Meğer kime aşık olacağıma ailem karar vericekmiş :P

NeverRMindD

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
26 Aralık 2012
113
0
96
Merhaba hanımlar ,
Bundan yaklaşık bir buçuk ay önce babama sevdiğim kişiden bahsettim , ancak yabancı olduğu için karşı çıkıyor duruma , aşırı derecede tepkili , babam öyle olunca annem kayıplarda zaten ... Ailemi karşıma almak , onların rızası olmadan bir şeyler yapmak asla tercih edeceğim bir şey değil... ama çok kötüyüm .. dayanamıyorum artık ... Benimle aynı durumda olup ikna edenler var mı ? Neler yapılabilir ?
Zamana bırakmak istiyorum ama ailemden uzakta olduğum için umurlarında değilmişim gibi geliyor...

Cevaplarınızı önerilerinizi bekliyorum .... :( :(
 
Son düzenleme:
Merhaba hanımlar ,
Bundan yaklaşık bir buçuk ay önce babama sevdiğim kişiden bahsettim , ancak yabancı olduğu için karşı çıkıyor duruma , aşırı derecede tepkili , babam öyle olunca annem kayıplarda zaten ... Ailemi karşıma almak , onların rızası olmadan bir şeyler yapmak asla tercih edeceğim bir şey değil... ama çok kötüyüm .. dayanamıyorum artık ... Benimle aynı durumda olup ikna edenler var mı ? Neler yapılabilir ?
Zamana bırakmak istiyorum ama ailemden uzakta olduğum için umurlarında değilmişim gibi geliyor...

Cevaplarınızı önerilerinizi bekliyorum .... :( :(

sevgilini ailenle tanıştır belki sevecekler ön yargılarından vazgeçecekler
ama aileni ikna etmen şart bence
 
sevgilini ailenle tanıştır belki sevecekler ön yargılarından vazgeçecekler
ama aileni ikna etmen şart bence

Tanıştırmak istiyorum ama ona da karşı , her şeye karşı , kesin konuşuyor , offf ne yapacağım hiç bilmiyorum ...

Zamanın her şeyi çözeceğine inanmak istiyorum , umut istiyorum ...
 
Merhaba
Ben de uzun süreli ilişkimden ayrıldım ailem istemiyor diye. Onu çok fazla seviyordum ve aslında bana yapmadığı kalmamıştı. Evlenilecek bir adam değildi , yaşı büyüktü, baskıcıydı, kültürel farklılıklar vs.
1 ay sonra ailemin istediği biriyle sözlendim.
Mantıklı karar verdim biliyorum ama ağlamadığım tek bir gün yok.
Her türlü acı çekiyorsun, bıraksan da bırakmasan da.
Yolun açık olsun
 
Merhaba
Ben de uzun süreli ilişkimden ayrıldım ailem istemiyor diye. Onu çok fazla seviyordum ve aslında bana yapmadığı kalmamıştı. Evlenilecek bir adam değildi , yaşı büyüktü, baskıcıydı, kültürel farklılıklar vs.
1 ay sonra ailemin istediği biriyle sözlendim.
Mantıklı karar verdim biliyorum ama ağlamadığım tek bir gün yok.
Her türlü acı çekiyorsun, bıraksan da bırakmasan da.
Yolun açık olsun

Üzüldüm durumuna , inşallah bundan sonra senin için güzel olur ama keşke ailenin istediği kişiye de ben istemiyorum deseydin.

Ben üç yıldır tanıyorum , aynı yaştayız aynı meslek , aramızda her sevgilinin olduğu gibi bazen tartışırız , onun dışında birbirmizi çok

seviyoruz , benim için çok şeye katlandı , çalışma izni almaya vs... baya emek çaba verdi ama çalışma izni vermediler...

Şimdi ülkesine geri döndü ... Sevgisinden ve kalbinden hiç şüphem yok olsa vazgeçerdim ... Evlenmek yanına gitmek istiyorum

dünya umrumda değil babam evet desin yeter ...
 
Kültürlerinin farklı olduğunu iddia ediyor ama ben katılmıyorum.

Ki beni en az babam kadar sahiplenip koruyup kolluyor..

Yabancı dediğimde azeri ...

Kızlar yardımmm :( :( :(

Mutlaka sonunda ailesini ikna etmiş birileri vardır , desteğe çok ihtiyacım var :(
 
azeri yabanci mi ya :D benim gibi hintliye varsaydin ne olacakti :)

Evet bence de değil ama gel de bunu babama anlat of , olmaz dedim diye beni sil ama yine de evlenme diyor.

