- 10 Haziran 2014
- 19
- 1
- Konu Sahibi littlefreak
- #1
Öncelikle okuyan herkese merhaba. Biraz uzun bir yazı olacak, tahammül edip okuyanlardan ve bilgili ya da deneyimli olanlardan bu yeni girdiğim savaşta yardım beliyorum. Annem 56 yaşında. 2014 aralık ayı ortasında gripken aşırı derecede titremesi oldu bir gece. Öyle ki annem bir çeşit kriz geçirdiğini ya da felç olacagını falan düşünmüş. O gece acile gittik apar topar. Serum vs müdahalelerle iyileşti eve döndük. 2-3 gün ardından sol göğsünün portakal görünümünde ve kıpkırımızı olduğunu öğrendik. Hasteneye danıştığımızda cerrahın görmesi gerektiğini söylediler. Gittik ve cesitli filmler, ultrason ve mamografi gibi birsürü test yapıldı. Hemen biyopsi yapılması kararı alındı. 2 gün sonra da biyopsi oldu. Ben bir evrak götürmeye ya da almaya ugramıstım cerrahın yanına. Beni odaya aldı ve oturmamı söyledi. Az sonra söyleyeceklerine hazırlıyordu adeta. Tabii kötü olasılıklar hatta odaklandığım tek bir olasılık geldi gözümün önüne. Zaten biyopsi lafını duyduğumdan beri internetten araştırma halindeydim ve oldukça olumsuz şey okumuştum. Raporlara kısa bir süre göz gezdirdikten sonra açıkladı.
Annem göğüs kanseriydi ve ben bunu -şüphelendiğim ancak anneme konduramadığım haberi- 20 yasımda, doktorun kısa ve net bir ifadesiyle öğrendim. Doktor tepkisizliğime neden bulurcasına belki de; şok oldun tabi dedi. Hayır, aslında şok olmamıştım. Ama konduramamıştım anneme işte. Hem ben oraya bu sonuçla yüzleşmek için gitmemiştim ki... Babamla görüşmek istediğini söyledi. Çıktım, eve gidiyordum ama ulaşmak istemiyordum. Ağlamadan duramayacaktım çünkü, annem hastaneye uğrayacağımı da biliyordu. Eve gittiğimde odamda sessizce ağladıktan sonra hiçbir şey olmamış gibi annemin yanına döndüm. Babam aradı ve sonuçların gelip gelmediğini sordu. Ben de geldiğini söyledim ama telefonda söylemeye kalkışırsam babamın iş yerinde yaşayacagı zor durumu düşündüm, akşam geldiğinde konusuruz dedim. Zaten bu bile yeterli bi açıklamaydı, hele ki ses tonum ve onun öğrenmek için ısrarları...
Biyopsiden bir hafta sonra sol göğsü alındı annemin. Biyopsi sonrasındaki halinden eser yoktu. Herkese ve her şeye küsmüştü. Her şey o kadar çabuk gelişti ki. Biz şoktaydık, onun yaşadıklarını, hissettiklerini düşünemiyorum. Kaldı ki ameliyattan önce göğsünün tamamen alınacagını ögrendiği gece ameliyattan vazgeçmiş, o gün doktorla görüşmek için gitmişti. Benim de üniversitedeki final sınavlarımın ilk günüydü. Ben sınavdan döndüğümde annemin doktor tarafından ikna edilip ameliyata alındıgını ögrendim... Şimdi ameliyatın üstünden bir aydan fazla süre geçti. Normal hayatına döndü ufak işler yapıyor, ağır kaldırmasa da. Geziyor, dolaşıyor vs. Morali de daha iyi. Bu hafta pet testi yapılacak ve vücuduna yayılma oranına göre kemoterapi seansları belirlenecek. Kemoterapinin ilk seansı da bu cuma başlıyor.Çapada devam edicez tedaviye.
