misafirlerden hoşlanmıyorum

EGE1 .!.:
hayatta herşeyin bedeli vardır.

hoş muhabbetin bedeli de budur...

herkes kendine hizmet edilmesinden hoşlanır...

biz arkadaşlarla bir araya geleceğimiz zaman ikram işini paylaşırız.

mesela ben tuzlu yaparım, bir başkası tatlı, ev sahibi salata tarzı birşey...

samimiyet varsa kimse evsahibinin gözünün içine bakıp çay doldur demez. kalkar doldurur.

samimi tanıdıklarınızla bu paylaşımı yapabilirsiniz...
Genişletmek için tıkla...

Gerçekten güzel ifade etmişsiniz,aynen katılıyorum söylediklerinize...

Paylaşım bu seyirde olunca gerçekten keyif veriyor.
 
ben de bekarım. bana da getir götür işi çok sıkıcı geliyor, hizmet etmek falan. zaten normalde de ev hayatımda pek sevmem o işleri, bir de misafir gelince zorunlu olunca hiç hoşlanmıyorum ama mecburen yapıyorum işleri. aslında en iyisi dışarda görüşmek, öylesi benim daha hoşuma gidiyor
 
ben de misafiri sevmiyorum. eşim iş için gittiğinde evde yalnız kalmaya korktuğum halde gelmek isteyen arkadaşlara korkmuyorum diyorum. bunun tek nedeni annnemin babamın misafirliğe gitmeyi sevmemeleri , gelmelerini hiç sevmemeleri. küçükken bayramlarda , ramazanlarda kendimi hep yalnız hissederdim gitmek isterdimm ama buna alıştırıldım..ben de zevk almıyorum, iletişimde zorlanıp bazen utangaç oluyorum...hele babam surat asar. arkadaşlarım gelmek isteyine bbabamın asık suratını görmemek için bahane buluyordum.

şimdi ailemin yanına misafir olarak gidiyorum ve babamın rahatını kaçırdığımızı düşünüyorum. inanması güç gelebilir ama herkesin aile bir değil malesef
 
Bende pek sevmem misafiri açıkçası. Kimseye de gitmem. Daha doğrusu şöyle diyebilirim, öyle herkesten hoşlanmadığım için hoşlanmadığım insanların gelmesini istemem, o yüzden onların evine de gitmem. Haa ama sevdiklerim olur gelsinler, gitsinler, kalsınlar filan hiç sorun olmaz.. :27:
 
iksess .!.:
ya kızlar neden böyleyim bilmiyorum. sevmiyorum misafirleri. arkadaş ortamını falan çok severim ama hep ben gelsem diye bencillik ediyorum. gelsinler gitsinler ama hizmet etmek çok sıkıyor beni. kim hazırlık yapacak falan fişman bunalıyorum. misal yatılı misafir varken, erken kalkmak zorunda olmak sıkıyo beni. kahvaltı masası sohbetlerı olur. o masada sandalyede oturup durmak rahatsız edıyo. hep aklımdan iki dakka içeri gitsemde azıcık uzansam dıye gecirıyorum. keyfime fazla düşkünüm galiba. hep yatasım geliyo. oturmam bile hep uzun otururum. böyle uzun süre sabit oturmak sıkıyo fena halde beni. çoook samimi oldugum arkadaslarım dısındakı kişilerin misafirliginde bunalıyorum. aksam olunca uykum gelıyo misafır varken gıtseler dıye gozlerıne bakıyorum resmen. :26: neden boyle anlamıyorum kendımı.
Genişletmek için tıkla...

