Dün akşam beyin kanaması geçirmiş. Son günlerini hatta belkide son saatlerini yaşıyormuş. Ben büyüyebilme ihtimali varken doktorların kararıyla ölüme terkedilen Eren'im için kahroluyorum...Bir de o masum bebeğin ışıl ışıl hayat fışkıran zeytin gözlerine, gülücükler saçan güzel yüzüne ve yaşamak için direnen minicik bedenine o kadar inanmıştım ki... Eriyip bitişini kabullenemiyorum. Gurur duyulması gereken doktorların bile bile bir bebeği ölüme sürükleyişini izledim ben. Dilerim 1 gece bile rahat uyku uyuyamasınlar..