Mesleğim var ama çalışmakta kararsızım

denizberdan .!.:

Hamileyim. Bebeğim doğunca ilgilenecek kimse yok benden başka. Oturduğum yerde bir sürü bakıcı var. İnceliyorum, türkçe konuşamıyorlar doğru düzgün. Ellerinde hep telefon, çocuğun suratına bakan yok. Uyusun diye gereksiz şurup veren bile biliyorum.

Eşimin maaşı oldukça iyi. Yani para için çalışmama gerek yok. Evlendikten sonra da çalışmıştım ama sağlık sorunlarım sebebiyle ayrıldım.

Öğretmenlik yapma şansım da var özelde. Rahat sanmayın yalnız. Devlet gibi değil, özel okullar canını çıkarır adamın. Maaşın yarısından fazlasını bakıcıya vericem. Zaten sevmiyorum da bakıcı olayını. Çocuk biraz büyüyünce kreşe versem ikide bir hastalanır. İş yeride git evde çocuğuna bak demez. İlgilenecek başka kimsem de yok.

Hiç kasmasam en azından 3 yaşına kadar kendim mi baksam acaba?
Bir yandan da çok ara vermiş oluyorum işe, gençler geliyor arkadan, o zamana kadar yaşım olacak 35. Ama hayatta insanın başına ne geleceği de hiç belli olmaz, ayaklarının üzerinde durmak lazım diyorum.

Kararsızım.. Siz devam ettiniz mi çalışmaya çocuğunuz olunca?

Bu arada ikinci çocuğu da istiyoruz fazla ara vermeden.
Kpss ile uğraşıp zamanında devlette öğretmen olmadığıma o kadar pişmanım ki anlatamam...

Genişletmek için tıkla...

Kendin olumsuz özellikleri söylemişsin zaten..
Çocuklarını kendin büyüt, en azından tuvalet eğitimini verene kadar..
Gerçi ikinci çocuğuda istiyormuşsunuz arkasından ama..
Bence sizin çalışmanız biraz zor

denizberdan .!.:

Hamileyim. Bebeğim doğunca ilgilenecek kimse yok benden başka. Oturduğum yerde bir sürü bakıcı var. İnceliyorum, türkçe konuşamıyorlar doğru düzgün. Ellerinde hep telefon, çocuğun suratına bakan yok. Uyusun diye gereksiz şurup veren bile biliyorum.

Eşimin maaşı oldukça iyi. Yani para için çalışmama gerek yok. Evlendikten sonra da çalışmıştım ama sağlık sorunlarım sebebiyle ayrıldım.

Öğretmenlik yapma şansım da var özelde. Rahat sanmayın yalnız. Devlet gibi değil, özel okullar canını çıkarır adamın. Maaşın yarısından fazlasını bakıcıya vericem. Zaten sevmiyorum da bakıcı olayını. Çocuk biraz büyüyünce kreşe versem ikide bir hastalanır. İş yeride git evde çocuğuna bak demez. İlgilenecek başka kimsem de yok.

Hiç kasmasam en azından 3 yaşına kadar kendim mi baksam acaba?
Bir yandan da çok ara vermiş oluyorum işe, gençler geliyor arkadan, o zamana kadar yaşım olacak 35. Ama hayatta insanın başına ne geleceği de hiç belli olmaz, ayaklarının üzerinde durmak lazım diyorum.

Kararsızım.. Siz devam ettiniz mi çalışmaya çocuğunuz olunca?

Bu arada ikinci çocuğu da istiyoruz fazla ara vermeden.
Kpss ile uğraşıp zamanında devlette öğretmen olmadığıma o kadar pişmanım ki anlatamam...

Genişletmek için tıkla...

braindamage .!.:

Daha önce hiç çalıştınız mı peki merak ettim? Bende çocuğun annesiyle buyumesi taraftarıyım böyle durumlarda ama ben olsam çalışırdım sanırım.

Genişletmek için tıkla...

caninfistigi .!.:

Bu sartlar altinda calismamaniz mantikli gibi gorunuyor. Ben kadinlarin calismasi taraftariyim ama onun icinde dediginiz gibi cocuk olmadan dusunmeniz planlamaniz gerekiyordu. Planli bir hamilelikte bunlar da planlanmali bence.

