- 9 Kasım 2015
- 6.156
- 11.058
- 248
Merhaba hanımlar günaydın..
Derdim ne kimseyi yermek ne de eleştirmek. Sadece olan biteni sorgulamak...
17 yaşından beri çalışan bi kadınım. Evlendim.. 5 sene oldu... Yaş 32.
Kiracıyız. Evimiz satılık. Malum haliyle birileri evime girip çıkıyo, evime özelime bakıyo. Aslında çıkacağız zaten o evden ama 7 8 aydır kpss ye çalışıyorum son aylarda kpss de çok önemli çalışma açısından. Düzenimi bozmak istemedim.
Neyse bunlar detaydı. Esas meselem şu; bugüne kadar çalışmaktan gocunmadım. Koca eline bakmak istemedim. Serde feminizm var ya
Hani her şeyde çıt kırıldım hatunlar varken damacanayı kucaklayan tipler var ya, ben o damacanayı kucaklayıp taşıyanım işte
Dün gece instagram da gezinirken baktım, benimle bir evlenen ve bir günden bi güne çalışmayan hatunlar rahat rahat evlerinin piremsesi modunda çocuklarıyla yaşayıp gidiyolar. Hem de lüks içinde. Sürekli gezip altlarında araba avm deler... Sonra kendimi sorguladım. 5 senedir daha çocuk düşünecek pozisyona gelemedik.. Ben mi doğruyum onlar mı? Kendim kazanıp kendime yeterim, ben bana yeterim, ayaklarımın üzerinde dururum diyen kadınlar hep benim gibi. En azından etrafımdakiler. Yani zengin birini bulup yaşamak mı rahat hayat? Denk mi geliyo artık anlamadım... ama üzüldüm de..
Eşime hiçbi şey demedim. Yatak odasında uzanıyodum. Yanıma geldi, özür dilerim sana daha iyi imkanlar sunamadım dedi. Artık ağlamaya başladım.
Asgari ücretle çalışan ben, öğretmen olan eşimin 5 senelik emeğimizin karşılığı yarı borcunu ödediğimiz bi arabamız var. Buna da şükür. Çok karışık girdim konuya kusura bakmayın lütfen arkadaşlarım. Kafam da öyle.
Öyle sizinle de paylaşayım dedim.
Derdim ne kimseyi yermek ne de eleştirmek. Sadece olan biteni sorgulamak...
17 yaşından beri çalışan bi kadınım. Evlendim.. 5 sene oldu... Yaş 32.
Kiracıyız. Evimiz satılık. Malum haliyle birileri evime girip çıkıyo, evime özelime bakıyo. Aslında çıkacağız zaten o evden ama 7 8 aydır kpss ye çalışıyorum son aylarda kpss de çok önemli çalışma açısından. Düzenimi bozmak istemedim.
Neyse bunlar detaydı. Esas meselem şu; bugüne kadar çalışmaktan gocunmadım. Koca eline bakmak istemedim. Serde feminizm var ya
Hani her şeyde çıt kırıldım hatunlar varken damacanayı kucaklayan tipler var ya, ben o damacanayı kucaklayıp taşıyanım işte Dün gece instagram da gezinirken baktım, benimle bir evlenen ve bir günden bi güne çalışmayan hatunlar rahat rahat evlerinin piremsesi modunda çocuklarıyla yaşayıp gidiyolar. Hem de lüks içinde. Sürekli gezip altlarında araba avm deler... Sonra kendimi sorguladım. 5 senedir daha çocuk düşünecek pozisyona gelemedik.. Ben mi doğruyum onlar mı? Kendim kazanıp kendime yeterim, ben bana yeterim, ayaklarımın üzerinde dururum diyen kadınlar hep benim gibi. En azından etrafımdakiler. Yani zengin birini bulup yaşamak mı rahat hayat? Denk mi geliyo artık anlamadım... ama üzüldüm de..
Eşime hiçbi şey demedim. Yatak odasında uzanıyodum. Yanıma geldi, özür dilerim sana daha iyi imkanlar sunamadım dedi. Artık ağlamaya başladım.
Asgari ücretle çalışan ben, öğretmen olan eşimin 5 senelik emeğimizin karşılığı yarı borcunu ödediğimiz bi arabamız var. Buna da şükür. Çok karışık girdim konuya kusura bakmayın lütfen arkadaşlarım. Kafam da öyle.
Öyle sizinle de paylaşayım dedim.
Biraz önce tekrar bdv ye girince şükürsüz değilim ama mutlu da değilim diye bi başlık gördüm. Hepimizin derdinde ekonomi de var. Allah herkesin yardımcısı olsun. Çok zor
