melek anneleri facebookta

  • Konu Sahibi Konu Sahibi hally
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
bende 23 ağustosta 21+2 haftalık oğlumu kaybettim...çok şükür 4 yaşında bir oğlum daha var ama bebeğimin yeri ve acısı ayrıdır kalbimde...bugün tam 41 gün oldu kaybedeli...rabbim hepinize sabır versin
bende gruba katılacam face den bir mahzuru olmazsa
 
Güzel arkadaşlarım herbirinizi kucaklayıp sarasım geliyor.imkan olsa da bir araya gelip yüzyüze dertleşsek ne güzel olurdu.beraber ağlaşır dua ederdik.aslında size saçma gelecek ama bizler Allah'ın seçilmiş kullarıyız.bu dünyada yaşadığımız acılar belki de günahlarımızın kefareti ya da derecelerimizin yükselmesi içindir.kimbilir..bizler hamile kalmayı istedik,hayaller kurduk,bebeğimiz olacaktı,öpecektik onları,giydirecektik,pusetine koyup gezdirecektik,emzirecektik,yıkayıp bezleyecektik.gelecekleriyle ilgili planlar yapacaktık,gururlanacaktık..daha birçok şey vardı yapmayı istediğimiz..ama herbirimiz ayrı nedenlerden ötürü hiç aklımıza gelmeyeni yaşadık öyle ya da böyle.. diğer anneler hastane katında bebeklerini ilk defa emzirirken bizler acı içinde kıvranarak ağladık.haftalarca yaptığımız emekler,dr kontrolleri,onlarca test,bulantılar,aşermeler,alınan kilolar,hormonel sıkıntılar,sevinçle yapılan alışverişler...hepsi boşa gitti..mi acaba?!............yoksa emeklerimizi,bu dünyada koklayamadığımız yavrularımızla yaşayacağımız güzellikleri, katbe kat daha güzel yaşamak için ötelere mi gönderdik? ne dersiniz? inşallah cennette büyütücez onları..bu dünyada bebeğini büyütemeden kaybeden anneler için cennette aklın alamayacağı nimetler varmış.bunu sadece melek anneleri yaşayacak.eskiler aralarında hoşbeş ederken şefaatçin varmı diye birbirlerine sorarlarmış,kim minik yavrusunu yitirmişse şanslı addedilirmiş. kolayca cennete girecek diye...öte yandan yavrularımız bu dünyanın hiç ceremesini çekmediler belki yaşasalardı bu biz ve onlar için hiç hayırlı olmayacaktı.yaşadıklarımızda bizim bilmediğimiz sırlar var.şer gibi görünende bir hayır gizlidir elbet.bir de bu açıdan bakıp teselli bulalım arkadaşlar..unutmayın kainatın efendisi resulullah efendimizin de(as) iki yavrusu küçükken ölmüştü.Rabbim hepimizi yavrularımız ve sevdiklerimizle efendimize komşu eylesin..Rabbim kalbinizin ateşini tez zamanda söndürsün....
 
Arkadaslar ben melek anesimiyim bilmiyorum sizin yasadiklarinizin yaninda benimki devede kulak kalir ama 4gun once 10 haftalik melegimi aldilar benden o soguk odada keske narkozdan hic uyanip tatmasaydim bu aciyi sanki kalbimide kurtaj yaptilar nasil gececek bu aci
 
