O kadar tanıdık bildik geliyor ki yaşadıkların, hissettiklerin. Aynı şeyleri yaşıyoruz. Ben de henüz 1 yıllık evliyim; ne ümitlerle evlenmiştim. Çok sevdim, çok aşık oldum; hayatımda ilk kez bağlandım birine. Ancak eşimin bilmediğim bir yüzü varmış, nişanlandıktan sonra ilk kez gördüm o bilmediğim tarafını ve evlendiğimizde karşımda bambaşka biri vardı. Bana saygı duymayan, ani öfke patlamaları neticesinde hakaretler yağdıran , yeri geldiğinde kolumdan bacağımdan itip kakan hırpalayan sonra pişman olup özürler dileyip sözler veren birine dönüştü. Dönüşmedi belki de hep öyleydi... Evliliğin ilk günleri hatta ilk ayları cicim ayları olur ya hiç yaşamadım; her daim ağlıyordum. Çok da seviyordum eşim de en az benim kadar beni seviyor bundan şüphem yok. Ancak fikirlerimiz, hayata bakış açılarımız, insan ilişkilerimiz o kadar farklıymış ki... "ben eşimle bir şey paylaşamıyorum." demişsin ya bu cümleyi eşime kaç kere söyledim. Herhangi bir konuda konuştuğumuzu varsayalım veya izlediğimiz bir haber olsun olay, hemen benim aleyhime dönüyor; sürekli eleştiriliyorum. Sürekli "eksik" yanlarım tabii eşime göre eksik olan taraflarım tartışma konumuz oluyor. Özgüvenimi kaybettiğim bir ara. insanlardan kaçmak istediğim, ailemi bile arayıp sormak istemediğim günlerim oldu. Evimde mutsuzken her gün ağlıyorken dışarıya mutluluk pozları verdim.. Sürekli eleştirilmek, başkalarıyla kıyaslanmak nasıl bir duygudur bilir misiniz? Kaç defa karşıma alıp anlattım, rahatsızlıklarımı dile getirdim, incindiğimi söyledim ancak ne fayda... Şu an yine onun tarafından aşağılanmış durumdayım, ben de mesafeli davranıyorum. Ancak biliyorum ki bu böyle sürüp gidecek, hiç mi hiç değişmeyecek; çok umutsuzum çokkk...
"Yol ver gitsin" demek ağızdan kolay çıkıyor ancak kolay gerçekleştirilemiyor. Bir kez denedim yol vermeyi. Olmadı . Çünkü hem duygular çok kuvvetliydi hem de aile büyükleri araya girdiler. herkesin dediği şey, evliliğin ilk yılı çok zorludur. Biz de o sıralar çok yeni bir çifttik hala da öyleyiz gerçi 1.yılımızı yeni doldurduk. Görüyorum ki bir yılda değişen hiçbir şey olmamış. Ufak tefek değişimler olduysa da benden yana olmuş. Eşimde hep aynı öfke, aynı kaba incitici sözler. Sürekli boşanma ayrılma lafları "seninle evlendiğim güne lanet olsun" sözleri... Sonrasında da pişmanlıklar, özürler... Ne mi oluyor? Ben evliliğe olan inancımı yitiriyorum; devam etmek için bir sebep arıyorum her defasında da buluyorum bir şeyler, ama biraz daha kendime yabancılaşıyorum, çevreye rol yaptığım anlar çoğalıyor, eyvah bir şeyden nem kapacak tartışma başlatacak diye diken üstünde yaşıyorum... Keşke noktayı koymak , cümlenin sonuna nokta koymak gibi basit olsa. (bu arada konu başlığını açan arkadaştan özür dilemem gerekiyor ki kendi sorunumu onun başlığına yazdım. İçim dolmuş, anlatmak isteyip de kimseye anlatamadıklarım dökülüverdi burada.)
