Lise 1 e giderken makarnayı nasıl pişireceğimi tarif edip,alışverişe çıktı markete.Bende başladım makarnayı haşlamaya,haşlama suyuna sirke ve tuz katıp.Daha önce yapmadım ya,ne kadar süre haşlanacağı gitti aklımdan,her baktığımda makarna tanesi sert geldi bana.Ve sonunda lapa oldu tabii,bir geldi ne yaptın hamur yapmışsın dedi,artık süzüp o akşam öyle yedik.
Bir keresinde de barbunya yemeğini sen yap bugün dedi,herşeyi çok güzel yaptım pişirme aşamasında,altı açıkken ocağın,bir filme daldım ve dibi tuttu,birazcık kokulu oldu işte.
Bir gün de muhallebi yapacağız,annem buzdolabından vanilya çıkar dedi,ben de yanlışlıkla kabartma tozunu çıkarmışım,bir döktüm,kakaolu muhallebi kabarmaya başladı,ama fena da olmadı,misafire de çıkardık,tarifini isteyecek kadar beğendi.
Bir başka makarna anım ise,annemle babam özdileğe gitmişti ,ben de farklı bir makana yapayım dedim.Evde salam vardı,soslu salamlı makarna yapmaya karar verdim.Makarnayı güzelce yapıp,kesilmiş salamlarla karıştırdım, daha sonra da sos yapımına başladım,salça,2 büyük bir diş sarmısak,çeşitli baharatlar koyup sosu yapıp makarnaya karıştırdım,hiç birbirine yapışmayacak kadar güzel oldu makarnam ama bizimkiler gelinceye kadar.(Bu arada ben sosu kattıktan sonra hiç tatmadım makarnayı)Asansörün kapısından bile sarmısak kokusunu aldık dediler.Servis yaptığımda da annem dışındaki kimse yiyemedi,o da beni sevdiğinden.Sonuçta makarna suda yıkandı,tekrar yağlandı ama sarmısak kokusu kaldı.Birazını yiyip atmak zorunda kaldık.
Ben de ilk başlarda yemek yapmayı öğreninceye kadar işte ailem biraz işkence çekti. Ama şimdi gayet iyiyim.