Bu arada doktor biyopsiden sonra sanırım 3-4 aylık bir süreç demişti ancak annem 1 senedir o kitleyi hissettiğini söylüyor. İltihaptan dolayı kırmızı olup şişmese daha da sürecekti
Hatta cerrah ilk evre zaten vs dediğinde havalara ucmustum. Halbuki ameliyattan sonra bir daha evre lafı etmedi ve ameliyatta alının koltukaltı lenflerine de sıçradığını söyledi... Mutlada daha ileri evreler yani Doktorla ne zaman konusmaya birşeyler öğrenmeye çalışsam; ne sormak istediğinizi anlıyorum ama bunu Allah bilir ben cevap veremem diyordu. HAYIR. Ben annemin ne zaman öleceğini--- bu lafı hiç sevmedim--- Ben annemin ne kadar ömrü kaldığını sormuyordum. Onu nasıl iyi ederiz, nasıl sağlığına kavuştururuz, nasıl süreçlerden geçeceğiz... bunları merak ediyordum. Lütfen deneyimlerinizi paylaşın benimle.
Annem göğüs kanseriydi ve ben bunu -şüphelendiğim ancak anneme konduramadığım haberi- 20 yasımda, doktorun kısa ve net bir ifadesiyle öğrendim. Doktor tepkisizliğime neden bulurcasına belki de; şok oldun tabi dedi. Hayır, aslında şok olmamıştım. Ama konduramamıştım anneme işte. Hem ben oraya bu sonuçla yüzleşmek için gitmemiştim ki... Babamla görüşmek istediğini söyledi. Çıktım, eve gidiyordum ama ulaşmak istemiyordum. Ağlamadan duramayacaktım çünkü, annem hastaneye uğrayacağımı da biliyordu. Eve gittiğimde odamda sessizce ağladıktan sonra hiçbir şey olmamış gibi annemin yanına döndüm. Babam aradı ve sonuçların gelip gelmediğini sordu. Ben de geldiğini söyledim ama telefonda söylemeye kalkışırsam babamın iş yerinde yaşayacagı zor durumu düşündüm, akşam geldiğinde konusuruz dedim. Zaten bu bile yeterli bi açıklamaydı, hele ki ses tonum ve onun öğrenmek için ısrarları...
Biyopsiden bir hafta sonra sol göğsü alındı annemin. Biyopsi sonrasındaki halinden eser yoktu. Herkese ve her şeye küsmüştü. Her şey o kadar çabuk gelişti ki. Biz şoktaydık, onun yaşadıklarını, hissettiklerini düşünemiyorum. Kaldı ki ameliyattan önce göğsünün tamamen alınacagını ögrendiği gece ameliyattan vazgeçmiş, o gün doktorla görüşmek için gitmişti. Benim de üniversitedeki final sınavlarımın ilk günüydü. Ben sınavdan döndüğümde annemin doktor tarafından ikna edilip ameliyata alındıgını ögrendim... Şimdi ameliyatın üstünden bir aydan fazla süre geçti. Normal hayatına döndü ufak işler yapıyor, ağır kaldırmasa da. Geziyor, dolaşıyor vs. Morali de daha iyi. Bu hafta pet testi yapılacak ve vücuduna yayılma oranına göre kemoterapi seansları belirlenecek. Kemoterapinin ilk seansı da bu cuma başlıyor.Çapada devam edicez tedaviye.
Bu arada doktor biyopsiden sonra sanırım 3-4 aylık bir süreç demişti ancak annem 1 senedir o kitleyi hissettiğini söylüyor. İltihaptan dolayı kırmızı olup şişmese daha da sürecekti
Hatta cerrah ilk evre zaten vs dediğinde havalara ucmustum. Halbuki ameliyattan sonra bir daha evre lafı etmedi ve ameliyatta alının koltukaltı lenflerine de sıçradığını söyledi... Mutlada daha ileri evreler yani Doktorla ne zaman konusmaya birşeyler öğrenmeye çalışsam; ne sormak istediğinizi anlıyorum ama bunu Allah bilir ben cevap veremem diyordu. HAYIR. Ben annemin ne zaman öleceğini--- bu lafı hiç sevmedim--- Ben annemin ne kadar ömrü kaldığını sormuyordum. Onu nasıl iyi ederiz, nasıl sağlığına kavuştururuz, nasıl süreçlerden geçeceğiz... bunları merak ediyordum. Lütfen deneyimlerinizi paylaşın benimle. Son düzenleme:
