Manyak mıyız biz??

Hayatımda hiç sigara içmedim. hatta nargile bile

Evde de içen yok
İçenlerin kokusu ve dumanı beni acayip rahatsız ediyor

Geçen otobüs mola verdi.
Otobüsün yarısı sigara içmeye indi soğukta
İçeri gelirken onlardan gelen sigara kokusu o kadar rahatsız ediciydi ki
İnsan neden kendine bunu yapar dedim

Bu arada bi ortamda akıllı(!)nın teki aşağılamaya kalkmıştı hiç sigara içmedim diye

İyi ki ergenlikte böyle özenti tiplere rastlamadım
 
Sigarayla ilgili birçok teori var.
Ben kullanmadım, kullanmıyorum. Yalnız hiçbir zaman içene de içmeyene de herhangi bir yakıştırmada bulunmadım. Sigara üniversitelerde tez yazılacak kadar kurcalanmış bir konu.
"Kafada biter kardeşim" diyenlerin alt metni, eğer gerçekten istersen bırakmayı, bırakırsın demektir.
Öyle ki; derde git sigara yak, mutlu ol sigara yak, hiçbişi olmasın ben sigara içmedim 2 saattir de yak.
Şöyle ki; gözle görülmeyen zarar size zarardan sayılmıyor, eğer her nefeste teninizin grileştiğini görseydiniz ikinci nefesi çekmezdiniz..
Dediğim gibi bununla ilgili birçoook teori var, herkesin sigara ile ilgili birçok fikri var.
Sorun var sonuç yok.
Sonuç sensin.
 
Kurk Mantosuz Madonna .!.:
Ben de şunu merak ediyorum içmeyenler mesela;
Sinirlenince ne yapıyor ?
Üzülünce?
Sevinince?
Şöyle harika bi manzaraya karşı kahve içerken?
Birini beklemekten sıkılınca?
Otobüs gelmeyince?
Mis gibi yemeğin üstüne ?

:deli:
Genişletmek için tıkla...
Sigara içmeyen olarak geldim. Anlatayım.
Sinirlenince sinirleniyorum. Çok sinirliysem bağırıyorum. Sinirimin kaynağına gidip çözmeye çalışıyorum. Çözemeyeceksem müzik dinliyorum. Alıyorum kalemi bir şeyler çiziktiriyorum defterime, bir şeyler yazıyorum. O da olmayacaksa açıp beni başka bir duyguya yönlendirecek video film dizi izliyorum.
Üzülünce de ağlıyorum. Sinirlenince yaptığım şeyleri yapıyorum. Ama genelde ağladıktan sonra geçiyor üzüntüm yüzümü yıkayıp günüme devam ediyorum.
Sevinince gülüyorum. Etrafımdakilere özellikle iyi davranıp yardımcı oluyorum. Onların mutluluğuyla daha çok mutlu oluyorum.
Harika bir manzaraya karşı kahve içerken o manzaraya dalıp gidiyorum. Hayal gücümü serbest bırakıyorum. Orada bir şiir okumak, bir şarkı söylemek, bir resim çizmek veya bir fotoğraf çekmek onlara ne derin anlamlar katıyor.
Birini beklemekten sıkılınca açıp kitabımı okuyorum. Beklediğim kişi gelince kitabı bırakmak zorunda olmanın üzüntüsü beklediğim kişiyi görmenin mutluluğuyla eriyip gidiyor.
Otobüs gelmeyince de bir köşeye geçip kitabımı okuyorum. Farklı müzikler dinlerken aynı kitabı okuyor olsanız bile sizin modunuz değiştiği için kitaba farklı havalar katıyor.
Mis gibi yemeğin üstüne eğer tek başıma yememişsem yemeği birer çay yapıp sohbet ediyorum. Çay, kahve, tatlı, yürüyüş, şarkı söylemek..