Güzel arkadaşlarım herbirinizi kucaklayıp sarasım geliyor.imkan olsa da bir araya gelip yüzyüze dertleşsek ne güzel olurdu.beraber ağlaşır dua ederdik.aslında size saçma gelecek ama bizler Allah'ın seçilmiş kullarıyız.bu dünyada yaşadığımız acılar belki de günahlarımızın kefareti ya da derecelerimizin yükselmesi içindir.kimbilir..bizler hamile kalmayı istedik,hayaller kurduk,bebeğimiz olacaktı,öpecektik onları,giydirecektik,pusetine koyup gezdirecektik,emzirecektik,yıkayıp bezleyecektik.gelecekleriyle ilgili planlar yapacaktık,gururlanacaktık..daha birçok şey vardı yapmayı istediğimiz..ama herbirimiz ayrı nedenlerden ötürü hiç aklımıza gelmeyeni yaşadık öyle ya da böyle.. diğer anneler hastane katında bebeklerini ilk defa emzirirken bizler acı içinde kıvranarak ağladık.haftalarca yaptığımız emekler,dr kontrolleri,onlarca test,bulantılar,aşermeler,alınan kilolar,hormonel sıkıntılar,sevinçle yapılan alışverişler...hepsi boşa gitti..mi acaba?!............yoksa emeklerimizi,bu dünyada koklayamadığımız yavrularımızla yaşayacağımız güzellikleri, katbe kat daha güzel yaşamak için ötelere mi gönderdik? ne dersiniz? inşallah cennette büyütücez onları..bu dünyada bebeğini büyütemeden kaybeden anneler için cennette aklın alamayacağı nimetler varmış.bunu sadece melek anneleri yaşayacak.eskiler aralarında hoşbeş ederken şefaatçin varmı diye birbirlerine sorarlarmış,kim minik yavrusunu yitirmişse şanslı addedilirmiş. kolayca cennete girecek diye...öte yandan yavrularımız bu dünyanın hiç ceremesini çekmediler belki yaşasalardı bu biz ve onlar için hiç hayırlı olmayacaktı.yaşadıklarımızda bizim bilmediğimiz sırlar var.şer gibi görünende bir hayır gizlidir elbet.bir de bu açıdan bakıp teselli bulalım arkadaşlar..unutmayın kainatın efendisi resulullah efendimizin de(as) iki yavrusu küçükken ölmüştü.Rabbim hepimizi yavrularımız ve sevdiklerimizle efendimize komşu eylesin..Rabbim kalbinizin ateşini tez zamanda söndürsün....

allah razı olsun bu guzel yanlarını anlatarak içimizi rahatlattıgın için arkadasım.
 
bende 23 ağustosta 21+2 haftalık oğlumu kaybettim...çok şükür 4 yaşında bir oğlum daha var ama bebeğimin yeri ve acısı ayrıdır kalbimde...bugün tam 41 gün oldu kaybedeli...rabbim hepinize sabır versin
bende gruba katılacam face den bir mahzuru olmazsa

tabiki sizde katılabilirsiniz mesaj olarak atıyorum size grubun adını
 
merhaba arkadaşlar.allah hepimize yardım etsin.1 ekim 2012 kucağıma almak için gittim hastaneye.karnımda ölmüş ah ne büyük acı.yaşamayan asla anlayamaz.b,z anlarız birbirimizi.bi tane oğlum var 26 aylık onunla avunuyorum.canım ilk günkü gibi acıyor.geçmiyor geçmiyor geçmiyor.....
 
merhaba arkadaşlar.allah hepimize yardım etsin.1 ekim 2012 kucağıma almak için gittim hastaneye.karnımda ölmüş ah ne büyük acı.yaşamayan asla anlayamaz.b,z anlarız birbirimizi.bi tane oğlum var 26 aylık onunla avunuyorum.canım ilk günkü gibi acıyor.geçmiyor geçmiyor geçmiyor.....

aminn Rabbim hepimizin yardımcısı olsun
 
merhaba bir melek annesi olmak cennete bir melek doğurmak ne güzelmiş değilmi arkadaşlar
 
kadınlar kulübüne yeni üyeyim benim gibi çucuğu ölmüş annelere yüreğimi açmak istedim
 