Onuun için kadın dediğin bir çiçeğe, bir güzel söze tav olur; affeder. Benim gözüm ne çiçek görür ne hediye. Bunlara kanmadığım için de "erkek" gibiyim. Çünkü normal kadınlar bunları aldığında hemen mutlu olmalı, tartışmayı uzatmamalı. Her şey o kadar kolay sanki.. 5 dakika önce lanetler yağdırsın, ana avrat küfretsin, dinsiz kafir ol. 5dakika sonra da unut.
annen bunları söylüyorsa inan çok şanslısın. Çocuk meselesine gelince şunu düşünsene. Boşanmadınız ve sen sürekli bir şeyleri yitirdin, sen sen olmaktan çıktın. Mutsuzsuz . Bu kadar mutsuzken çocuğuna ne verebileceksin. önemli olan çocuğun anne-babasıyla yaşaması değil, çocuğun mutlu bir anne babayla mutlu bir yuvada yaşamasıdır. Ben şu an eşimden çocuk sahibi olmaktan çok korkuyorum. Çünkü çocuğumuz olduğunda çok tartışacağımızı düşünüyorum. Çocuğu kendi doğrularıyla yetiştirecek. Bu da beni sinir küpü etmeye yetecek
Birkac gune ailemin yanina gidicem.bi sure enine boyuna dusunucem.yasim gencken adim aticam.ben benlikten cikip yaslanip akil saglimi kaybedince degil simdi yasim gencken hala ruh sagligim yerindeyken.cunku bu adam asla degismeyecek.mutlu degilim ailemde arkamda kendimede guvenim var bakabilirim ogluma.ailemlede konusup bosanmayi dusunuyorum
Sabah 8 de kaltik fox haberi izlerken spiker Nazim Hikmetten kadinlar gunune dair bir siir okudu ( bu arada tum kadinlarimizin kadinlar gunu kutlu olsun ) siirde kadinlarin yerinden zorluklarindan kiymetinden bahsediyordu.bende yorum yaptim dinledikten sonra aynen aktariyorum.ben = kadinlar cok cekiyor.koy yerindeki kadinlarin isi daha zor esim = neden zormus zorlami tarlaya gonderiliyorlar sanki. Ben = teknolojiden faydalanamiyorlar. Esim = internetmi lazim faceyemi gircekler sanki. Ben = ne interneti tarlada kullanilacak makinalardan bahsediyorum. Esim = ne saf saf konusuyosun salak para varda onlarmi almiyor.hem kadinin is hayatindaki yeri diye tutturuyosunuz sanki bizmi engel oluyoz gidin calisin. Ben = sen herkesi kendin gibi sanma.doguda zehir gibi kizlar var okula ginderilmiyor calismasina izin verilmiyor onlardan bahsediyorum. Esim = tarlada bi kadinmi calisiyor erkeklerin isi daha zor.... Tabi bu konusmalari yaparken durmadan hakaret ediyor bana salak saf bos bos konusma diyor.ben oyle bir bozuldum oyle bir agrima gittiki anlatamam.istemsiz aglamaya basladim.ne dedim ben sanada bana bunlari soyluyosun dedim.tamam dusuncesini degistiremem kac yasinda insan ama benim agrima giden ben esimle hic bir konuda konusamiyorum.her konuda ayni fikirde olmak zorunda degiliz.farkli fikirlerde konusma ortami yarataniyoruz bile hemen beni asagilamaya sinirlenmeye kalkiyor.farkli fikirleri konulari gectim ayni fikirde oldugumuz konulari bile kinusamiyorum beni asla dinlemez ve dinlemedigini coook iyi belli eder.neden ben kocamla konusamiyorum neden bisey paylasamiyorum dedim.bana dedigi sen hep bos konustugun icin seni dinlemiyorum.cok kirildim cok agladim.cunku hep merak ederdim beni neden dinlemedigini.gozlerimden yaslar oyle bir akiyorki tutamiyorumgittim mutfaga kahve yaptim ictim kendime geldim.iceri girdim o dusa girip gitti.simdi ewdeyim ve moralim cok bozuk.ewliyken yanlizim manevi anlamda. Esimle hiiiiicccc konusamiyorum. 3 yillik ewliyim fakat yanlizim.sizce benmi abartiyorum uzatiyorum.nasil bir yol izlemem lazim.daha yazacak cok sey var ama uzatmak istemiyorum.objektif goruslere ihtiyacim var
