- 13 Mayıs 2020
- 9
- 8
- 28
- Konu Sahibi Herseynasiip
- #1
Arkadaşlar o kadar bunaldım ki lütfen fikir istiyorum. Anlatacaklarım biraz uzun.
Bu benim eşimle ikinci evliliğim. Eşimin ise ilk.. Şu anda 5 yaşında bir kızım var. Eşimle aynı mahallede oturuyorduk ve sevdik birbirimizi. Kızımı seve seve kabul etti. Ailesi istemedi tabii bu evliliğin olmaması için de elinden geleni yaptı ama eşim ısrarla ben onunla evlenicem telli duvaklı düğün yapcam o evden sadece onu değil kızını da kızım olarak ikisinin elinden tutup çıkaracağım dedi. Yaptı da. Mecburen kabullendiler. Önce yüzükler takıldı. O aşamada bana öyle iyi davrandılar ki inanamadım. Kendimi sevgi selinin içinde gibi hissettim aynı şekilde kızıma da öyle. Kayınbabam maddi durumunun iyi olmadığını evi ayıramayacağını söyledi kabul ettim. Düğünümüz oldu ve herşey o gün başladı. Aynı evin içine girdik kaynanam sürekli herseyde laf sokmaya başladı. Çocuğumla vurdu beni. Ama bunu eşim yokken yapıyordu. Milletin yanında çok iyidi ama gülerek laf sokmayı da çok seviyordu. Bir sene kadar sesimi çıkarmadım. Sessiz kaldım. Eşim kendi farketmeye başladı. Sordu,anlattım. Evi ayırmak istediğimizi söyledik. Kaynanam ayılıp bayılmaya başladı. Sanki ülkeyi terkedecegiz (!) Kayınbabam ise direk defolun gidin o zaman dedi. Çünkü biz evi ayırmak istediğimizi söylemeden iki gün öncesine kadar kredi çekin araba alalım diyordu biz istemiyorduk. Bu arada ikimiz de çalışıyorduk. Ve onların işine geliyordu. Evden kovdu o gün ayrıldık evden. Ev bulana kadar annemlerde kaldık. Bir kere bile aramadılar. Bizim eşyalarımızı benim dedem aldı. Eşimin tüm akrabaları düşman oldu bize. Bir senedir evimiz ayrı. Görüşmüyorduk taa ki iki hafta öncesine kadar. Yavaş yavaş yanaşmaya başladılar. Sürekli arayıp yemeğe gelin çaya gelin diyip duruyorlar. Ve benim aileme karşı tepkililer. Sizi bizim yanımıza göndermek yerine teşvik edip eşya aldılar diyolar. Ve ben asla gitmek istemiyorum bir yandan eşimin ailesi iyi ya da kötü diyorum. Eşim ise çok görüşmek taraftarı değil. İlk aradıklarında gerekeni konuştum ama ısrarla aramaya devam ediyorlar. Uzun bir yazı oldu okuduğunuz için teşekkür ederim. Peki ben şimdi ne yapmalıyım ?
Bu benim eşimle ikinci evliliğim. Eşimin ise ilk.. Şu anda 5 yaşında bir kızım var. Eşimle aynı mahallede oturuyorduk ve sevdik birbirimizi. Kızımı seve seve kabul etti. Ailesi istemedi tabii bu evliliğin olmaması için de elinden geleni yaptı ama eşim ısrarla ben onunla evlenicem telli duvaklı düğün yapcam o evden sadece onu değil kızını da kızım olarak ikisinin elinden tutup çıkaracağım dedi. Yaptı da. Mecburen kabullendiler. Önce yüzükler takıldı. O aşamada bana öyle iyi davrandılar ki inanamadım. Kendimi sevgi selinin içinde gibi hissettim aynı şekilde kızıma da öyle. Kayınbabam maddi durumunun iyi olmadığını evi ayıramayacağını söyledi kabul ettim. Düğünümüz oldu ve herşey o gün başladı. Aynı evin içine girdik kaynanam sürekli herseyde laf sokmaya başladı. Çocuğumla vurdu beni. Ama bunu eşim yokken yapıyordu. Milletin yanında çok iyidi ama gülerek laf sokmayı da çok seviyordu. Bir sene kadar sesimi çıkarmadım. Sessiz kaldım. Eşim kendi farketmeye başladı. Sordu,anlattım. Evi ayırmak istediğimizi söyledik. Kaynanam ayılıp bayılmaya başladı. Sanki ülkeyi terkedecegiz (!) Kayınbabam ise direk defolun gidin o zaman dedi. Çünkü biz evi ayırmak istediğimizi söylemeden iki gün öncesine kadar kredi çekin araba alalım diyordu biz istemiyorduk. Bu arada ikimiz de çalışıyorduk. Ve onların işine geliyordu. Evden kovdu o gün ayrıldık evden. Ev bulana kadar annemlerde kaldık. Bir kere bile aramadılar. Bizim eşyalarımızı benim dedem aldı. Eşimin tüm akrabaları düşman oldu bize. Bir senedir evimiz ayrı. Görüşmüyorduk taa ki iki hafta öncesine kadar. Yavaş yavaş yanaşmaya başladılar. Sürekli arayıp yemeğe gelin çaya gelin diyip duruyorlar. Ve benim aileme karşı tepkililer. Sizi bizim yanımıza göndermek yerine teşvik edip eşya aldılar diyolar. Ve ben asla gitmek istemiyorum bir yandan eşimin ailesi iyi ya da kötü diyorum. Eşim ise çok görüşmek taraftarı değil. İlk aradıklarında gerekeni konuştum ama ısrarla aramaya devam ediyorlar. Uzun bir yazı oldu okuduğunuz için teşekkür ederim. Peki ben şimdi ne yapmalıyım ?
ve en son kredi çekin araba alın olayından sonra kovulduk..
teşekkür ederim fikirleriniz için.. Eşim onlar benim için önemli değil anne baba olsalardı evden kovmazlardı eğer eşyaları dedem değilde biz almış olsaydık ve su an borcumuz olsaydı emin ol yine yanaşmazlardı diyor