1 mart 2013 te babamı kaybettiğim zaman hayat durdu sanki benim için birkaç ay sonra üçüncü çocuğu düşünmeye başladım yaş çok ilerlemeden hemde babamın acısını bastırır diye hamileliğimin başından veri hep allha rabbim bana baba şefkatini bulacağım bir erkek evlat ver dedim hamileliğimin 11. haftasında doktor bebek erkek deyince eşimle çok mutlu olmuştuk hele bu farklı cinsiyet iki kızımızdan sonra bizi çok sevindirmişti.ağır ama manevi yönden güzel bir hamileliğin ardından 5 şubat 2014 te oğlumu kucağıma aldım.o anki mutluluk tarif edilemezdi oğluma sen benim duamsın derdim.sütü kızlarımınkine göre çok bol ve uslu bir bebekti.13 ay evimizin neşesi oldu 28 şubat sabahı gripten dolayı rahatsızlandı ogün hastanede iğnesi yapıldı eve geldik yavrum solgun bitkin hiçbir şey yemiyordu ertesi gün tekrar götürmek için eşimle hazırlandık çıkmadan emzireyim dedim yavrum son kez emdi ve hemen koyu kahverengi kustu derken dudakları morardı ve burnundan kan geldi hastaneye koştuk ama yavrum yolda ölmüştü babamı kaybettiğim aynı tarihte oğlumu da kaybettim
 
1 mart 2013 te babamı kaybettiğim zaman hayat durdu sanki benim için birkaç ay sonra üçüncü çocuğu düşünmeye başladım yaş çok ilerlemeden hemde babamın acısını bastırır diye hamileliğimin başından veri hep allha rabbim bana baba şefkatini bulacağım bir erkek evlat ver dedim hamileliğimin 11. haftasında doktor bebek erkek deyince eşimle çok mutlu olmuştuk hele bu farklı cinsiyet iki kızımızdan sonra bizi çok sevindirmişti.ağır ama manevi yönden güzel bir hamileliğin ardından 5 şubat 2014 te oğlumu kucağıma aldım.o anki mutluluk tarif edilemezdi oğluma sen benim duamsın derdim.sütü kızlarımınkine göre çok bol ve uslu bir bebekti.13 ay evimizin neşesi oldu 28 şubat sabahı gripten dolayı rahatsızlandı ogün hastanede iğnesi yapıldı eve geldik yavrum solgun bitkin hiçbir şey yemiyordu ertesi gün tekrar götürmek için eşimle hazırlandık çıkmadan emzireyim dedim yavrum son kez emdi ve hemen koyu kahverengi kustu derken dudakları morardı ve burnundan kan geldi hastaneye koştuk ama yavrum yolda ölmüştü babamı kaybettiğim aynı tarihte oğlumu da kaybettim
Başın sağolsun :(
 
sağolun bu acıyı yaşadınız mı hiç
Kokusunu içime çekemesem de emziremesem de ben de ilk göz ağrımı kaybettim. artık hiçbir evladıma ilk gözağrım diyemeyeceğim. ilk bebeğimi kaybettim.kucağıma alamadım kucağımda kaybetmedim ama 20 cmlik bebeğimin içimden kayıp gidişini tüm vücudumda hissettim. evet canım maalesef ben de bu acıyı yaşadım. 30 ocak akşamı 14 haftalık bebeğimi tuvalette düşürdüm:KK43: sabah doktordaydım adama sancım var dedim muayene etmeden gönderdi.) rahim ağzı yetmezliği varmış bende 12. haftada dikiş atılması gerekiyormuş. 14. hafta böyle bir düşüğün oluşması için alt sınıra çok yakın ama ben işim gereği çok ayakta kalıp koşuşturuyorum. bir de işim çok stresli o hafta çok stresliydim ve bebeğim gitti benden :KK43: o kadar koşturmasam da heralde bu acı son 18-20. haftalarda olacaktı... çünkü doktor işinin ehli ve her senaryoyu düşünen bir doktor değilse oturup rahim ağzını ölçmüyorsa sende ilk bebeğini kaybederek öğreniyorsun böyle bir komplikasyon olduğunu... çok acı birsey ama birbirimize destek olalım inşallah birdaha yaşamayız böyle bir durumu.
 
