Motivasyon ve tembelliğe çare

Mutlak Butlan

Erkeksiz hava sahası
Kayıtlı Üye
29 Eylül 2014
9.718
20.093
598
Merhaba arkadaşlar,
Tembelliği nasıl yeniyorsunuz ya da yeneniniz oldu mu hiç? Son 1 senedir sadece evde yatmak istiyorum. Ama ne hikmetse daha çok çalışacağım sözleşmeler imzaladım. Fikrim ile zikrim birbirini tutmadı yine. Klasik bir iyivegucluol. Erteleme hastalığı da olabilir bu bilmiyorum. Önüme gelen çok önemli bir şey değilse, aman süresi var diye atıyorum geri plana hemen. Artık böyle yapamam. Yaparsam kötü olacak işlere giriştim :))
Motivasyon gerekli, bu erteleme durumunu yenmem gerekli. Mutlulukla ile doğru orantılı mı diyorum kendime, emin olamadım, zira genel olarak mutsuz bir insanım. Önceden böyle değildim, yani Pazar günleri bile kendi isteğimle çalıştığım dönemlerim oldu. O zaman da mutsuzdum ama kendimi avutacak şeyler vardı sanırım.. Oyun oynamaya sarmıştım hobim kalmadı gibi bir şey. 10 sene boyunca en sevdiğim şey oyun oynamaktı, onu bile yapasım yok. Biraz da yoruldum, hem ruhen hem bedenen.
Nasıl düşünmeliyim, nasıl hareket etmeliyim yardımlarınızı bekliyorum. Ekimin 1ine kadar düzelmem gerek :)
 
Son düzenleme:
Yapmam gereken bi sürü şey sunum vs varken ve yapmazdam kötü olacağını bilmeme ragmen çok yorgunum uykum var sürekli bişey yapmak istemiyorum önceden kendimi motive ederdim artık olmuyor
 
Son iki yılda sorunlardan stresten tembellik yaptım nasıl kurtulacağım bilmiyorum..
Zorlanarak çalıştım hep.. işi yapsam ne olacak, yapmasam ne olacak, moduna düştüm...
Şimdi kendimi toplamaya çalışıyorum kitap okuyorum.. yürüyüş yapıyorum.. kurslara yazılacam.. bir yerden tutunmaya çalışıyorum.. yoksa hayatımın düzeleceği yoktu.. herşey sizin elinizde kolay değil kendinizi zorlayın.. istemeden de olsa yapmaya çalışın..
 
Açık havaya çıkıp çalışmalarınızı orda değerlendirseniz?
Belki ev boğuyordur ve enerjinizi atamadığınız'dan hep yorgunluk ve uyku hali çöküyordur üstünüze.
Ben bazen bir de kendimi telkin ederek yani misal birşey de zorlanıyorum "yapacaksın ve yapmalısın vs. diye kendimi uyarıyorum ve devamı geliyor"...
 
Artık tükenmiş hayat enerjim yokmuş gibi hissediyorum hiçbişeyden zevk almıyorum yapmam gereken seyler geç kalıp teslim tarihi yaklaştkça strese ve bunalıma giriyorum
 
Biri konu açsa da tembelliğimizi masaya yatırsak diye bekliyormuşuz.
Ne yalan söyleyim benim de birşey yapasım gelmiyor
 

Ayni ben :)) Canim hicbir sey yapmak istemiyor, kendimi bildim bileli online savas oyunu oynarim ona bile giresim yok, useniyorum, ise zorla gidiyorum, is yerinde yapmam gereken bir suru sey var beklemede, yemek hazirlamaya da useniyorum hatta 3 gundur aksamlari atistirip geciorum. Hatta konunuzu okudugumda iyi bari 1ekime kadar vakti varmis dedim icimden, sizin adiniza bile usenebilirim varsa bi formulu bana da lutfen
 
Evde değilim, çalışıyorum ama evde yatmak istiyorum. Yapamayınca oturduğun yerde miskinlik yapıyorum.
 
depresyonda olabilir misin. bende ah keşke iş bulsam da çalışsam diyorum
Sanmıyorum, depresyona girdiğim zamanları da biliyorum. Sahik kasabasına yerleşip balık tutmayı falan hayal ediyorum. Ruhen yoruldum ama tatil de dinlendirmedi. Ölü balık gibi yattım geldim.
 
1 Ekim olayını ben de dedim. Günler geçmese zamanı dondursam diyorum kendi kendime :))
 
Kişisel gelişim başlığına bakın bence. Meditasyon ve EFT teknikleri paylaşıyoruz. Bu süreçte de kendinizi hırpalamayıp, bir süre akışa bırakmanızı sonra da bebek adımlarıyla ilerlemenizi tavsiye ederim.

Tembelliğinizin, ertelemenizin bir sürü nedeni olabilir. Ben de bunlar üstünde çalışıyorum. Korku ve mükemmeliyetçilik başlıca nedenler mesela...
 
Evet dogru,korkular ve mükemmeliyetçilik.. İnsanı tüketiyor
 
Bakayım o tekniklere. İnternette araştırma yaptım işime yarayacak şey bulamadım açıkçası. Yani denediğim ama işe yaramayan şeylerle karşılaştım. Ben de mükemmeliyetçilik var evet. Çok abartıyorum, yaptığım yazdığım hiçbir şey bana yetmiyor. Sonunda sıkıldım galiba uğraşmaktan :)
 
Hayatımızı sevmiyoruz bence. Mükemmeliyetçilikten de oluyor cidden. Mesela en basit örnek mutfağı toplamam gerekiyor, ama buzdolabimin ve diğer abur cubur ekmek vs koyduğum dolabimin da güzelce elden geçirilmesi düzenlenmesi gerek, ama işin böyle çok ve birikmiş olması da gözüme büyüyor büyüyor dağ gibi oluyor ve ben bi türlü başlayamıyorum. Sadece mutfagi toplayip bulasiklari dizsem o zaman da eksik gedik olacak içime sinmiyor içimden gelmiyor. Çok garip bi şey cidden kimse bunu anlamiyor. Hele ki eşim asla anlamiyor. En azindan burda beni anlayan insanlar varmis.
Tembel bi bedenin icine hapsolmus çalışkan bi ruhum var, hep yapacaklarimi hayal edip planliyorum ama faaliyete gecme konusunda sıfırım.

Bence bu tembellik mi desem ne desem bilmiyorum psikolojik bi sorun.
Önceden boyle degildim beni boyle yapan bi seyler var. Hem anlatamayacagim kadar çok sebep hem de sanki hicbir sebep yok gibi. Icimde çözüp sindiremedigim seyler var ama dile de getiremiyorum, sanki birini karşıma alip bütün birikmisleri dile getirsem önemsiz görecekmiş gibi geliyor. "Aman bu mu yani" diyecek. Ama bütün bunlar beni hayattan enerjiden alıkoyuyor motivasyonumu yok ediyor.
Bence tam psikologluk benim halim. Ama yalniz değilmişim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…