Benimde derdim cicek bocek degil.benimde derdim biseyler paylasmak.fikirlerime onem verilmesi.kadin oldugumu hissetmek.mesela bit kahve veya cay icerken ondan bundan konu acilsa sohbet etsek.gelecek hakkinda konussak.ya ben konusabilsem beni dinlese.kendimi nasil hissediyorum biliyormusun zavalli gibi.okadar fedakarimki az once anneme anlattim bunlari bana bi dunya laf soyledi.korkaksin sen dedi.anlasamadiginiz bariz ortadayken ne icin cabaliyorsun ailende arkanda neden bu mutsuz ewliligi yasamak zorunda birakiyorsun kendini dedi.cesaretin yok ezilmissin sen beni mahvettin dedi ki haklida.ben korkagim cesaretsizim cunku oglum var cunku 2 yasinda cunku onun gelecegi var
Bence haksiz olan olann eşiniz. Bu şekilde evlilik çok zor olur heralde çözüm bulmalisiniz. En güzel anda tatli bu girisle bubkinuyu kafasina sikmayi deneseniz.Sabah 8 de kaltik fox haberi izlerken spiker Nazim Hikmetten kadinlar gunune dair bir siir okudu ( bu arada tum kadinlarimizin kadinlar gunu kutlu olsun ) siirde kadinlarin yerinden zorluklarindan kiymetinden bahsediyordu.bende yorum yaptim dinledikten sonra aynen aktariyorum.ben = kadinlar cok cekiyor.koy yerindeki kadinlarin isi daha zor esim = neden zormus zorlami tarlaya gonderiliyorlar sanki. Ben = teknolojiden faydalanamiyorlar. Esim = internetmi lazim faceyemi gircekler sanki. Ben = ne interneti tarlada kullanilacak makinalardan bahsediyorum. Esim = ne saf saf konusuyosun salak para varda onlarmi almiyor.hem kadinin is hayatindaki yeri diye tutturuyosunuz sanki bizmi engel oluyoz gidin calisin. Ben = sen herkesi kendin gibi sanma.doguda zehir gibi kizlar var okula ginderilmiyor calismasina izin verilmiyor onlardan bahsediyorum. Esim = tarlada bi kadinmi calisiyor erkeklerin isi daha zor.... Tabi bu konusmalari yaparken durmadan hakaret ediyor bana salak saf bos bos konusma diyor.ben oyle bir bozuldum oyle bir agrima gittiki anlatamam.istemsiz aglamaya basladim.ne dedim ben sanada bana bunlari soyluyosun dedim.tamam dusuncesini degistiremem kac yasinda insan ama benim agrima giden ben esimle hic bir konuda konusamiyorum.her konuda ayni fikirde olmak zorunda degiliz.farkli fikirlerde konusma ortami yarataniyoruz bile hemen beni asagilamaya sinirlenmeye kalkiyor.farkli fikirleri konulari gectim ayni fikirde oldugumuz konulari bile kinusamiyorum beni asla dinlemez ve dinlemedigini coook iyi belli eder.neden ben kocamla konusamiyorum neden bisey paylasamiyorum dedim.bana dedigi sen hep bos konustugun icin seni dinlemiyorum.cok kirildim cok agladim.cunku hep merak ederdim beni neden dinlemedigini.gozlerimden yaslar oyle bir akiyorki tutamiyorumgittim mutfaga kahve yaptim ictim kendime geldim.iceri girdim o dusa girip gitti.simdi ewdeyim ve moralim cok bozuk.ewliyken yanlizim manevi anlamda. Esimle hiiiiicccc konusamiyorum. 3 yillik ewliyim fakat yanlizim.sizce benmi abartiyorum uzatiyorum.nasil bir yol izlemem lazim.daha yazacak cok sey var ama uzatmak istemiyorum.objektif goruslere ihtiyacim var
Sabah 8 de kaltik fox haberi izlerken spiker Nazim Hikmetten kadinlar gunune dair bir siir okudu ( bu arada tum kadinlarimizin kadinlar gunu kutlu olsun ) siirde kadinlarin yerinden zorluklarindan kiymetinden bahsediyordu.bende yorum yaptim dinledikten sonra aynen aktariyorum.ben = kadinlar cok cekiyor.koy yerindeki kadinlarin isi daha zor esim = neden zormus zorlami tarlaya gonderiliyorlar sanki. Ben = teknolojiden faydalanamiyorlar. Esim = internetmi lazim faceyemi gircekler sanki. Ben = ne interneti tarlada kullanilacak makinalardan bahsediyorum. Esim = ne saf saf konusuyosun salak para varda onlarmi almiyor.hem kadinin is hayatindaki yeri diye tutturuyosunuz sanki bizmi engel oluyoz gidin calisin. Ben = sen herkesi kendin gibi sanma.doguda zehir gibi kizlar var okula ginderilmiyor calismasina izin verilmiyor onlardan bahsediyorum. Esim = tarlada bi kadinmi calisiyor