Son düzenleme:
kızlar hepimizin basi sağolsun bende 35 haftalik bebegimi 5 bucuk ay once kaybettim simdi arastirmalar yapiliyor rabbim kucaklarimizi.bos koymasin
 
1 mart 2013 te babamı kaybettiğim zaman hayat durdu sanki benim için birkaç ay sonra üçüncü çocuğu düşünmeye başladım yaş çok ilerlemeden hemde babamın acısını bastırır diye hamileliğimin başından veri hep allha rabbim bana baba şefkatini bulacağım bir erkek evlat ver dedim hamileliğimin 11. haftasında doktor bebek erkek deyince eşimle çok mutlu olmuştuk hele bu farklı cinsiyet iki kızımızdan sonra bizi çok sevindirmişti.ağır ama manevi yönden güzel bir hamileliğin ardından 5 şubat 2014 te oğlumu kucağıma aldım.o anki mutluluk tarif edilemezdi oğluma sen benim duamsın derdim.sütü kızlarımınkine göre çok bol ve uslu bir bebekti.13 ay evimizin neşesi oldu 28 şubat sabahı gripten dolayı rahatsızlandı ogün hastanede iğnesi yapıldı eve geldik yavrum solgun bitkin hiçbir şey yemiyordu ertesi gün tekrar götürmek için eşimle hazırlandık çıkmadan emzireyim dedim yavrum son kez emdi ve hemen koyu kahverengi kustu derken dudakları morardı ve burnundan kan geldi hastaneye koştuk ama yavrum yolda ölmüştü babamı kaybettiğim aynı tarihte oğlumu da kaybettim
yasadiginiz beni cok etkiledi cok ama cok uzuldum inanin kendi acimi unuttum :( bende evladimi 39.haftasinda ol dogum yaptim ama sizin yasadiklarinizi okuyunca halime inanin sukur ettim... Rabbim yar ve yar yardimcimiz olsun...
 
Güzel arkadaşlarım herbirinizi kucaklayıp sarasım geliyor.imkan olsa da bir araya gelip yüzyüze dertleşsek ne güzel olurdu.beraber ağlaşır dua ederdik.aslında size saçma gelecek ama bizler Allah'ın seçilmiş kullarıyız.bu dünyada yaşadığımız acılar belki de günahlarımızın kefareti ya da derecelerimizin yükselmesi içindir.kimbilir..bizler hamile kalmayı istedik,hayaller kurduk,bebeğimiz olacaktı,öpecektik onları,giydirecektik,pusetine koyup gezdirecektik,emzirecektik,yıkayıp bezleyecektik.gelecekleriyle ilgili planlar yapacaktık,gururlanacaktık..daha birçok şey vardı yapmayı istediğimiz..ama herbirimiz ayrı nedenlerden ötürü hiç aklımıza gelmeyeni yaşadık öyle ya da böyle.. diğer anneler hastane katında bebeklerini ilk defa emzirirken bizler acı içinde kıvranarak ağladık.haftalarca yaptığımız emekler,dr kontrolleri,onlarca test,bulantılar,aşermeler,alınan kilolar,hormonel sıkıntılar,sevinçle yapılan alışverişler...hepsi boşa gitti..mi acaba?!............yoksa emeklerimizi,bu dünyada koklayamadığımız yavrularımızla yaşayacağımız güzellikleri, katbe kat daha güzel yaşamak için ötelere mi gönderdik? ne dersiniz? inşallah cennette büyütücez onları..bu dünyada bebeğini büyütemeden kaybeden anneler için cennette aklın alamayacağı nimetler varmış.bunu sadece melek anneleri yaşayacak.eskiler aralarında hoşbeş ederken şefaatçin varmı diye birbirlerine sorarlarmış,kim minik yavrusunu yitirmişse şanslı addedilirmiş. kolayca cennete girecek diye...öte yandan yavrularımız bu dünyanın hiç ceremesini çekmediler belki yaşasalardı bu biz ve onlar için hiç hayırlı olmayacaktı.yaşadıklarımızda bizim bilmediğimiz sırlar var.şer gibi görünende bir hayır gizlidir elbet.bir de bu açıdan bakıp teselli bulalım arkadaşlar..unutmayın kainatın efendisi resulullah efendimizin de(as) iki yavrusu küçükken ölmüştü.Rabbim hepimizi yavrularımız ve sevdiklerimizle efendimize komşu eylesin..Rabbim kalbinizin ateşini tez zamanda söndürsün....

