lütfen yardım edin

ne kadar destek verebilirim bilemem ama belki seni rahatlatır ben ilk hamile olduğumu öğrendiğimde dünya başıma yıldı desem yeridir korunurken hamile kaldım ve kendim takıntılarla mücadele etmekte zorlanan sürekli aklına herşeyin en kötüsü gelip kendine kötü birşey olmasından korkan bir rahatsızlık geçiriyorum adını bile koyamıyorum bu sorunlarımı bilmeme rağmen doktorsuz idare etmeye çalışıyorum çünkü. herneyse ilk öğrendim nasıl ağlıyorum nasıl titriyorum anlatamam korkudan içim sıkıldı daraldı nefes alamadım desem yeri. herkes bana şeytan gibi baktı millet ararken çocuk istemiyor diye ama benim çektiğim korkuları çekseler çoğu şu anda bu çocuğu aldırmıştı ben güçlü olup yılarca herşeye direnmeme rağmen ben bile aldırmayı düşündüm.korkualrıma gelince yine tabi hemen üretmeye başladı beynim şunşarı üretiyord:

ya hamileliğimde başıma birşey gelirse çünkü gurbette ailemden uzaktayız eşimle onun aileside uzakta

ya bebek sağlık sorunları olursa

ya doğumda bana birşey olursa

ya çocuk doğunca bakamazsam çok büyük sorumluluk

ve deli gibi doğum kontrol edemeyeceğim bir şey olacağı korkusu vs vs

sonra sürekli kendimi telkin etmeye çalıştım ama o arada çıldırıyorum tabi hormonlarda biraz etkili oluyor hamileyken.en son eğer bebekte birşey olursa zaten doktorlar anlar kaç tanae test yapılıyor dedim biraz rahatladım. sonra hamile bir ürü bayanla konuştum yeni doğum yapan yeni hamile kalan herkes nasıl doğuruyorsa bende öyle doğururm dedim biraz daha rahatladım, ama inan hala çocuk doğunca ona nasıl bakacağım konusunda bir türlü rahatlayamadım hala doğum ve sonrasından korkuyorum

yani tek değilsin daha beterini yaşayan insnalar var bu duyguların :(
 
bebegın hareketlerını hıssetmeye basladıgın an her sey degısecek
 
Yakinda ruhlanirsin da duygulanirsin da :) olmus artik, keyfine var. ya gecici de olsa mutsuzlugunu kabul edip yasayacaksin, ya da yillarca ugrasip bu duyguyu yasayamayanlari dusunup, karnini oksiyacaksin, sukredeceksin.
Tamam Allah verdi de senin hic mi sucun yok :P cok guzel bisey oldugunu goreceksin. Bende 2 tane. Ama evet sonrasinda daha iyi onlem al. 2. zormus.
 
ne kadar destek verebilirim bilemem ama belki seni rahatlatır ben ilk hamile olduğumu öğrendiğimde dünya başıma yıldı desem yeridir korunurken hamile kaldım ve kendim takıntılarla mücadele etmekte zorlanan sürekli aklına herşeyin en kötüsü gelip kendine kötü birşey olmasından korkan bir rahatsızlık geçiriyorum adını bile koyamıyorum bu sorunlarımı bilmeme rağmen doktorsuz idare etmeye çalışıyorum çünkü. herneyse ilk öğrendim nasıl ağlıyorum nasıl titriyorum anlatamam korkudan içim sıkıldı daraldı nefes alamadım desem yeri. herkes bana şeytan gibi baktı millet ararken çocuk istemiyor diye ama benim çektiğim korkuları çekseler çoğu şu anda bu çocuğu aldırmıştı ben güçlü olup yılarca herşeye direnmeme rağmen ben bile aldırmayı düşündüm.korkualrıma gelince yine tabi hemen üretmeye başladı beynim şunşarı üretiyord:

ya hamileliğimde başıma birşey gelirse çünkü gurbette ailemden uzaktayız eşimle onun aileside uzakta

