Mutlu olmam gerekirken mutsuzum :( iş hayatı

ombreistiyorum

Kalbimizi yoranlar değil, onaranlar kıymetlidir!
Kayıtlı Üye
3 Nisan 2017
288
1.334
113
Herkese merhaba,
Önceki konularimin kronolojik devami niteliğinde bu derdim. Keske dert demesem ama diyorum maalesef. İnsanın kafasinda kalıplaşmış bir düşünceyi çıkarması cok zor ya da psikolojik yardim almasi gerekiyor ona da şuan imkanım ve zamanım yok.

10 gündür iş hayatindayim. Başarısızlığı yediremiyorum yakında yoğun bir tempoda olmam gerekecek geç çıkışlar, hata çözmek için kafa yemeler vs.

Sözün özü bir insan ufak bir olumsuzlukta işten çıksam diye düşünür mü? Ben düşünüyorum :KK43: halbuki maddi manevi bu işe ihtiyacım var ama ömür gecirir miyim sallantısındayim.

Mesleğini çok seven bir insan olmayı çok isterdim. Ara sıra kendime kızıyorum neden gerçekleri göremeden unvan sahibi olmaya çalışıp çalışma koşullarını dusunemedim diye ama inanin ben zor şartlarda okudum, okumus bir çevreye sahip olmadan, cahil sozlere maruz kalarak, dershanelere gitmeden, kalbime kramplar gire gire kimi meslek derslerine girdim büyük adam olmak için güya. Ama en önemlisi işinde mutlu olmak, bütün hayatı etkiliyor.

Ugrasirsam sevebilir miyim dersiniz :KK43: suan her türlü yorumu okusam yetecek gibi moralsizim, yorgunum, düşünceliyim...

Sizler ne yapıyorsunuz işiniz ile ilgili nasil baslangiciniz olup ilerlemeniz oldu?
 
Bence kendine biraz zaman ver. Alismak her zaman zordur. Ani karar verme.
10 gunde cennete koysalar yadirgar insan yani.
Ani kararlar yanlışa götürüyor cok haklısınız. Ben de sakin şekilde düşününce aslında bu hem kariyer hem maddi açıdan iyi olacak diye düşünüp durduruyorum kendimi. Bir de ben aileciyim aileden ayrılığı da zor kabul ediyorum, alışma evresindeyim bu ilk işim sayılır.
 
Bende iş hayatında mutlu değilim ama maaşım yatıyor diye duacıyım
İşimi seviyorum da iş ortamında mutlu değilim
Benim maaşım yatinca motive olur muyum acaba cunku hem benim hem ailemin bir miktar borcu var onlara destek olmak istiyorum, aileme göndermek istiyorum mutlu olursam belki daha cok kabul ederim zor projeyi :dua: Benim derdim işe yaradığımı hissetmek sanıyorum
 
İşini gerçekten severek yapanların oranı kaçtır acaba ?
İş hayatı malesef böyle bişey daha yolun basında bile değilsin iki haftada bu kadar hevessiz olman ya iş seciminde yanlıs secim yaptıgını yada kaba olacak ama tembel oldugunu gösterir
İlk isim cagrı merkeziydi ve en berbat işlerden biridir bilen cok iyi bilir ama en azından üc dört ayak kosa kosa gidiyodum işe yaşasın isim var diye
Gece vardiyaları yada satıs baskısı askeri düzen vs hic biri yoktu gözümde
Sonra sonra iş hayatı böyle bişey olmamalı diye düşünerek farklı secimlere yönelip iş değiştirdim
 
Herkese merhaba,
Önceki konularimin kronolojik devami niteliğinde bu derdim. Keske dert demesem ama diyorum maalesef. İnsanın kafasinda kalıplaşmış bir düşünceyi çıkarması cok zor ya da psikolojik yardim almasi gerekiyor ona da şuan imkanım ve zamanım yok.

10 gündür iş hayatindayim. Başarısızlığı yediremiyorum yakında yoğun bir tempoda olmam gerekecek geç çıkışlar, hata çözmek için kafa yemeler vs.

Sözün özü bir insan ufak bir olumsuzlukta işten çıksam diye düşünür mü? Ben düşünüyorum :KK43: halbuki maddi manevi bu işe ihtiyacım var ama ömür gecirir miyim sallantısındayim.

Mesleğini çok seven bir insan olmayı çok isterdim. Ara sıra kendime kızıyorum neden gerçekleri göremeden unvan sahibi olmaya çalışıp çalışma koşullarını dusunemedim diye ama inanin ben zor şartlarda okudum, okumus bir çevreye sahip olmadan, cahil sozlere maruz kalarak, dershanelere gitmeden, kalbime kramplar gire gire kimi meslek derslerine girdim büyük adam olmak için güya. Ama en önemlisi işinde mutlu olmak, bütün hayatı etkiliyor.

Ugrasirsam sevebilir miyim dersiniz :KK43: suan her türlü yorumu okusam yetecek gibi moralsizim, yorgunum, düşünceliyim...

Sizler ne yapıyorsunuz işiniz ile ilgili nasil baslangiciniz olup ilerlemeniz oldu?
bırcok kez sorun yasadım ( ısyerımı sılahlı adamlar bastı ) ama ısımı bırakmadım , kendım ıcın hep dırendım kımsenın elıne bakmamak ıcın ..
 
Bence isten ayrılma çalış derim. Çünkü is hayatı zordur sıkintilıdır. Kim memnun ki bu devirde? Sen bu noktaya gelmek için çok uğraşmışsın bak ne kadar güzel iş de bulmuşsun.
Şu an oyle bir devirdeyiz ki deneme süresi nde pat diye iştem cıkarıyorlar
 
Ben çalişmaya başlayalı yani işe gireli yaklaşık 5 ay olucak ve hala her sabah kalktigimda kendime gercekten bu işi yapmak istiyor muyum ya diye soruyorum :) bazi günler baya baya mutsuz bile hissediyorum fakat günün ilerleyen saatlerinde unutulup gidiyor bu duygular . Demem o ki birazcık gelişine yaşayın kendinizi kasmayın rahat bırakın bu konuda. Borçlarimiz var diyorsunuz en azindan borçlarinizi azaltana veya kapatana kadar devam etmenizi öneririm . Bakarsiniz önünüze daha iyi bir firsat daha mutlu olacagibiz bir iş cikar ve yönünüzü degistirirsiniz :)
 
Gerçekten iyi bi işim var,konumumdan vs de memnunum yine de eşime diyorum ki “ ömür boyu bu işi mi yapıcam yea” o da “bence sen bize kahve yap” diyor :deli: işten ziyade işten kazandığım parayla yaptıklarımdan memnunum,insanoğluyuz işte ya hep bi daha iyisi var mı diye sorgulama hali:işsiz:
 
Back
X