çok basit çözüm :)
yatılı misafir çağırmayın
bir de şöyle düşünürseniz rahatlarsınız:
misafir evin bereketidir derler ya
misafir bir yiyip yedi bırakır derler
misafirin duası makbuldür derler
ayrıca daha da önemlisi hz İbrahim peygamber evine misafir gelmediği gün dışarı çıkıp uzun yollar yürür ve bir misafir ararmış evine getirmek için
belki o yüzden bin bereketli halil ibrahim sofrası denir
halil, dost demek
yani İbrahim peygamber belki güzel davranışları ve misafir sevgisi ile Allahın dostu ünvanını almış olabilir
:))))
 
Yatılı misafirler artık kendi kendilerini davet ettiriyorlar.Çağrılmadan plan yapıp gelenler de var.:40:
 
ben de yakın arkadaşlar ve aile dışında misafiri sevmem ama hizmet etmekten değil sohbet edecek ortak konu olmuyor o sıkıyor
 
misafir olayını severdim ama üst üste çok gelince bunalım artık şu sıralar.ama yakın arkadaşlarımı misafirden saymıyorum,her hafta birimizde toplanırız ama yiyecekleri ortak yaparız.gidince de öyle "misafir gibi" oturmayız..

size gelinmesini istemiyorsanız sizde gitmeyeceksiniz..hep bana hep bana olmaz ki.
 
iksess .!.:
ya kızlar neden böyleyim bilmiyorum. sevmiyorum misafirleri. arkadaş ortamını falan çok severim ama hep ben gelsem diye bencillik ediyorum. gelsinler gitsinler ama hizmet etmek çok sıkıyor beni. kim hazırlık yapacak falan fişman bunalıyorum. misal yatılı misafir varken, erken kalkmak zorunda olmak sıkıyo beni. kahvaltı masası sohbetlerı olur. o masada sandalyede oturup durmak rahatsız edıyo. hep aklımdan iki dakka içeri gitsemde azıcık uzansam dıye gecirıyorum. keyfime fazla düşkünüm galiba. hep yatasım geliyo. oturmam bile hep uzun otururum. böyle uzun süre sabit oturmak sıkıyo fena halde beni. çoook samimi oldugum arkadaslarım dısındakı kişilerin misafirliginde bunalıyorum. aksam olunca uykum gelıyo misafır varken gıtseler dıye gozlerıne bakıyorum resmen. :26: neden boyle anlamıyorum kendımı.
Genişletmek için tıkla...

bu bölüme çok konu açıldı anlayışsız misafirlerle ilgili hep gelmeyi seven ama kendi davet etmeyen yoksa o konuların sahiplerinin misafirinden birimisin..:9:
 
Ben de misafiri pek sevmem canım hele ki pek fazla samimiyetim yoksa uğraşmak zor gelir açıkçası. Bir de misafir gelecekse ikram , ev düzeni vs. en iyi şekilde ağırlayayım isterim fazladan yorgunluk çıkarırım kendime.
Yalnız ben misafir olarak gitmeyi de sevmem hele ki samimiyetim yoksa sanki yük olarak görürüm kendimi ev sahibine yardımcı olmaya gayret ederim. Huy işte, biraz da rahatıma düşkünüm ondan ileri geliyor..
 
Son düzenleme:
Ben de misafirden çok hoşlanmıyorum helekide aynı gün içinde geliyorum diyip gelenden.Bilmiyorum belki yeni evli olduğum için külfet geliyodur bana,zamanla pratik kazandıkça misafir ağırlamaktanda hoşlanabilirim çünkü benim sevmediğim aslında misafirin gelmesi değil onun hazırlık süreci.Ama ben kendim çok kimseyi davet etmediğim için kendimde gitmem,yani bana kimse gelmesin ama ben gidiyim yapmam.
 
iksess; sanırım ben de senın gıbı mısafırden pek hoslanmayan bırıyım .yanı uzun surelı mısafırlık dıyelım şuna en ıyısı:1:

öncelikle annemın mısafırlerınden hıc hoslanmam bastan soylıyım .cunku yasıtım degıller kafa dengım de olmadıgı ıcın kasılırım .

gıtsınler dıye dort gozle beklıyorum dersem sanırım cok kaba olurum:1:

kendı arkadaslarımla mısfarılıgı severım ama soyle ;

yatılı mısafırı ben de hıc sevmıyorum .benımkıler de yatılı gelır ıllakı:27:

yanı hadı bırguncuk bırsey olmuyor da bazen ıkıgun ucgun kalanlar da oldu mu bana afakanlar gelıyor :27:

yanı her ne kadar samımı olsan da ben mısafırımı guzel agırlamayı severım ,samımı dıye de özenmemezlık yapmam .

