Hahaha bunu not alayım
Normal canım çünkü evdesin insan evde olunca herşeye kafaya takıyor iş buluncaya kadar birşeyler ile oyalan canım benim evlenince o dizilerdeki gibi hayat maalesef Yok bu bir gerçek Türkiye şartları çok ama çok zor
haline şükret diye anlatıyorum.ama mutluyum deliye bagladım iyice.profilin de çok seksi bu arada bu profilden evde kaldım konusu çıkınca bir tuhaf oldum
Ya sizi çok iyi anlıyorum bende böyle bi dönemdeydim geçen sene ama sonra hostes olmak icin ingilizce kursuna gittim zaten doga koleji mezunuydum ingilizcem ortaydı onu gelistirdim simdi hosteslik yapıyorum önerebilirim.Öncelikle selam
Bu bir iç dökmedir.
Beni bilenler bilir, bilmeyenler yorumlarımdan az çok tahmin eder umursamaz, çoğu şeyi dalgaya alan biri olduğumu. Çok mühim birşey olmadıkça konu açasım gelmez ama artık beynimin piştiği bi konuyu yazmazsam patlycam.
24 yaşındayım iş arayışındayım bu yüzden evdeyim, kendi çevremde sosyal biriyim neşeliyimdir ama çevreme göre yani görüşmediğim kişilere göre (onların söyledikleri şunlar) aşırı asosyalim, dışarıya adım atmıyorum, arkadaşım yok e işim de olmadığı için bana turşuluk salatalık gözüyle bakıyorlar ve bu beni aşırı geriyor.
Derdimin özü; özellikle son 1 aydır çevremdekiler ben evde kalıcam diye korkmaya başladılar resmen. Konu açıldığında yahu daha 24üm diyorum, ne 24ü? 24ü doldurdun 25in içindesin hesabı yapan bile var. Beni birileriyle görüştürme çabaları, karşına çıkanları tersleme diye öğütlemeleri, düşünmüyorum dememe rağmen "xin kardeşi 30u aştı bak şimdi de kimseyi beğenmiyor, ynin kızı 40a merdiven dayadı ondan sonra laf söz olmasın diye gitti düşman bile olmam dediği biriyle evlendi" gibi sözde ibret almam için söylenen şeyler.Artık gına geldi kendimi çökmüş hissetmeye başladım. Ailem asla bu konuda baskı yapmaz ama bunu diyenler sanki bana öğüt vermek için atanmış gibi resmen. Hal böyle olunca salaklaştım eski sevgilimi stalklamaya başladım bana yazan biri ilgimi çekmese bile olabilir mi acaba diye düşünmeye başladım sonra kendime geldim muhabbeti kestim kalktm bide ona üzüldüm neden tersledim ki falan diye, iyice psikopata bağladım evlenen nişanlanan arkadaşlarımın fotoları ana sayfayı kaplamıştı onları likeladım oturdum ağladım sonra nutella kaşıklamaya başladım..
derken konu açasım geldi. Bundan bi adım sonrası depresyon sanırım. Birileri üstüme su dökebilir mi? Veya kendi de bu saçma duyguları yaşayıp sonrasında nasıl atlattığını yazabilir mi? Çok öpüldünüz
Çok haklısın canım teşekkür ederim desteğin için :)
Haha işte profil fotolarıyla geçiniyorum ancaSen bu degilsin silkelen kendine gel.25 yaş çok küçük ne evlenmesi ne evde kalması.34 yaşındayım boşanma aşamasındayım lübnanlı bir garsona aşıgım
Yaa ne güzeelO dönemden herkes geciyorBen tam gecicektimki bi kizla tanistim, kanka olduk ve dunya turuna ciktik
Haha teşekkür ederimAyM e g g sen bunu aşarsın
O yüzden ben çok birşey demek istemiyorum konu yorumlarından ne kadar aklı selim olduğunu anlıyorum.
inşallah
24 yaşındayım işsizim ve dün salağın biri kalkmış bana konsere geliyor musun diyor. gelmiyorum dedim ee ne işin var çalışmıyorsun evdesin ya görmek istedim seni diyor. a be salak azıcık haddini bil çalışmıyorum diye plan yapmıyor değilim dedim sonra oturdum kendi derdime yandım çalışmıyorum diye her davet edilen yere gelecek potansiyel bri olarak mı ne görüldüm acabaÖncelikle selam
Bu bir iç dökmedir.
Beni bilenler bilir, bilmeyenler yorumlarımdan az çok tahmin eder umursamaz, çoğu şeyi dalgaya alan biri olduğumu. Çok mühim birşey olmadıkça konu açasım gelmez ama artık beynimin piştiği bi konuyu yazmazsam patlycam.
