Sadece merakımdan bu başlığı açtım. Her şeyini kaybettikten sonra mutlu olan var mı?
27 yaşındayım bu yaşa kadar çekmediğim çile kalmadı desem yeridir. O kadar güzel bir evimiz vardı ki iki katlı bahçeli manzaralı her gören hayran kalıyordu. Ama keşke bununla kalsalardı hased ediyorlardı gözümüzün içine baka baka keşke benim olsa diyordu 10 yıldır bu evdeyiz bir gram huzur bulamadık. Babam iflas etti her şeyimizi kaybettik. Ben iş bulamıyorum ve taşınmak zorundayız.
Onun dışında evlilik desen gelen kısmetlerime yine yeniden hased eden onunla kalmayıp önünü kapatan insanlar var etrafımda. sürekli hakkımda yalan yanlış şeyler söylüyorlar. Halam kızları benden önce evlensin diye yapmadığı kalmadı yani böyle yaşım da geçiyor. Şimdi yeni bi hayata adım atacağız başka çevre başka insanlar ama her şey para ile oluyor nasıl geçineceğiz ne yapacağız? bütün kayıplarım en güzel yaşlarım hep ağlamaklı geçti. Bazen ölmek istiyorum çünkü annem de beni senelerce ezdirdi zerre düşünmedi geleceğimi. Babam zaten hep batıyor. Anlayacağınız kaldım böyle bir sağlığım kaldı bir canım ama yaşım geçtikçe belki de bununla da imtihan olacağım. Var mı cidden bu kadar dibe battıktan sonra hayatı düzelen yoksa bir kere bataklığa girince bir daha çıkamıyor musun?
27 yaşındayım bu yaşa kadar çekmediğim çile kalmadı desem yeridir. O kadar güzel bir evimiz vardı ki iki katlı bahçeli manzaralı her gören hayran kalıyordu. Ama keşke bununla kalsalardı hased ediyorlardı gözümüzün içine baka baka keşke benim olsa diyordu 10 yıldır bu evdeyiz bir gram huzur bulamadık. Babam iflas etti her şeyimizi kaybettik. Ben iş bulamıyorum ve taşınmak zorundayız.
Onun dışında evlilik desen gelen kısmetlerime yine yeniden hased eden onunla kalmayıp önünü kapatan insanlar var etrafımda. sürekli hakkımda yalan yanlış şeyler söylüyorlar. Halam kızları benden önce evlensin diye yapmadığı kalmadı yani böyle yaşım da geçiyor. Şimdi yeni bi hayata adım atacağız başka çevre başka insanlar ama her şey para ile oluyor nasıl geçineceğiz ne yapacağız? bütün kayıplarım en güzel yaşlarım hep ağlamaklı geçti. Bazen ölmek istiyorum çünkü annem de beni senelerce ezdirdi zerre düşünmedi geleceğimi. Babam zaten hep batıyor. Anlayacağınız kaldım böyle bir sağlığım kaldı bir canım ama yaşım geçtikçe belki de bununla da imtihan olacağım. Var mı cidden bu kadar dibe battıktan sonra hayatı düzelen yoksa bir kere bataklığa girince bir daha çıkamıyor musun?