halıyle buda bıraz gerıyor benı .sabah ondan once erken kalkmam lazım kı kahvaltı hazırlayayım .

o kahvaltıdan kalkmadan kalkamam ,buda bana ıskence gelır cunku kahvaltıyı ben hıc sevmem:27:

ee bıde ara ogunler var onlarla ugrasmayı da sevmıyorum yaa off gercekten kasıyor benı .

ıste memnun etmek ıcın bayag bı kasıyorum kendımı .mesela muhabbet edıyorsun edecek laf kalmıyor

susmak da olmuyor ,konusacak bırseyler bulmak da halıyle sıkıyor daraltıyor ınsanı .

muhabbet derken gecen ıkı arkadasımla fala gıttım ,hadı tek gıtmeyeyım onlarla gıdeyım dedım .

ıkısı de bırbırınden pek hoslanmaz ,hoslanmaz derken ıkısının de sureklı bırbırlerıyle bır yarıs ıcerısındeler

ben senden daha ıyı bılırım gıbısınden bılgılerını yarıstırırlar sureklı.lafın özü s*dik yarıstırılar:14:

neyse fala gıttık falda da epey bı sıra var .ortam zaten basık bıde bunlar vır vır vır beynımı utuledıler resmen .

oturdugum yer de kaldım oyle 5 saat boyunca aynı yer de oturuyorum ve 5 saat boyunca sureklı

bunların sozcuk dagarcıklarını dınledım .dagarcıklarından sectıklerı özel sozcuklerıyle anlamsız anlamsız

bos bos konusuyorlar .:36: ben de bunların cenesınden hava almak ıcın sureklı wc ye kactım:1:

o an wc bıle bana oksıjen alanı gıbı gelmıstı:1:

boyle vır vır konusan arkadaslarım da vardır benım ,gercekten bunlar da hıc cekılmez .bos konusurlar ama sevıyorum ıste kendılerını

gulu seven de dıkenıne katlanıyor mecburen :1:
 
Bekarken ben de sevmezdim misafiri, işten yorgun argın gelmişim bi bakıyorum ki ev misafir dolu :)) bir de annem sağolsun ikramı çok sever, çok tezcanlıdır, hiç boş kalmayacak misafirler falan.
Şimdi evlendim Eskişehir e yerleştim, hiç arkadaşım yok burda ve ben artık misafir gelsin diye milletin gözünün içine bakıyorum, sürekli birilerini davet ediyorum ve seve seve hizmet ediyorum :)) misafir berekettir :21:
 
bekarken her genc kız gıbı bende pek hoslanmazdım.evlıyım esım de bende mısafırı cok severız.evımız bereketlıdır mısafırımız hep olur.bır guler yuz bır tatlı dıl.mısafırın bekledıgı de budur zaten.
 
misafir var misafir var! arada fark var...
bana gelmek isteyenlerin amacı genelde "bugün de şunun evinde dedikodu yapalım, sonra da onun dedikodusunu yapalım, tebdili mekanda ferahlık vardır" şeklinde oluyor.
evime gelenlere deli divane olurum pervane dönerim ama herşeye bi kulp bulup benim evimde benle muhatap olmayan misafiri evimde istemiyorum!
bu sene okulum bitiyor mezun oluyorum, yolda sokakta beni görüp "bu olayı kutlarız" bilmem ne demeye başladılar gene, onlar öyle dedikçe şeytanlarım tepeme toplanıyor.
ikiyüzlü insan görmek istemiyorum etrafımda.
misafirlik olayı benim için de tam bir angarya!
misafir olacak, olunacak kadar samimi birileriyle tanışma şansım olmadığındandır belki, bilmiyorum.
:19:
 
karı koca misafiri çok severiz, misafir berekettir baştacıdır kızlar yapmayın böyle
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X