Merhabalar, birde benim hikayemi okuyun istedim.
12.11.2015... Gece yarısı ani bir sancıyla uyandım ve eşimi panikletmemek için kalkıp evi turladım. Okuduğum yazılarda ayakta durduğumda sancıları daha kolay atlatabileceğim yazıyordu. Çok küçüklükten arkadaşım dostum kardeşim her bişeyim Sedacımm Son 2 gündür doğum için bizde kalıyordu. Işıkları açtığımda uyandı anladı tabi Eşimi uyandırmak istedi ama ben engel oldum çünkü düzenli değildi lavaboya gittin ve nişanımın çok az miktarda geldiğini gördüm. Duş almak istedim ama Seda'da benimle girdi banyoya yardımcı oldu ve korktu birazda açıkcası sancım tutar birşey olur diye(ki öylede oldu) tam durulanacağım müthiş bir acı ağrı hareket edemedim ve ayakta 1,2 dakika karnımı tutup bekledim sonra Seda bana yardımcı oldu kurulandım üzerime kıyafetlerimi giydirdi. Suyum gelmişti. Aktığını hissettim ve eşimi uyandırdım. Artık sancılarımı sayabiliyordum. 12345678 ve acı. Eşim panik yaparak uyandı ve üzerini dahi değiltirmeden pijamalarla düştük yollara. 10 üzerinden 8 vereceğim sancılardı sahiden. Arabada dikkatini dağıtmak için radyodan şarkılar açıp eşlik ettiler. Çok komikti. Ağrılarım bir gelip bir gidiyordu. Hastaneye giriş yaptığınızda saat 2'ye geliyordu. Doktorum yoktu. 1 saate geleceğini söyledi telefonda. Nts'ye bağladılar ve açıklığımın 5 cm olduğunu söylediler. Epidural aldım ve ondan sonrasını rahat geçirmek için çok dua ettim. Sahiden normal doğumdan çok korkuyordum ama sezenryan kadar değil. Saat 3'e doğru doktorum gelmişti ve açıklığın 7 cm olduğunu söylediler. Acıkmıştım birşeyler attım ağzıma ve yürümek istedim. Tuvalete gittim. Çok sakindim.(Buraya kadar ) tuvalet için odamdakini değilde hastaneninkini tercih etmiştim yürüyüş olsun diye. Dönerken gelen sancıyla olduğum yere oturdum ve istem dışı çığlıklar attım. Hemşireler tekerlekli sandalyeyle geldi ve beni muayene etmek üzere odama götürdüler. 10 cm'di. Elbetteki kızıma kavuşacağım için çok mutluydum ama korku da vardı.inkar edemem. 10 cm'e ulaşımda ameliyathaneye götürürlerken beni eşime bağırdığını hatırlıyorum "Tek çocuk Hakan,sadece 1 tanee !" Doğumum çok kolay oldu. Seda elimi hiç bırakmadı. Zaten 10 dakikada oldu herşey. İkinci okunmamda biricik kızım kollarımdaydı. Allahım herkese nasip etsin bu duyguyu. Onun kokusu varya..
Bal kızım Normal doğum kızlar normal,sakın bıçak sürmeyin karnınıza sezaryense hayır 
12.11.2015... Gece yarısı ani bir sancıyla uyandım ve eşimi panikletmemek için kalkıp evi turladım. Okuduğum yazılarda ayakta durduğumda sancıları daha kolay atlatabileceğim yazıyordu. Çok küçüklükten arkadaşım dostum kardeşim her bişeyim Sedacımm Son 2 gündür doğum için bizde kalıyordu. Işıkları açtığımda uyandı anladı tabi Eşimi uyandırmak istedi ama ben engel oldum çünkü düzenli değildi lavaboya gittin ve nişanımın çok az miktarda geldiğini gördüm. Duş almak istedim ama Seda'da benimle girdi banyoya yardımcı oldu ve korktu birazda açıkcası sancım tutar birşey olur diye(ki öylede oldu) tam durulanacağım müthiş bir acı ağrı hareket edemedim ve ayakta 1,2 dakika karnımı tutup bekledim sonra Seda bana yardımcı oldu kurulandım üzerime kıyafetlerimi giydirdi. Suyum gelmişti. Aktığını hissettim ve eşimi uyandırdım. Artık sancılarımı sayabiliyordum. 12345678 ve acı. Eşim panik yaparak uyandı ve üzerini dahi değiltirmeden pijamalarla düştük yollara. 10 üzerinden 8 vereceğim sancılardı sahiden. Arabada dikkatini dağıtmak için radyodan şarkılar açıp eşlik ettiler. Çok komikti. Ağrılarım bir gelip bir gidiyordu. Hastaneye giriş yaptığınızda saat 2'ye geliyordu. Doktorum yoktu. 1 saate geleceğini söyledi telefonda. Nts'ye bağladılar ve açıklığımın 5 cm olduğunu söylediler. Epidural aldım ve ondan sonrasını rahat geçirmek için çok dua ettim. Sahiden normal doğumdan çok korkuyordum ama sezenryan kadar değil. Saat 3'e doğru doktorum gelmişti ve açıklığın 7 cm olduğunu söylediler. Acıkmıştım birşeyler attım ağzıma ve yürümek istedim. Tuvalete gittim. Çok sakindim.(Buraya kadar ) tuvalet için odamdakini değilde hastaneninkini tercih etmiştim yürüyüş olsun diye. Dönerken gelen sancıyla olduğum yere oturdum ve istem dışı çığlıklar attım. Hemşireler tekerlekli sandalyeyle geldi ve beni muayene etmek üzere odama götürdüler. 10 cm'di. Elbetteki kızıma kavuşacağım için çok mutluydum ama korku da vardı.inkar edemem. 10 cm'e ulaşımda ameliyathaneye götürürlerken beni eşime bağırdığını hatırlıyorum "Tek çocuk Hakan,sadece 1 tanee !" Doğumum çok kolay oldu. Seda elimi hiç bırakmadı. Zaten 10 dakikada oldu herşey. İkinci okunmamda biricik kızım kollarımdaydı. Allahım herkese nasip etsin bu duyguyu. Onun kokusu varya..