erkeklerin isi daha zor.... Tabi bu konusmalari yaparken durmadan hakaret ediyor bana salak saf bos bos konusma diyor.ben oyle bir bozuldum oyle bir agrima gittiki anlatamam.istemsiz aglamaya basladim.ne dedim ben sanada bana bunlari soyluyosun dedim.tamam dusuncesini degistiremem kac yasinda insan ama benim agrima giden ben esimle hic bir konuda konusamiyorum.her konuda ayni fikirde olmak zorunda degiliz.farkli fikirlerde konusma ortami yarataniyoruz bile hemen beni asagilamaya sinirlenmeye kalkiyor.farkli fikirleri konulari gectim ayni fikirde oldugumuz konulari bile kinusamiyorum beni asla dinlemez ve dinlemedigini coook iyi belli eder.neden ben kocamla konusamiyorum neden bisey paylasamiyorum dedim.bana dedigi sen hep bos konustugun icin seni dinlemiyorum.cok kirildim cok agladim.cunku hep merak ederdim beni neden dinlemedigini.gozlerimden yaslar oyle bir akiyorki tutamiyorumgittim mutfaga kahve yaptim ictim kendime geldim.iceri girdim o dusa girip gitti.simdi ewdeyim ve moralim cok bozuk.ewliyken yanlizim manevi anlamda. Esimle hiiiiicccc konusamiyorum. 3 yillik ewliyim fakat yanlizim.sizce benmi abartiyorum uzatiyorum.nasil bir yol izlemem lazim.daha yazacak cok sey var ama uzatmak istemiyorum.objektif goruslere ihtiyacim var
Eşin senin söylediklerini hic önemsemiyor sana değer vermiyor ben öyle hissettim...insan eşiyle sohbet etmezse kimle edicek yani neden bu kadar küçümsuyor ki seniSabah 8 de kaltik fox haberi izlerken spiker Nazim Hikmetten kadinlar gunune dair bir siir okudu ( bu arada tum kadinlarimizin kadinlar gunu kutlu olsun ) siirde kadinlarin yerinden zorluklarindan kiymetinden bahsediyordu.bende yorum yaptim dinledikten sonra aynen aktariyorum.ben = kadinlar cok cekiyor.koy yerindeki kadinlarin isi daha zor esim = neden zormus zorlami tarlaya gonderiliyorlar sanki. Ben = teknolojiden faydalanamiyorlar. Esim = internetmi lazim faceyemi gircekler sanki. Ben = ne interneti tarlada kullanilacak makinalardan bahsediyorum. Esim = ne saf saf konusuyosun salak para varda onlarmi almiyor.hem kadinin is hayatindaki yeri diye tutturuyosunuz sanki bizmi engel oluyoz gidin calisin. Ben = sen herkesi kendin gibi sanma.doguda zehir gibi kizlar var okula ginderilmiyor calismasina izin verilmiyor onlardan bahsediyorum. Esim = tarlada bi kadinmi calisiyor erkeklerin isi daha zor.... Tabi bu konusmalari yaparken durmadan hakaret ediyor bana salak saf bos bos konusma diyor.ben oyle bir bozuldum oyle bir agrima gittiki anlatamam.istemsiz aglamaya basladim.ne dedim ben sanada bana bunlari soyluyosun dedim.tamam dusuncesini degistiremem kac yasinda insan ama benim agrima giden ben esimle hic bir konuda konusamiyorum.her konuda ayni fikirde olmak zorunda degiliz.farkli fikirlerde konusma ortami yarataniyoruz bile hemen beni asagilamaya sinirlenmeye kalkiyor.farkli fikirleri konulari gectim ayni fikirde oldugumuz konulari bile kinusamiyorum beni asla dinlemez ve dinlemedigini coook iyi belli eder.neden ben kocamla konusamiyorum neden bisey paylasamiyorum dedim.bana dedigi sen hep bos konustugun icin seni dinlemiyorum.cok kirildim cok agladim.cunku hep merak ederdim beni neden dinlemedigini.gozlerimden yaslar oyle bir akiyorki tutamiyorumgittim mutfaga kahve yaptim ictim kendime geldim.iceri girdim o dusa girip gitti.simdi ewdeyim ve moralim cok bozuk.ewliyken yanlizim manevi anlamda. Esimle hiiiiicccc konusamiyorum. 3 yillik ewliyim fakat yanlizim.sizce benmi abartiyorum uzatiyorum.nasil bir yol izlemem lazim.daha yazacak cok sey var ama uzatmak istemiyorum.objektif goruslere ihtiyacim var
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?