24 yaşındayım iş arayışındayım bu yüzden evdeyim, kendi çevremde sosyal biriyim neşeliyimdir ama çevreme göre yani görüşmediğim kişilere göre (onların söyledikleri şunlar) aşırı asosyalim, dışarıya adım atmıyorum, arkadaşım yok e işim de olmadığı için bana turşuluk salatalık gözüyle bakıyorlar ve bu beni aşırı geriyor.
Derdimin özü; özellikle son 1 aydır çevremdekiler ben evde kalıcam diye korkmaya başladılar resmen. Konu açıldığında yahu daha 24üm diyorum, ne 24ü? 24ü doldurdun 25in içindesin hesabı yapan bile var. Beni birileriyle görüştürme çabaları, karşına çıkanları tersleme diye öğütlemeleri, düşünmüyorum dememe rağmen "xin kardeşi 30u aştı bak şimdi de kimseyi beğenmiyor, ynin kızı 40a merdiven dayadı ondan sonra laf söz olmasın diye gitti düşman bile olmam dediği biriyle evlendi" gibi sözde ibret almam için söylenen şeyler.
Sana yine bi umut soruluyor, bana sorulmuyor bile gelmeyeceğimden eminler
Çok takmamak gerek aslında canım. Millete ne ya deyip geçiyorum ben artıkSana yine bi umut soruluyor, bana sorulmuyor bile gelmeyeceğimden eminler
Ne güzel çevren varmış var ya kıymet bilmiyorsunuz kıymet!!Öncelikle selam
Bu bir iç dökmedir.
Beni bilenler bilir, bilmeyenler yorumlarımdan az çok tahmin eder umursamaz, çoğu şeyi dalgaya alan biri olduğumu. Çok mühim birşey olmadıkça konu açasım gelmez ama artık beynimin piştiği bi konuyu yazmazsam patlycam.
24 yaşındayım iş arayışındayım bu yüzden evdeyim, kendi çevremde sosyal biriyim neşeliyimdir ama çevreme göre yani görüşmediğim kişilere göre (onların söyledikleri şunlar) aşırı asosyalim, dışarıya adım atmıyorum, arkadaşım yok e işim de olmadığı için bana turşuluk salatalık gözüyle bakıyorlar ve bu beni aşırı geriyor.
Derdimin özü; özellikle son 1 aydır çevremdekiler ben evde kalıcam diye korkmaya başladılar resmen. Konu açıldığında yahu daha 24üm diyorum, ne 24ü? 24ü doldurdun 25in içindesin hesabı yapan bile var. Beni birileriyle görüştürme çabaları, karşına çıkanları tersleme diye öğütlemeleri, düşünmüyorum dememe rağmen "xin kardeşi 30u aştı bak şimdi de kimseyi beğenmiyor, ynin kızı 40a merdiven dayadı ondan sonra laf söz olmasın diye gitti düşman bile olmam dediği biriyle evlendi" gibi sözde ibret almam için söylenen şeyler.
Vallahi ben 30 u aştım ama kimseyi takmıyorum bu konuda. Bu arada başlığa bayıldım:)Öncelikle selam
Bu bir iç dökmedir.
Beni bilenler bilir, bilmeyenler yorumlarımdan az çok tahmin eder umursamaz, çoğu şeyi dalgaya alan biri olduğumu. Çok mühim birşey olmadıkça konu açasım gelmez ama artık beynimin piştiği bi konuyu yazmazsam patlycam.
24 yaşındayım iş arayışındayım bu yüzden evdeyim, kendi çevremde sosyal biriyim neşeliyimdir ama çevreme göre yani görüşmediğim kişilere göre (onların söyledikleri şunlar) aşırı asosyalim, dışarıya adım atmıyorum, arkadaşım yok e işim de olmadığı için bana turşuluk salatalık gözüyle bakıyorlar ve bu beni aşırı geriyor.
Derdimin özü; özellikle son 1 aydır çevremdekiler ben evde kalıcam diye korkmaya başladılar resmen. Konu açıldığında yahu daha 24üm diyorum, ne 24ü? 24ü doldurdun 25in içindesin hesabı yapan bile var. Beni birileriyle görüştürme çabaları, karşına çıkanları tersleme diye öğütlemeleri, düşünmüyorum dememe rağmen "xin kardeşi 30u aştı bak şimdi de kimseyi beğenmiyor, ynin kızı 40a merdiven dayadı ondan sonra laf söz olmasın diye gitti düşman bile olmam dediği biriyle evlendi" gibi sözde ibret almam için söylenen şeyler.