Elhamdülillah inançlı insanlarız isyan etmiyoruz.. İnsan bunları bilmese yaşayamaz gerçekten. Dünya buradan ibaret olsaydı inan bu acı bizi batırırdı.. Ama hamdolsun Rabbimize cennete giden yolda yavrularımızı bize taşıttı.. Dilese hiç vermezdi ama bizi nimetlendirdi
Güzel arkadaşlarım herbirinizi kucaklayıp sarasım geliyor.imkan olsa da bir araya gelip yüzyüze dertleşsek ne güzel olurdu.beraber ağlaşır dua ederdik.aslında size saçma gelecek ama bizler Allah'ın seçilmiş kullarıyız.bu dünyada yaşadığımız acılar belki de günahlarımızın kefareti ya da derecelerimizin yükselmesi içindir.kimbilir..bizler hamile kalmayı istedik,hayaller kurduk,bebeğimiz olacaktı,öpecektik onları,giydirecektik,pusetine koyup gezdirecektik,emzirecektik,yıkayıp bezleyecektik.gelecekleriyle ilgili planlar yapacaktık,gururlanacaktık..daha birçok şey vardı yapmayı istediğimiz..ama herbirimiz ayrı nedenlerden ötürü hiç aklımıza gelmeyeni yaşadık öyle ya da böyle.. diğer anneler hastane katında bebeklerini ilk defa emzirirken bizler acı içinde kıvranarak ağladık.haftalarca yaptığımız emekler,dr kontrolleri,onlarca test,bulantılar,aşermeler,alınan kilolar,hormonel sıkıntılar,sevinçle yapılan alışverişler...hepsi boşa gitti..mi acaba?!............yoksa emeklerimizi,bu dünyada koklayamadığımız yavrularımızla yaşayacağımız güzellikleri, katbe kat daha güzel yaşamak için ötelere mi gönderdik? ne dersiniz? inşallah cennette büyütücez onları..bu dünyada bebeğini büyütemeden kaybeden anneler için cennette aklın alamayacağı nimetler varmış.bunu sadece melek anneleri yaşayacak.eskiler aralarında hoşbeş ederken şefaatçin varmı diye birbirlerine sorarlarmış,kim minik yavrusunu yitirmişse şanslı addedilirmiş. kolayca cennete girecek diye...öte yandan yavrularımız bu dünyanın hiç ceremesini çekmediler belki yaşasalardı bu biz ve onlar için hiç hayırlı olmayacaktı.yaşadıklarımızda bizim bilmediğimiz sırlar var.şer gibi görünende bir hayır gizlidir elbet.bir de bu açıdan bakıp teselli bulalım arkadaşlar..unutmayın kainatın efendisi resulullah efendimizin de(as) iki yavrusu küçükken ölmüştü.Rabbim hepimizi yavrularımız ve sevdiklerimizle efendimize komşu eylesin..Rabbim kalbinizin ateşini tez zamanda söndürsün....

Bende 34 haftalık yavrumu ölüme doğurdum :( Şükürler olsun ki inançlı insanlarız.. Yoksa yaşayamazdık gerçekten.. Dunya buradan ibaret olsaydı inan bu acı bizi batırırdı.. Ama hamdolsun bizim ebediyyen yaşlanmayacak cennet bebeklerimiz var Rabbimiz cennetine giden yolda meleklerimizi bize taşıttı. Dilese hiç evlat vermez yada hayırsız evlat verip bu yonde imtihan ederdi ama bizlere cennetlik evlatlar nasip etti.. Kac kisi rahatca benim evladım cennette diyebilir ki? Elhamdülillah.. Eger Rabbimizin razı oldugu bir hayat yasar ve cennetiyle mükafatlandirilirsak orda hep bebeklerimizi sevebileceğiniz biiznillah..
 
Kizlar hepimizin basi sagolsun bende 9 haftalik melegimi kaybettim 3 ay gecti ama hala ilk gunku gibi aciyor canim.

Kayiplarinizin ardindan incelemeye giren varmi neden olmus diye?
 
Back
X