık. destek olmaya çalıştım elimden geldiğince. 4 5 ay kadar sürdü bu durum. eşimde bana kızmaya başladı. ne bu kadar ne konuşuyorsunuz diye. bende anlattım. sevgilisinden ayrıldı dedim. destek olmam lazım dedim. eşim çok aşırı buldu onun verdiği tepkileri bense seneler önce yaptığım şeyi telafi edercesine ona destek oldum. tabi bu arada ayrıldığı erkek arkadaşıyla tasnip etmediğim şeylerde yaşamıştı.cinsellik manasında yani. ona bunu anlattım fakat kendini haklı çıkaracak sebepleri vardı. çok üstelemedim. üniversitede bu tarz şeyler yaşayan insanları çok görmüştüm. zaten ayrılmışlardı. biraz kendini toplamıştı ki eski erkek arkadaşının başka biriyle çıktığını öğrenip tekrar yıkıldı.
çok sürmedi hayatına yeni biri girdi onunda. çok kötü bi şekilde. hemde evli bir erkek. ondan 15 yaş büyük ve 4 çocuğu var. afedersiniz kızlar adam itin teki. aradığı tek şey cinsellik. bizimkine anlatamadım bunu bir türlü. kendisini sevdiğine inandı. ben olmasam zaten o karısını aldatır. ha ben ha başkası olmuş ne fark eder dedi. en azından ben kendimi geçici bir süre falan dedi hep bana. ben çok kızdım. tepki verdim. ne yaptıysam ne dediysem olmadı. çok kötüyüm depresyondayım dedi. beni eleştirenler benim yürüdüğüm yollardan yürüsünler de onları da görelim dedi.
bu şekilde 7 8 ay bu adamla ilişkisi sürdü. tabi bu arada ayrılıp ayrılıp birleştiler. ilişkileri çok laçka hale geldi. adamın kendisinden başkasıyla görüştüğünden falan da şüphe ettiği zamanlar oldu. en sonunda bir gün ayrıldık dedi bana. bende oh dedim iyi olmuş artık hayatına yeni bir yön çiz. çıkar hayatından tamamen onu. sen bu değilsin olamazsın dedim. mis gibi kızsın. çok iyilerine layıksın mesleğin elinde öğretmensin dedim. bizimki doğru söylüyorsun artık kesin bitti dedi. bende sevindim onun adına. arasa bile açma dedim. tabiki dedi. bir hafta 10 gün geçti geçmedi adam aramış. bizimkide açmış. konuşmuşlar havadan sudan. neşeli bi sesle aradı beni. o aradı dedi. açtım. konuştuk ama merak etme tekrar başlamıyorum diye beni teselli etti bide. bende dayanamadıma artık. açtım ağzımı yumdum gözümü. saydım da saydım. sen benim dostumsun dedi. ne kadar hata yaparsam yapayım benim arkamda durursun sen dedi. bende hayır duramam artık. o adamın karısının günahını daha fazla alamam dedim. o bitti merak etme artık görüşmeyeceğim dedi. ama ben artık inanmıyordum ona. yeter dedim. bu senin kişiliğin. kendinide benide kandırma dedim. konuşma böylece sonlandı.
şimdi 2 ayı geçkin oldu görüşmedik. ben rahatsızım. belkide onu doğru yola iletecek insan bendim. Allah beni ona doğru yola iletmem için vesile etmişti belki. zamanla biraz düzelmişti. acaba diyorum yanında olup destek olsaydım. o adamdan kurtulabilir miydi? bu soru beni kemiriyor. içim rahat değil.
çok uzun yazdım. sabır edip okuyanlara çok teşekkür ederim. nolur bana akıl verin. onu yarı yolda mı bıraktım acaba? aslında öyle bir kız değil diye düşünüyorum. zor zamanlardan geçiyordu da ben sabredemedim mi?
orta okulda tanıştık biz. aynı sınıftaydık. sonra liseye beraber yazıldık. üniversite için hayaller kurduk beraber fakat ayrı şehirlerde okuduk. üniversiteye gitmeden çnce bazı problemlerimiz oldu onunla. çok fazla yalan söylüyordu. bana değil ama çevresindeki insanlara. banada rahat rahat neden yaptığını aslında haklı olduğunu utanmadan anlatıyordu. beni sevgilisi gibi sahipleniyor. ondan başka görüştüğüm arkadaşlara kulp takıyor. hatta aramızı açıyordu. ben çok takıntı yapmıyordum bu durumu. tabi biriyle çıkmaya başlayana kadar. büyük problem oldu. uzun süre aralarında kaldım. çok bunaldım. arkadaşım neredeyse ya o ya ben demeye getiriyordu. erkek arkadaşım mana veremiyordu. tabi bu arada sınava hazırlanıyoruz. bende sınav mı kaldı. istemediğim bi yere yerleştim üniversiteye. o istediği bölüme ve şehire gitti. şehirlerin ayrılmasıyla yollarımızda ayrıldı. daha doğrusu ben fırsat bilip kopardım bağları. hayatımdaki herşeye müdahele etmesi beni çok bunalttı.