Ben de sigara içenleri anlamıyorum. Yapılabilecek tonla şey varken. Bunların hepsi mutluluk verecek şeylerken, gidip soğukta dikilip sigara içip duranları gördükçe garipsiyorum her seferinde. Her kapının dışında, her dikilebilecek yerde. Hatta hiç kaçışınızın olmadığı dar yolda yürürken. Arkanızdakileri hiç düşünüyor musunuz? Artık refleks olarak bir ortamdan dışarı çıkıyorsam tam çıkmadan önce nefes alıp tutuyorum. Uzaklaşınca bırakıyorum. Ama sokakta yürürken kenarlarda durup duman üretenlerden, önünüzden yürüyüp sizi dumana hapsedenlerden kaçılamıyor bazen. Bu sadece kendinize zararlı olan bir şey değil. Sizi kırmak istemeyen ama kokunuzdan dumanınızdan rahatsız olan kaç insan var kim bilir çevrenizde. Sigara kokusuna, dumanına maruz kalırsam bende baş ağrısı yapıyor ve günün geri kalanını olayın sorumlusuna sinirlenip ağrıyı çekmeye çalışarak geçiriyorum.

Burada bir kaç kişi gördüm. Hamilelikte sigarayı bırakıp sonrasında tekrar başlayanlar. Çocuğunuzun yanında içmediğinizi varsayıyorum. Eğer içiyorsanız zaten çok fena. Ama bebeğinizin anne kokusuna mis kokunuza hasret kalırken pis sigara kokusuna maruz kalması.. Bunu hiç mi düşünmüyorsunuz? Yazık değil mi? Ben kokmuyorum vs diyecekler olursa da söyleyeyim. Sigara içtikten sonra defalarca dişlerinizi fırçalayıp keselenerek banyo yapıp kıyafetlerinizi yıkayıp gargara yapsanız bile duman ciğerlerinizde kalıyor. Her nefes alıp verişinizde o koku geliyor. Üstelik daha dünyayı yeni tanıyan bir bebek için, onun masum savunmasız burnu için.. Sırf o kendini koruyamıyor size anne artık içme çok kötü kokuyorsun diyemiyor diye onu bütün bunlara maruz bırakmanıza vicdanınız nasıl izin veriyor?
 
Upthestorm .!.:
Sigara içmeyen olarak geldim. Anlatayım.
Sinirlenince sinirleniyorum. Çok sinirliysem bağırıyorum. Sinirimin kaynağına gidip çözmeye çalışıyorum. Çözemeyeceksem müzik dinliyorum. Alıyorum kalemi bir şeyler çiziktiriyorum defterime, bir şeyler yazıyorum. O da olmayacaksa açıp beni başka bir duyguya yönlendirecek video film dizi izliyorum.
Üzülünce de ağlıyorum. Sinirlenince yaptığım şeyleri yapıyorum. Ama genelde ağladıktan sonra geçiyor üzüntüm yüzümü yıkayıp günüme devam ediyorum.
Sevinince gülüyorum. Etrafımdakilere özellikle iyi davranıp yardımcı oluyorum. Onların mutluluğuyla daha çok mutlu oluyorum.
Harika bir manzaraya karşı kahve içerken o manzaraya dalıp gidiyorum. Hayal gücümü serbest bırakıyorum. Orada bir şiir okumak, bir şarkı söylemek, bir resim çizmek veya bir fotoğraf çekmek onlara ne derin anlamlar katıyor.
Birini beklemekten sıkılınca açıp kitabımı okuyorum. Beklediğim kişi gelince kitabı bırakmak zorunda olmanın üzüntüsü beklediğim kişiyi görmenin mutluluğuyla eriyip gidiyor.
Otobüs gelmeyince de bir köşeye geçip kitabımı okuyorum. Farklı müzikler dinlerken aynı kitabı okuyor olsanız bile sizin modunuz değiştiği için kitaba farklı havalar katıyor.
Mis gibi yemeğin üstüne eğer tek başıma yememişsem yemeği birer çay yapıp sohbet ediyorum. Çay, kahve, tatlı, yürüyüş, şarkı söylemek..

Ben de sigara içenleri anlamıyorum. Yapılabilecek tonla şey varken. Bunların hepsi mutluluk verecek şeylerken, gidip soğukta dikilip sigara içip duranları gördükçe garipsiyorum her seferinde. Her kapının dışında, her dikilebilecek yerde. Hatta hiç kaçışınızın olmadığı dar yolda yürürken. Arkanızdakileri hiç düşünüyor musunuz? Artık refleks olarak bir ortamdan dışarı çıkıyorsam tam çıkmadan önce nefes alıp tutuyorum. Uzaklaşınca bırakıyorum. Ama sokakta yürürken kenarlarda durup duman üretenlerden, önünüzden yürüyüp sizi dumana hapsedenlerden kaçılamıyor bazen. Bu sadece kendinize zararlı olan bir şey değil. Sizi kırmak istemeyen ama kokunuzdan dumanınızdan rahatsız olan kaç insan var kim bilir çevrenizde. Sigara kokusuna, dumanına maruz kalırsam bende baş ağrısı yapıyor ve günün geri kalanını olayın sorumlusuna sinirlenip ağrıyı çekmeye çalışarak geçiriyorum.