ya bebek sağlık sorunları olursa

ya doğumda bana birşey olursa

ya çocuk doğunca bakamazsam çok büyük sorumluluk

ve deli gibi doğum kontrol edemeyeceğim bir şey olacağı korkusu vs vs

sonra sürekli kendimi telkin etmeye çalıştım ama o arada çıldırıyorum tabi hormonlarda biraz etkili oluyor hamileyken.en son eğer bebekte birşey olursa zaten doktorlar anlar kaç tanae test yapılıyor dedim biraz rahatladım. sonra hamile bir ürü bayanla konuştum yeni doğum yapan yeni hamile kalan herkes nasıl doğuruyorsa bende öyle doğururm dedim biraz daha rahatladım, ama inan hala çocuk doğunca ona nasıl bakacağım konusunda bir türlü rahatlayamadım hala doğum ve sonrasından korkuyorum

yani tek değilsin daha beterini yaşayan insnalar var bu duyguların :(

Hepimize heran hersey olabilir. Bununla yasanmaz ki. Kisa sureli bi destek alabilirsin ama en guzel destek karninda. Ben ikincide previa gecirdim ama simdi saglikliyiz. Biri yatmamak icin yollar deniyo, biri kucagimda. :) hamilelik cok ozel. Doya doya yasa. Baska hicbir donemde bu kadar ozel hissedemezsin.
 
herkes bir anda hamilelik olayına alışmak zorunda değil buda yeni bir durum çünkü kendine çok fazla yüklenmeden halletmeye çalış insanlara bu durumu kendi açından anlat herkes yorum yapacaktır bu doğru zamanla her şey daha da güzelleşecek sadece zaman vermelisin kendine
 
cevaplarınız için çok teşekkür ederim. yok yeni öğrenmedim 21 haftalık ilk öğrendiğim günler çok ağladım, sonra sustum ama yok varsayarak susmuşum.sonra yerimde duramaz oldum.ilaç da kullanıyorum da şimdi kimseye duygum yok, ne eşime ne kendi aileme,ne de bebeğe
 
cevaplarınız için çok teşekkür ederim. yok yeni öğrenmedim 21 haftalık ilk öğrendiğim günler çok ağladım, sonra sustum ama yok varsayarak susmuşum.sonra yerimde duramaz oldum.ilaç da kullanıyorum da şimdi kimseye duygum yok, ne eşime ne kendi aileme,ne de bebeğe

Canım..Geçmiş olsun.. Antidepresan mı kullanıyorsun?
Muhtemelen panik atak yaşıyor olabilirsin.. İnsanın elinde değildir Bu durumdan rahatsızsın demi?
Böyle olsun istemiyorsun ama oluyor..
Bende çok zor günler geçirdim hala daha geçiriyorum..
Konuşmak istersen konuşabiliriz.. Yaşadığım için anlarım..
 
hamileyim ama ruhsuz duygusuzum lütfen yardım

Aynı şeyi ben de yaşıyorum ama vicdan azabım da tavan yaptı :( Sanırım eşimin umursamazlığından kaynaklanıyor bu ruhsuzluğum. Arkadaşlarım hamileliklerinden dolayı ne kadar mutlu ve hevesli. Alışverişler, araştırmalar. Eşimle problemler de eklenince daha çok azap çöküyor nasıl bir aileye geleceksin oğluşum diye :(
 
ben bebeği planlı olarak istedim 7 aya uğraştım ama hamile olduğumu öğrendiğim o 1 ay ölü gibi ruhsuzdum biranda ben ne yaptım dedim mutsuzdum buna hamile depresyonu deniliyormuş artık alıştım hem seviniyorum ama hala bir yandanda tuhaf bir üzüntü var içimde sanki ben diye birşey kalmayacakmış gibi herşey ona endeksli olacakta ben tükenip gideceğim özgür değilim artık düşüncesi var daha bunun lohusa depresyonu var galiba
 
Canım..Geçmiş olsun.. Antidepresan mı kullanıyorsun?
Muhtemelen panik atak yaşıyor olabilirsin.. İnsanın elinde değildir Bu durumdan rahatsızsın demi?
Böyle olsun istemiyorsun ama oluyor..
Bende çok zor günler geçirdim hala daha geçiriyorum..
Konuşmak istersen konuşabiliriz.. Yaşadığım için anlarım..

konuşalım lütfen, nasıl konuşucaz,özel msjla msn göndrecektim fakat özel msj gönderemiyorum size
 
Back
X