üniversite yıllarında görüşmedik hiç. benim arkamdan söylediği şeyleri duydum hep. bi erkek için dostluğumuzu bitirdi. vefasız nankör o demiş.
üniversite bitti. evlendim barklandım. bir gün tel çaldı. tanımadığım bi numara.açtım. oydu. kendini tanıttı. gurur yapmayı sevmem sen beni aramadın ama ben aradım dedi. seneler sonra sesini duymak iyi gelmişti banada. artık olgun yetişkin insanlardık. o dönemdeki sorunlar olma diye düşündüm. olsa bile ne kadar olacaktı ki. zaten farklı şehirlerdeydik. ve böylelikle başladı telefon görüşmelerimiz. kısa zamanda eskisi gibi samimi olduk. bazı günler saatlerce konuştuğumuz oldu.
o bana ben ona destek olduk birbirimize.
ben evliyim onun ise uzun zamndır görüştüğü biri vardı. ilişkisi yolunda gitmedi. ayrıldılar bir anda. tabi uzun süren telefonlar, telkinler, ağlaya ağlaya konuşmalar yaptık. destek olmaya çalıştım elimden geldiğince. 4 5 ay kadar sürdü bu durum. eşimde bana kızmaya başladı. ne bu kadar ne konuşuyorsunuz diye. bende anlattım. sevgilisinden ayrıldı dedim. destek olmam lazım dedim. eşim çok aşırı buldu onun verdiği tepkileri bense seneler önce yaptığım şeyi telafi edercesine ona destek oldum. tabi bu arada ayrıldığı erkek arkadaşıyla tasnip etmediğim şeylerde yaşamıştı.cinsellik manasında yani. ona bunu anlattım fakat kendini haklı çıkaracak sebepleri vardı. çok üstelemedim. üniversitede bu tarz şeyler yaşayan insanları çok görmüştüm. zaten ayrılmışlardı. biraz kendini toplamıştı ki eski erkek arkadaşının başka biriyle çıktığını öğrenip tekrar yıkıldı.
çok sürmedi hayatına yeni biri girdi onunda. çok kötü bi şekilde. hemde evli bir erkek. ondan 15 yaş büyük ve 4 çocuğu var. afedersiniz kızlar adam itin teki. aradığı tek şey cinsellik. bizimkine anlatamadım bunu bir türlü. kendisini sevdiğine inandı. ben olmasam zaten o karısını aldatır. ha ben ha başkası olmuş ne fark eder dedi. en azından ben kendimi geçici bir süre falan dedi hep bana. ben çok kızdım. tepki verdim. ne yaptıysam ne dediysem olmadı. çok kötüyüm depresyondayım dedi. beni eleştirenler benim yürüdüğüm yollardan yürüsünler de onları da görelim dedi.
bu şekilde 7 8 ay bu adamla ilişkisi sürdü. tabi bu arada ayrılıp ayrılıp birleştiler. ilişkileri çok laçka hale geldi. adamın kendisinden başkasıyla görüştüğünden falan da şüphe ettiği zamanlar oldu. en sonunda bir gün ayrıldık dedi bana. bende oh dedim iyi olmuş artık hayatına yeni bir yön çiz. çıkar hayatından tamamen onu. sen bu değilsin olamazsın dedim. mis gibi kızsın. çok iyilerine layıksın mesleğin elinde öğretmensin dedim. bizimki doğru söylüyorsun artık kesin bitti dedi. bende sevindim onun adına. arasa bile açma dedim. tabiki dedi. bir hafta 10 gün geçti geçmedi adam aramış. bizimkide açmış. konuşmuşlar havadan sudan. neşeli bi sesle aradı beni. o aradı dedi. açtım. konuştuk ama merak etme tekrar başlamıyorum diye beni teselli etti bide. bende dayanamadıma artık. açtım ağzımı yumdum gözümü. saydım da saydım. sen benim dostumsun dedi. ne kadar hata yaparsam yapayım benim arkamda durursun sen dedi. bende hayır duramam artık. o adamın karısının günahını daha fazla alamam dedim. o bitti merak etme artık görüşmeyeceğim dedi. ama ben artık inanmıyordum ona. yeter dedim. bu senin kişiliğin. kendinide benide kandırma dedim. konuşma böylece sonlandı.
şimdi 2 ayı geçkin oldu görüşmedik. ben rahatsızım. belkide onu doğru yola iletecek insan bendim. Allah beni ona doğru yola iletmem için vesile etmişti belki. zamanla biraz düzelmişti. acaba diyorum yanında olup destek olsaydım. o adamdan kurtulabilir miydi? bu soru beni kemiriyor. içim rahat değil.
çok uzun yazdım. sabır edip okuyanlara çok teşekkür ederim. nolur bana akıl verin. onu yarı yolda mı bıraktım acaba? aslında öyle bir kız değil diye düşünüyorum. zor zamanlardan geçiyordu da ben sabredemedim mi?