Burada bir kaç kişi gördüm. Hamilelikte sigarayı bırakıp sonrasında tekrar başlayanlar. Çocuğunuzun yanında içmediğinizi varsayıyorum. Eğer içiyorsanız zaten çok fena. Ama bebeğinizin anne kokusuna mis kokunuza hasret kalırken pis sigara kokusuna maruz kalması.. Bunu hiç mi düşünmüyorsunuz? Yazık değil mi? Ben kokmuyorum vs diyecekler olursa da söyleyeyim. Sigara içtikten sonra defalarca dişlerinizi fırçalayıp keselenerek banyo yapıp kıyafetlerinizi yıkayıp gargara yapsanız bile duman ciğerlerinizde kalıyor. Her nefes alıp verişinizde o koku geliyor. Üstelik daha dünyayı yeni tanıyan bir bebek için, onun masum savunmasız burnu için.. Sırf o kendini koruyamıyor size anne artık içme çok kötü kokuyorsun diyemiyor diye onu bütün bunlara maruz bırakmanıza vicdanınız nasıl izin veriyor?
Genişletmek için tıkla...
:super::sampiyon::KK9:
 
Sigara kullanmıyorum.2 ay önce eşimle çok ciddi bi problem yaşadık o zaman sinirimden sigara yaktım sanki içebilcek gibi herkes sinirlenince içiyo belki banada iyi gelir dedim.bogazıma kaçtı burnuma gözüme kaçtı daha çok sinirlendim ben.sinire filanda hiç bi faydası yok:lülülü:
 
Upthestorm .!.:
Sigara içmeyen olarak geldim. Anlatayım.
Sinirlenince sinirleniyorum. Çok sinirliysem bağırıyorum. Sinirimin kaynağına gidip çözmeye çalışıyorum. Çözemeyeceksem müzik dinliyorum. Alıyorum kalemi bir şeyler çiziktiriyorum defterime, bir şeyler yazıyorum. O da olmayacaksa açıp beni başka bir duyguya yönlendirecek video film dizi izliyorum.
Üzülünce de ağlıyorum. Sinirlenince yaptığım şeyleri yapıyorum. Ama genelde ağladıktan sonra geçiyor üzüntüm yüzümü yıkayıp günüme devam ediyorum.
Sevinince gülüyorum. Etrafımdakilere özellikle iyi davranıp yardımcı oluyorum. Onların mutluluğuyla daha çok mutlu oluyorum.
Harika bir manzaraya karşı kahve içerken o manzaraya dalıp gidiyorum. Hayal gücümü serbest bırakıyorum. Orada bir şiir okumak, bir şarkı söylemek, bir resim çizmek veya bir fotoğraf çekmek onlara ne derin anlamlar katıyor.
Birini beklemekten sıkılınca açıp kitabımı okuyorum. Beklediğim kişi gelince kitabı bırakmak zorunda olmanın üzüntüsü beklediğim kişiyi görmenin mutluluğuyla eriyip gidiyor.
Otobüs gelmeyince de bir köşeye geçip kitabımı okuyorum. Farklı müzikler dinlerken aynı kitabı okuyor olsanız bile sizin modunuz değiştiği için kitaba farklı havalar katıyor.
Mis gibi yemeğin üstüne eğer tek başıma yememişsem yemeği birer çay yapıp sohbet ediyorum. Çay, kahve, tatlı, yürüyüş, şarkı söylemek..

