Herkesin söylediği bir şey var ve yüzde bin beş yüz katılıyorum:
"Kocadan hoca olmaaaz"
1 buçuk yıldır araç kullanıyorum. Tek sorunumun da bilmediğim
yollar ve park yeri meselesi olduğunu düşünüyorum. Bununla birlikte sıkışık trafiğe de girmemeye çalışırım çünkü diğer arabalarla aramda mesafe olması gerektiğini düşünürüm önümdeki araba çok yakınsa ne yapacağını kestiremem tedirgin olurum zira buralarda pek sinyal kullanan yok.
Geçenlerde 15-20 km uzakta oturan görümceme giderken ben kullanayım dedim aldım arabayı. Eşim sürekli hızlan yavaşla soldan git sağdan git muhabbeti yapıyor atıversem arabadan iyi olacaktı.
Sonra arabadan inince kadından soför olmaz, korkudan betim benzim attı muhabbetleri. Hiçbir tehlikeli hareket yapmamıştım, yol boyu kafamı şişirdi ama hatam da olmamıştı. Oysa o kullanırken ben bir ton hatasını bulurum,en fecisi uçar gider ama kendi hatalarını asla görmez.
Sanırım kadınların pek çok konuda olduğu gibi bu konuda da kendilerinden öne geçmesini istemiyorlar. Biraz hazımsızlık ve bilerek küçük görme diyelim biz buna.
Sorsanıza eşinize size 15 dakikada mükemmel sürücü olmayı öğretmeye çalışırken kendisi 3 dakikada mı mükemmel olmuş?
Ve ayrıca araç kullanmada önemli olan manuel ya da otomatik olması değil hepsine bir şekilde alışılır bilgisayar oyunlarına benzetiyorum araç kullanmayı. Önemli olan trafiğe alışmak. Asla vazgeçmeyin eşiniz ne derse desin kulağınızın üstüne yatın