Sıyırcam artık düşün düşün :( :( :( :(

Kavuşamamak çok zorr , çok acı çekiyorum :(

Aşkım ellerimden kayıp gidiyor , nefes alamıyorum :((
 
benim ailem de istemedi başta. kültürel farklılıklar falan aynı hikaye.
yoo dostum ben seviyorum evleneceğim dedim:)
evi terketmek zorunda kaldım. ama benim şöyle oldu, başta zaten sevmemişlerdi pek, zoraki nişan falan oldu.sonra sonra sapıttılar.nişan yapılmış, ben adamı seviyorum,tutturdular ayrıl diye.neymiş yanıma yakışmıyomuş oymuş buymuş
öyle de bir yakıştı ki! beni nişanlımdan ayıran anne babama çektim resti, kurdum yuvamı.
sonuç: şimdi onu benden daha çok seviyolar, hatta annem abartıyo biraz.
o değil de sinirlendim şimdi geçmişte yaşadıklarımı düşününce
 
benim ailem de istemedi başta. kültürel farklılıklar falan aynı hikaye.
yoo dostum ben seviyorum evleneceğim dedim:)
evi terketmek zorunda kaldım. ama benim şöyle oldu, başta zaten sevmemişlerdi pek, zoraki nişan falan oldu.sonra sonra sapıttılar.nişan yapılmış, ben adamı seviyorum,tutturdular ayrıl diye.neymiş yanıma yakışmıyomuş oymuş buymuş
öyle de bir yakıştı ki! beni nişanlımdan ayıran anne babama çektim resti, kurdum yuvamı.
sonuç: şimdi onu benden daha çok seviyolar, hatta annem abartıyo biraz.
o değil de sinirlendim şimdi geçmişte yaşadıklarımı düşününce

Sevdiğinize kavuşmanıza sevindim :) Darısı başıma :) Ben de bir nişanlansam ah :(( .... Eşiniz yabancı mı ? Nasıl ikna ettiniz ?? :(
Hem geçmiş geçmişte kalmış keyfinize mutluluğunuza bakın :)
 
Son düzenleme:
Artık nefes almakta zorlanıyorum , hiçbir şey yapmak istemiyorum :(

isyan etmek istemiyorum ama çok acı çekiyorum , yaşamak istemiyorum böyle :(
 
Benim eşim yabancı değil ama aramızda çok yaş farkı var diye ailem istememişti. Özellikle abimle babam çok karşı çıktı. 'Öce tanıyın sonra ayrıl derseniz valla billa ayrılcam ama neden göstermeniz lazım' dedim. Başta yanaşmadılar tabi. Ben de abimin bizde olduğu bi gün tuttum kolundan sevgilimi getirdim. Alın buyrun ne takılıyosa kafanıza sorun sonra tekrar konuşalım dedim. Bütün gece arabalardan konuştular :) Sonra sevgilim gidince oturup konuştuk abimle 'Çok efendi ama hala aynı seyi söyüilüyorum aranızda yas farkı var anlasamazsınız' dedi abim. Ben de 'bazen artılar eksileri gölgede bırakıyor' dedim. Bu olaydan 2 ay sonra nişan beş ay sonra da düğünümüz oldu. Cuma günü birinci yıl dönümümzü kutlucaz... Biraz cesaret canım tut kolundan çıkar babanın karşısına... Ha bizimkiler tanıdıktan sonra da hayır deseydi karşı çıkıp gidermiydim bilmiyorum. O kadar cesur değilim sanırım.
 
Benim eşim yabancı değil ama aramızda çok yaş farkı var diye ailem istememişti. Özellikle abimle babam çok karşı çıktı. 'Öce tanıyın sonra ayrıl derseniz valla billa ayrılcam ama neden göstermeniz lazım' dedim. Başta yanaşmadılar tabi. Ben de abimin bizde olduğu bi gün tuttum kolundan sevgilimi getirdim. Alın buyrun ne takılıyosa kafanıza sorun sonra tekrar konuşalım dedim. Bütün gece arabalardan konuştular :) Sonra sevgilim gidince oturup konuştuk abimle 'Çok efendi ama hala aynı seyi söyüilüyorum aranızda yas farkı var anlasamazsınız' dedi abim. Ben de 'bazen artılar eksileri gölgede bırakıyor' dedim. Bu olaydan 2 ay sonra nişan beş ay sonra da düğünümüz oldu. Cuma günü birinci yıl dönümümzü kutlucaz... Biraz cesaret canım tut kolundan çıkar babanın karşısına... Ha bizimkiler tanıdıktan sonra da hayır deseydi karşı çıkıp gidermiydim bilmiyorum. O kadar cesur değilim sanırım.

Sonucun olumlu olmasına sevindim. Hem sinirli hem kırılgan bir de rahatsızlıkları var , sinirlenip birşey olur diye korkuyorum ki beni bile muhatap alıp konuşmuyo , konuşturmuyo tamam konu kapandı diye :(
 
canım öncelikle hakkında hayırlısı olur inşallah diyorum bende senin yaşadığın durumun biraz farklısını yaşadım nişanlımın ailesi beni istemiyodu hatta babası çok büyük yeminler etmişti o kızla evlenirsen şöyle yaparım böyle yaparım diye 6 yıldır beni kabul etmelerini bekledim nişanlım ne kadar uğraşsada kabul etmediler ama bu yıl artık ipler iyicene koptu nişanlım askere gidip geldi ve büyük dayısına anlattı beni sevdiğini ve evlenmek istediğini dayısı babasıyla konuştu ve orta yol bulundu şuan hem annesi hemde babasıyla aramız çok çok iyi sağolsunlar kızı gibi bağrına basıyo beni yaptıklarındanda pişman olduğu her halinden belli bunları niye bu kadar uzun uzun anlattım onuda yazıyım sabrın sonu selamet sen araya aile büyüklerini koymaya çalış sevginden asla vazgeçme senin vazgeçmediğini görüp onlar teslim olucaklar buna emin ol ve bol bol dua et canım
 
Back
X