Ben de sigara içenleri anlamıyorum. Yapılabilecek tonla şey varken. Bunların hepsi mutluluk verecek şeylerken, gidip soğukta dikilip sigara içip duranları gördükçe garipsiyorum her seferinde. Her kapının dışında, her dikilebilecek yerde. Hatta hiç kaçışınızın olmadığı dar yolda yürürken. Arkanızdakileri hiç düşünüyor musunuz? Artık refleks olarak bir ortamdan dışarı çıkıyorsam tam çıkmadan önce nefes alıp tutuyorum. Uzaklaşınca bırakıyorum. Ama sokakta yürürken kenarlarda durup duman üretenlerden, önünüzden yürüyüp sizi dumana hapsedenlerden kaçılamıyor bazen. Bu sadece kendinize zararlı olan bir şey değil. Sizi kırmak istemeyen ama kokunuzdan dumanınızdan rahatsız olan kaç insan var kim bilir çevrenizde. Sigara kokusuna, dumanına maruz kalırsam bende baş ağrısı yapıyor ve günün geri kalanını olayın sorumlusuna sinirlenip ağrıyı çekmeye çalışarak geçiriyorum.

Burada bir kaç kişi gördüm. Hamilelikte sigarayı bırakıp sonrasında tekrar başlayanlar. Çocuğunuzun yanında içmediğinizi varsayıyorum. Eğer içiyorsanız zaten çok fena. Ama bebeğinizin anne kokusuna mis kokunuza hasret kalırken pis sigara kokusuna maruz kalması.. Bunu hiç mi düşünmüyorsunuz? Yazık değil mi? Ben kokmuyorum vs diyecekler olursa da söyleyeyim. Sigara içtikten sonra defalarca dişlerinizi fırçalayıp keselenerek banyo yapıp kıyafetlerinizi yıkayıp gargara yapsanız bile duman ciğerlerinizde kalıyor. Her nefes alıp verişinizde o koku geliyor. Üstelik daha dünyayı yeni tanıyan bir bebek için, onun masum savunmasız burnu için.. Sırf o kendini koruyamıyor size anne artık içme çok kötü kokuyorsun diyemiyor diye onu bütün bunlara maruz bırakmanıza vicdanınız nasıl izin veriyor?
Genişletmek için tıkla...
Dediğiniz herşeye amenna, haklısınız ben de anlamıyorum hamilelik dönemi bitince içenleri.
Bahane değil gerçekten hamile olduğum anda bırakırım.
O cana kıyamam bunu yapamam yani
1,5 sene içmedikten sonra da tekrar başlamam zaten
 
Of ya keske hic başlamasaydım
Derdimki hep hamile olunca Asla içmem bırakırım verdim büyük konuşmusum
3,4 AY içmedim tiksindim hattı midem bulandı Yanımda da kimseye içermedim
Herkes şaşırıyordu içmeyin diyince

Ama sonra noldu benim bir alışkanlığım var Sabahları Kahvaltıdan sonra lavaboda sigara içiyorum hamileliğin ilk başından beri kabızlık yaşıyorum sonra doktoruma söyledim bu durumu dedi ki İki yada 3 tane kadar içebilirsin şimdi sabah akşam içiyorum üç tane
Bazen onu da sadece lavaboda içiyorum
tuvalete çıkabilmek için

Hormonlarım O kadar değişti ki onunla bile kabızlık yaşıyorum, gebelik boyuncada bırakmadı pesimi saatlerce lavobada kaldım ağladım zorladım 10 gün yapamadim ,basur lae çıktı,pihtular oluştu,kil dönmelerim çıktı ,ciğer sızlıyordu acıdan ,

İçmemeli sin diyenlere de diyodumki ,o an 2 sise viski olsa içeridiniz bu acıdan

Zor birşey ,üzülüyorum ama öteki türlüde bisey yiyemiyorum ,bebiş daha çok rahatsız oluyo:(

Umarım herkes bırakır tez zamanda

Hastanelerde bölümleri var ,bana birkere bir ilaç vermişlerdi
tek nefes bile çekemezsin
içmek istesenmiden kaldırmaz
o şekilde çok rahat bırakırsınız aslında
 
Kurk Mantosuz Madonna .!.:
Dediğiniz herşeye amenna, haklısınız ben de anlamıyorum hamilelik dönemi bitince içenleri.
Bahane değil gerçekten hamile olduğum anda bırakırım.
O cana kıyamam bunu yapamam yani
1,5 sene içmedikten sonra da tekrar başlamam zaten
Genişletmek için tıkla...

