Mutsuz hayatım

Primaya

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
27 Kasım 2020
1.378
357
25
Başlıktaki gibi mutsuz umutsuz hayatım. Kendim çok iyiyim dört dörtlüğüm asla demiyorum diyemem de. Ama ben hayatımdan çok bıktım. Liseyi bitirdiğimde çok iyi puan yapmıştım üniversite sınavında ama okumayıp evlenmeyi tercih ettim o kadar pişmanım ki. Sebeplerim çok fazla ama asla geçerli sebep değil. Liseye giderken bile evden götürürdüm yemek okulda para harcamazdım babam çok para vermezdi çevremde çoğu döner ekmek yerken ben binde bir yerdim birde ikiz kardeşim var çok para vermezlerdi bize. Üniversiteye gitsem hangi parayla gideceğim rezil olurum parasız okutamazlar beni diye düşündüm, babam sürekli kavga eden brii annem dünya iyisi ama yemek yapmayı bilmez evi temizlemez sürekli kavga olurdu hep ben temizlemeye çalsırdım ama yetmiyor hep evde kavga olurdu hep başkalarını imrenirdim. Çocuk aklı evlenip kurtulacağımındüşündüm. İyi puan yapmıştım okuyup meslek sahibi olurdum ama hangi parayla oluyacaktım babamın birkere düzgün para verip alışveriş yapın dediğini bilmem nişanlandım kendi paramla evlendim kendi çalışıp paramla düğün yaptım yetmedi aileme ben giyecekleri kıyati aldım. Eşimaslonda evlenmedenönce de kendini belli etmişti ama salaklıhımdan düzelir dedim hep halbuki asla düzelmezler daha kötüsü oldu. Daha 27 yaşında 10 günde bir beraberlik oluyor aramızda birlikte vakit geçirmek desen zaten binde bir sürekli kayınvalidemlerdeyim beni tamamen hiçe sayıp kendi istediklerini yaptırmaya çalışıyor sebebi işe yaramayan yanımda kimsenin durmayacağını bildiği için daha çok üstüme geliyor. Hastalık hastası oldum sürekli ağlıyorum ama eşim hiçbirzqmqn benimle dertleşip bu hastalığımı yenmem içim bana destek olmadı herseferinde beni suçluyor ama ben elimde olsa ister miyim böyle olayım. Kendimi çok pasif buluyorum. Hiçbir zaman babamın parasına ya da eşimin parasına güvenmedim 4 yıllık evliyim ne hediye almıştır ne de süpriz yapmıştır hayatında başka biri olmadığına eminim sadece benden bıktığına eminim. Evliliği yürütmek bende istemiyorum ama çok çaresizim. Belki de bu yaşadıklarım içimde dola dola hastalık hastası oldum. Bu arada biranda bunları yazacak kadar dolma sebebim yarın hastane randevum vardı 4 de kendisi de tam 4 de ie başlayacak bana sabahtan köye gidip tarlada işlerinin olduğunu benimde annemlere hastaneye gitmemi söyledi. Bende tamam dedim daha sonra annesigille konuştu onlar gelme eşinin yanında ol demiş bana yarın ben götüreceğim seni amirden de izin alıp geç giderim işe dedi bende orda koptu. Asla beni düşündüğü için değil eğer düşünüyor olsa en başındanbu hasta köyde işlerim varken bu hafta hastane işini araya soktun demezdi 2. De annesiyle konuştuktan sonra beni hastaneye götürme fikri çıktı madem çok önemli değil işin küçücük bebekle beni neden otobüsle gönderiyorsun zaten çocuk durmuyor kendi iki adım yürümez üstelik geç gitmek için de izin isticek beni düşünüyor olsa onca lafı söyledikten sonr a bunları düşünmezdi bende sen ailen dedikten sonra beni götürmek istiyorsun gerek yok dedim diye demediğini bırakmadı
 
Son düzenleme:
Çocuğunuz vat
Evet 1.5yalında
Allah bağışlasın. Eşinizi karşınıza alıp konuşun düzelme olmazsa bence çalışmıyor iseniz işe girip kendi özgürlüğünüzü kazanınca boşanmayı düşünebilirsiniz. Geçmişi tartışmanın anlamı yok sadece sizi yorar bundan sonrası için nasıl mutlu olursunuz onun yolunu arayın derim
 
Çocuğunuz vat

Allah bağışlasın. Eşinizi karşınıza alıp konuşun düzelme olmazsa bence çalışmıyor iseniz işe girip kendi özgürlüğünüzü kazanınca boşanmayı düşünebilirsiniz. Geçmişi tartışmanın anlamı yok sadece sizi yorar bundan sonrası için nasıl mutlu olursunuz onun yolunu arayın derim

4 yıldır bunlar yaşanıyor muydu peki? Bilerek isteyerek mi bebek yaptınız adamdan
Böyle düşünenler çok haklı ama kendimce verdiğim em doğru karar kızım benim tek dayanağım o hep düzelir dedim ama diyorum ya kendi Hatam hep inandım
 
Böyle düşünenler çok haklı ama kendimce verdiğim em doğru karar kızım benim tek dayanağım o hep düzelir dedim ama diyorum ya kendi Hatam hep inandım
Üzüldüm adınıza ne diyim. Umarım hakkınızda en iyisi olur kızınız ve sizin için
 
Bunu yanlış anlamayın lütfen ama kızım benim tek dayanağım ne? Anne olmak istemenizi anlarım ki bende bir anneyim. Hatta boşanmış bir ailenin çocuğuyum. Bir çocuğa bu kadar anlam yüklemenin anlamı ne. Bu adama katlanıp sonra ben senin için katlandım diyeceksiniz. O çocuk mutsuz bir anne ve bencil bir babayla büyüyecek. Sonra bu travmalarla büyüyen çocuk aynı sizin gibi biriyle evlenecek. Aynı döngü. Ne değişti. Kız değil erkek çocuğu olsaydı anneye bağımlı olacaktı. evleneceği kadını annesi gibi fedakar isteyecek. Yine aynı döngü.