Genişletmek için tıkla...

denizberdan .!.:

Çocukla ilgilenecek kimse olmayınca plan yapsanız da çok fayda etmiyor ne yazıkk ki. İyi bir yatılı bakıcısı olmayanın işi çok zor. 800 e de bakıcı var ama türkçe biliyor mu tartışılır!!

Bende diyorum ki bakıcıya 1500-1600 verene kadar kendim mi baksam. Pahalı denebilir ama çevremde öyle malesef belki dahada fazla. Bana kalır 1000tl. Bakıcının kazancı benden iyi olacak bu durumda:))

Genişletmek için tıkla...

caninfistigi .!.:

Yok plandan kastım kpss ve memuriyet üzerineydi. O zaman bildiğim kadarı ile 2 yıl ücretsiz izin de alabiliyorsunuz. Ben özel sektördeyim tam bilmiyorum memuriyeti, kulaktan dolma bilgiler bunlar.

Genişletmek için tıkla...

denizberdan .!.:

Hamileyim. Bebeğim doğunca ilgilenecek kimse yok benden başka. Oturduğum yerde bir sürü bakıcı var. İnceliyorum, türkçe konuşamıyorlar doğru düzgün. Ellerinde hep telefon, çocuğun suratına bakan yok. Uyusun diye gereksiz şurup veren bile biliyorum.

Eşimin maaşı oldukça iyi. Yani para için çalışmama gerek yok. Evlendikten sonra da çalışmıştım ama sağlık sorunlarım sebebiyle ayrıldım.

Öğretmenlik yapma şansım da var özelde. Rahat sanmayın yalnız. Devlet gibi değil, özel okullar canını çıkarır adamın. Maaşın yarısından fazlasını bakıcıya vericem. Zaten sevmiyorum da bakıcı olayını. Çocuk biraz büyüyünce kreşe versem ikide bir hastalanır. İş yeride git evde çocuğuna bak demez. İlgilenecek başka kimsem de yok.

Hiç kasmasam en azından 3 yaşına kadar kendim mi baksam acaba?
Bir yandan da çok ara vermiş oluyorum işe, gençler geliyor arkadan, o zamana kadar yaşım olacak 35. Ama hayatta insanın başına ne geleceği de hiç belli olmaz, ayaklarının üzerinde durmak lazım diyorum.

Kararsızım.. Siz devam ettiniz mi çalışmaya çocuğunuz olunca?

Bu arada ikinci çocuğu da istiyoruz fazla ara vermeden.
Kpss ile uğraşıp zamanında devlette öğretmen olmadığıma o kadar pişmanım ki anlatamam...

Genişletmek için tıkla...

sailormom .!.:

Bende sizinle ayni durumdayim. 10 aylik oglum var. Isimden ayrldim. Kpss de.tercih yapmayacagim. Bakici bulmak zor. Guvenemiyorum. Yani cocugumun en kiymetli zamanlari. 2 sene calismayacagim. Kendim bakacagim. bakici bul. Ise gir. Cocuk senle buyumesin. Stres yorguluk. Uykusuzluk. Butun bunlarin.karsiliginda.sadece 1000 tl karda olacagim. Degmez yani. 2 sene caliss kazancim 24000 ama cocugun koskoca 2 senesi bensiz gececek. Hic gerek.yok. Tabi krese ya da bakiciya verince.anne gibi bakarmi bakmaz. Hastalanir falan. Aslinda calismak daha maliyetli. Yorgunluk stres cocukla vakit gecirememek. Hepsini iyice dusunmek lazim.

Genişletmek için tıkla...

denizberdan .!.:

Hakikaten aynı durumdayız. 6-7 bin maaş alabilecek olsam paraya kıyar en iyi eğitimli bakıcıyı tutarım. Biraz büyüyünce en iyi kreşe veririm. Evde yine yardımcım olur, yemek çamaşır düşünmem. Kalan para da beni tatmin eder. Ama alacağım max. 2500tl. O bile meçhul.

Kararsız kalmamın sebebi de, hayatta insanın başına ne geleceğinin belli olmaması. Eşime güvenip kendimi rahata alıştırmak istemiyorum. İşsizlik olur, hastalık olur...gerçi bu kadar ince düşünürsem yandım. Ev kredisi ödüyoruz. İşsizliği düşünürsen hiç borca girmemek lazım.

Genişletmek için tıkla...