Ben eski sağlam tiryakilerden olarak o malum sorularına şu cevabı verebilirim, kendimizi kandırıyomuşuz biliyor musun?
Ne sigaraya ne kahveye ne alkole yakışıyor o meret.
Bıraktım bırakalı Türk kahvesini daha bir zevkle içer hale geldim. Bira içiyorsam oh buz gibi daha güzel tat alıyorum.
Sigarayla içtiğim her şey çamurlu oluyormuş meğer.
Aslında sadece o bağımlılığın verdiği bir şey güzel gelmesi. Gerçekten denedim.
Bıraktıktan bir sene sonra kalabalık bir grup rakı balığa gittik ve ben bir senelik özlemle otlayayım dedim. Bıraktığımı anladığım andı o an. Çünkü yemekten aldığım tadı da rakının tadını da resmen çamurlu kötü bir tada buladı resmen. Ondan sonra da bir daha ağzıma bile sürmedim. Canım çekmiyor da çünkü her şeyin tadını bozduğunu sadece o krizden dolayı tatlı geldiğini artık biliyorum.
Dolayısıyla güzel bir manzara karşısında mis gibi çayımı kahvemi kendi tadıyla yiyip içiyorum. Daha çok keyif alıyorum.
Yemek çok yediysem mesela sigara değil bir soda açıyorum o ferahlama hissini daha temiz sonrasında ağzımda o kötü tat olmadan yaşıyorum.
Gerçekten kurtulduğua seviniyorum ve hiç özlemiyorum canım da çekmiyor. O kötü tattan, ağız kokusunda kurtuldum çünkü. En güzeli de kendimi bir şeye mecbur hissetmemem.Aslında sigara özgürlüğünü elinden alıyordu düşünsene sürekli belli aralarla onu içmek zorundasın. Kışın içeride oturamıyorsun mesela.
Hayat kalitem arttı benim ciddi ciddi.
 
elvanelvan88 .!.:
Ben eski sağlam tiryakilerden olarak o malum sorularına şu cevabı verebilirim, kendimizi kandırıyomuşuz biliyor musun?
Ne sigaraya ne kahveye ne alkole yakışıyor o meret.
Bıraktım bırakalı Türk kahvesini daha bir zevkle içer hale geldim. Bira içiyorsam oh buz gibi daha güzel tat alıyorum.
Sigarayla içtiğim her şey çamurlu oluyormuş meğer.
Aslında sadece o bağımlılığın verdiği bir şey güzel gelmesi. Gerçekten denedim.
Bıraktıktan bir sene sonra kalabalık bir grup rakı balığa gittik ve ben bir senelik özlemle otlayayım dedim. Bıraktığımı anladığım andı o an. Çünkü yemekten aldığım tadı da rakının tadını da resmen çamurlu kötü bir tada buladı resmen. Ondan sonra da bir daha ağzıma bile sürmedim. Canım çekmiyor da çünkü her şeyin tadını bozduğunu sadece o krizden dolayı tatlı geldiğini artık biliyorum.
Dolayısıyla güzel bir manzara karşısında mis gibi çayımı kahvemi kendi tadıyla yiyip içiyorum. Daha çok keyif alıyorum.
Yemek çok yediysem mesela sigara değil bir soda açıyorum o ferahlama hissini daha temiz sonrasında ağzımda o kötü tat olmadan yaşıyorum.
Gerçekten kurtulduğua seviniyorum ve hiç özlemiyorum canım da çekmiyor. O kötü tattan, ağız kokusunda kurtuldum çünkü. En güzeli de kendimi bir şeye mecbur hissetmemem.Aslında sigara özgürlüğünü elinden alıyordu düşünsene sürekli belli aralarla onu içmek zorundasın. Kışın içeride oturamıyorsun mesela.
Hayat kalitem arttı benim ciddi ciddi.
Genişletmek için tıkla...

birşey yapmayı unutmuşum bir boşluk bir eksik var hissi ne kadar sürede geçmiş oluyor peki ?
 
nooption .!.:
birşey yapmayı unutmuşum bir boşluk bir eksik var hissi ne kadar sürede geçmiş oluyor peki ?
Genişletmek için tıkla...

İlk iki ay kötüydü. Gerçekten geri başlamak istedim o ilk iki ay.
Hatta sigara içen arkadaşlarımdan otladım sürekli. Sonra hop dedim bunun sonu paket almak yine arkadaşlarıma dedim görüşmeyelim bir süre yada bana sigarasız gelin, içmeyin.
Sonraki iki ay tırmalasam da gebersem de içmedim. İki ay sonra geçti. Gerçi sonra bir yıl sonra yine içeyim dedim içtim. Ama o bir sene sonraki sigarayı yarıda kestim ve cidden hiç keyif almadığımı fark ettim.
Asıl bırakışım o bence.
Diğerlerinde içen birinden otlasam mı diyordum yalan yok. Sonra artık keyif almadığımı anladım can çekmesi de bitti.
Aslında olay hiç içmemekteymiş. Bir iki belki üç ay zor cidden kabus gibi. Ama onu geçersen can çekmesi geçiyor.
 
ellen car makale ve kitaplarını okuyun derim ablam bu adamın programına katıldı ve çat diye biraktı kilo bile almadan adam program bitene kadar sigara içirmiş birde :)
bana gelince 2 ay ağzıma sürmedim eşim içince daha fazla dayanamadım paket almasamda içiyorum zıkkımı işi başlayacağim buroda da herkes içiyor napam bilmiyorumm
 
Ben bu konu uzerine cok dusundum. Kendim icmiyorum ama annem saglam icicidir. 3 defa kalp krizi gecirdi. En son doktoru sigara biraktirma merkezine gonderdi bir sure birakti. Sonra sirf can sikintisindan yine basladi. Surekli oksuruyor, yaralari iyilesmiyor, surekli nefes nefese kaliyor. Anlamiyorum. Sanirim o sigarayi seviyor.
 
Bende nasil icilir anlmiyorum.
lohusa depresyonuna girmeye karar vermistim :işsiz:
Sigara iciyim belki girerim dedim:KK14:
Bikac gun birer tane ictim.depresyonada giremedim sigarayada baslayamadim icimden gelmiyo sanirim o_O
 
anneannem ileri yaşına, aşırı kilolarına, şekerine, tansiyonuna ve kalbine aldırmadan her gün bir paket bitiriyorsa demek ki bu merette hakikaten bir şey var...ağzıma dahi sürmediğim için bir yorum yapamayacağım ama erkek kardeşim de içiyor ve ona bıraktırmak istiyorum. o sebeple konuyu takipteyim.
 
CuteMom .!.:
Denedım
cubuk krakerle hemde , ben bırakıyorumda yanı her denedıgımde bırakıyorum 1-2 -3 ay
sonra en ufak bır krızde bıle degıl yıne baslıyorum , sıgarayı bırakınca arkadas toplantılarının benım ıcın hıc manası kalmıyor
Bır arkadasım var lıseden pelin, ben ona gıttıkce benden ıcer . tek tuk
vay arkadas bı onun gıbı olamadım
Genişletmek için tıkla...


Ay düşünsene ağzında kraker ya da kalemle o hareketleri yaparken görenler azcık akıldan noksan zannedebilirler de :deli: bende denedim çubuk krakerle ama dayanamayıp yiyorum, kalemi de yemeye kalkmam herhalde :olamaz: Yok ya gerçekten ne yaparsan yap sigaranın yerini tutmuyor, kesin karar verirsen bırakırsın ancak hani yerine şunu koyayım bunu yapayım dersen olmaz. Aslında ne kadar basit bir şey, bi kararımıza bakıyor sadece.
 
Bu konuya yazmadan edemeyeceğim.
15 yıl boyunca günde 1,5 paket içiyordum.
Asla bırakmam diyordum çünkü seviyordum.
Hamile iken bıraktım ve günlerce ağladım.
Resmen nöbetler geçirdim. gün gün saydım kaç gündür içmiyorum diye.
47 kilo aldım. 2,5 yıl oldu başlamadım.
Unutuyorsun, canın artık istemiyor ama o hiç başlamamışsın gibi hiç olmuyor.
Bilinçaltıma yer etmiş ve asla unutamıyorum.
Keşke başlamasaydım dememek için başlamıyorum.
 
Ben hic icmedim.yakin arkadasim iciyordu.para bulamadiginda en ucuzlarindan icerdi.yuzunde bi sürü sivilce cikti.karar verdi ve nik dur diye bir karisim aldi aktardan.icinde karanfil tozu filsn bi sürü bitki karisimi var.gunde 3 defa bir cay kasigi ucuyla agzina atiyordu.hic canim istemiyor sigarayi diue diye bıraktı darisi basina canim
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X