Merhaba herkese iyi akşamlar.
Bi derdimle daha burdayım.
Aslında belki büyük bi sorun. Ama ya ben mutlu olamıyorum yada beklentilerimden dolayı beklediğim şeyler beni mutlu etmiyor, çözemiyorum.
Mesela eşimle çok iyiyiz diyelim bi amda kavga ediyoruz günlerce konuşmuyoruz, ben yanaşmasam çoğunlukla kendi yanaşmayı tercih etmez. Atıyorum, çamaşırlar var katlanılcak ama aynı zamanda temizlik yapılcak makineye çamaşır bulaşık vs bilirsiniz işimiz çok, bunların yapılacağını bildiği halde yardım etmez, ben söylerim bi kere, yok 2.ye bi daha söylerim sadece onu yapar geçer oturur telefonla oynamaya. Artık 6.senenin içindeyiz hep mi söylicem hiç beni düşünmez. Süpürge yapar mısın ben de sileyim derim. Sert bi ses tonuyla süpürge müpürge yapamam dinlencem der. Tamam işi stresli ama benim de işim stresli ee kim yapcak ev işlerini ? Hemen hemen her hafta sonu bu ve benzeri konulardan dolayı kavga ederiz.
2.bir konu da işyerindeki mutsuzluğum. Bir adet çirkef bir bayan var ama öyle böyle değil. Hakimiyet kurmuş diyebilriz yöneticimizin kararlarını bile etkiliyor. Bu bayan beni çok rahatsız ediyor çünkü çok oyun çeviren bi tip, kaç kişi bunun yüzünden işi bıraktı gitti. Kafama takmıyorum, işimi yapıyorum sadece ama bizim işlerimize dahi burnunu sokuyor, yöneticiyi de etkilediği için tam anlamıyla işe kendimi veremiyorum aslında yaptığı belki de mobbing. Haftalık toplantılarımızda bile bi açığımızı aramaya kalkıyor aklı sıra. Yüzlerini görmek istemiyorum hiç birinin. Sevdiğim arkadaşlarım da var ama anca onlarla dertleşmekten öte gidemiyoruz.
Eşimin bana yardım etmeyişi, ve sürekli beni çok para harcıyomuşum gibi lanse etmesi aşırı yordu. Mesela evde yiyecek bişey yok pazara gidelim derim ne pazarı der, orda geriliyorum ben vs vs yok pazarda sana bakıyolar falan filan (pazara götürmemek için bahane olduğunu düşünüyorum, çünkü pazara kendi gider çoğunlukla ben ona mesaj atarım alıncakları ) beraber yemek hazırlayalım derim tamam sonra gelcem sen başla, falan filan yani kısacası koşturan ben yapan ben talep eden ben, sonra da sorun çıkaran ben onun gözünde. Ama o hazıra konan benim gözümde. Ve daha bu tarz bi sürü şey..
Dışardan bakıldığında işi gücü olan maddi anlamda iyi koşullara sahip evli mutlu çocuklu biriyim ama içim ruhum bitik..
Bi derdimle daha burdayım.
Aslında belki büyük bi sorun. Ama ya ben mutlu olamıyorum yada beklentilerimden dolayı beklediğim şeyler beni mutlu etmiyor, çözemiyorum.
Mesela eşimle çok iyiyiz diyelim bi amda kavga ediyoruz günlerce konuşmuyoruz, ben yanaşmasam çoğunlukla kendi yanaşmayı tercih etmez. Atıyorum, çamaşırlar var katlanılcak ama aynı zamanda temizlik yapılcak makineye çamaşır bulaşık vs bilirsiniz işimiz çok, bunların yapılacağını bildiği halde yardım etmez, ben söylerim bi kere, yok 2.ye bi daha söylerim sadece onu yapar geçer oturur telefonla oynamaya. Artık 6.senenin içindeyiz hep mi söylicem hiç beni düşünmez. Süpürge yapar mısın ben de sileyim derim. Sert bi ses tonuyla süpürge müpürge yapamam dinlencem der. Tamam işi stresli ama benim de işim stresli ee kim yapcak ev işlerini ? Hemen hemen her hafta sonu bu ve benzeri konulardan dolayı kavga ederiz.
2.bir konu da işyerindeki mutsuzluğum. Bir adet çirkef bir bayan var ama öyle böyle değil. Hakimiyet kurmuş diyebilriz yöneticimizin kararlarını bile etkiliyor. Bu bayan beni çok rahatsız ediyor çünkü çok oyun çeviren bi tip, kaç kişi bunun yüzünden işi bıraktı gitti. Kafama takmıyorum, işimi yapıyorum sadece ama bizim işlerimize dahi burnunu sokuyor, yöneticiyi de etkilediği için tam anlamıyla işe kendimi veremiyorum aslında yaptığı belki de mobbing. Haftalık toplantılarımızda bile bi açığımızı aramaya kalkıyor aklı sıra. Yüzlerini görmek istemiyorum hiç birinin. Sevdiğim arkadaşlarım da var ama anca onlarla dertleşmekten öte gidemiyoruz.
Eşimin bana yardım etmeyişi, ve sürekli beni çok para harcıyomuşum gibi lanse etmesi aşırı yordu. Mesela evde yiyecek bişey yok pazara gidelim derim ne pazarı der, orda geriliyorum ben vs vs yok pazarda sana bakıyolar falan filan (pazara götürmemek için bahane olduğunu düşünüyorum, çünkü pazara kendi gider çoğunlukla ben ona mesaj atarım alıncakları ) beraber yemek hazırlayalım derim tamam sonra gelcem sen başla, falan filan yani kısacası koşturan ben yapan ben talep eden ben, sonra da sorun çıkaran ben onun gözünde. Ama o hazıra konan benim gözümde. Ve daha bu tarz bi sürü şey..
Dışardan bakıldığında işi gücü olan maddi anlamda iyi koşullara sahip evli mutlu çocuklu biriyim ama içim ruhum bitik..