Bu olgunluğa gelmiş erkekler var kardeşlerim öyle mesela ama eşim değil. Eşim kendi bardağını mutfağa koymayan biriymiş. Şuanda mutfak temizliyor çünkü beni kaybetmemek
için yapıyor. bunun yaşlara alakası yok. Eşim 40 yaşında. Tahammülünün olması. Sizin eşiniz sizi kaybetmekten korkmuyor, hayat rutininde siz yoksunuz.

Boşanmak yada o adama katlanmak tabiki sizin tercihiniz. Size çocuk ruhsal gelişim kitapları okuyun demiyorum, ki okumazsınız biliyorum. Okusanız ne iyi olur. Kendine acıyan bir insan şuanda bunu yapmaz. Siz en azından şunu unutmayın siz iyi olmazsanız ruhsal olarak kızınız iyi olmaz.

ağır gelmiş olabilir üzgünüm ama gerçek bu en azından benim açımdan.
 
Başlıktaki gibi mutsuz umutsuz hayatım. Kendim çok iyiyim dört dörtlüğüm asla demiyorum diyemem de. Ama ben hayatımdan çok bıktım. Liseyi bitirdiğimde çok iyi puan yapmıştım üniversite sınavında ama okumayıp evlenmeyi tercih ettim o kadar pişmanım ki. Sebeplerim çok fazla ama asla geçerli sebep değil. Liseye giderken bile evden götürürdüm yemek okulda para harcamazdım babam çok para vermezdi çevremde çoğu döner ekmek yerken ben binde bir yerdim birde ikiz kardeşim var çok para vermezlerdi bize. Üniversiteye gitsem hangi parayla gideceğim rezil olurum parasız okutamazlar beni diye düşündüm, babam sürekli kavga eden brii annem dünya iyisi ama yemek yapmayı bilmez evi temizlemez sürekli kavga olurdu hep ben temizlemeye çalsırdım ama yetmiyor hep evde kavga olurdu hep başkalarını imrenirdim. Çocuk aklı evlenip kurtulacağımındüşündüm. İyi puan yapmıştım okuyup meslek sahibi olurdum ama hangi parayla oluyacaktım babamın birkere düzgün para verip alışveriş yapın dediğini bilmem nişanlandım kendi paramla evlendim kendi çalışıp paramla düğün yaptım yetmedi aileme ben giyecekleri kıyati aldım. Eşimaslonda evlenmedenönce de kendini belli etmişti ama salaklıhımdan düzelir dedim hep halbuki asla düzelmezler daha kötüsü oldu. Daha 27 yaşında 10 günde bir beraberlik oluyor aramızda birlikte vakit geçirmek desen zaten binde bir sürekli kayınvalidemlerdeyim beni tamamen hiçe sayıp kendi istediklerini yaptırmaya çalışıyor sebebi işe yaramayan yanımda kimsenin durmayacağını bildiği için daha çok üstüme geliyor. Hastalık hastası oldum sürekli ağlıyorum ama eşim hiçbirzqmqn benimle dertleşip bu hastalığımı yenmem içim bana destek olmadı herseferinde beni suçluyor ama ben elimde olsa ister miyim böyle olayım. Kendimi çok pasif buluyorum. Hiçbir zaman babamın parasına ya da eşimin parasına güvenmedim 4 yıllık evliyim ne hediye almıştır ne de süpriz yapmıştır hayatında başka biri olmadığına eminim sadece benden bıktığına eminim. Evliliği yürütmek bende istemiyorum ama çok çaresizim. Belki de bu yaşadıklarım içimde dola dola hastalık hastası oldum. Bu arada biranda bunları yazacak kadar dolma sebebim yarın hastane randevum vardı 4 de kendisi de tam 4 de ie başlayacak bana sabahtan köye gidip tarlada işlerinin olduğunu benimde annemlere hastaneye gitmemi söyledi. Bende tamam dedim daha sonra annesigille konuştu onlar gelme eşinin yanında ol demiş bana yarın ben götüreceğim seni amirden de izin alıp geç giderim işe dedi bende orda koptu. Asla beni düşündüğü için değil eğer düşünüyor olsa en başındanbu hasta köyde işlerim varken bu hafta hastane işini araya soktun demezdi 2. De annesiyle konuştuktan sonra beni hastaneye götürme fikri çıktı madem çok önemli değil işin küçücük bebekle beni neden otobüsle gönderiyorsun zaten çocuk durmuyor kendi iki adım yürümez üstelik geç gitmek için de izin isticek beni düşünüyor olsa onca lafı söyledikten sonr a bunları düşünmezdi bende sen ailen dedikten sonra beni götürmek istiyorsun gerek yok dedim diye demediğini bırakmadı
Sınava çalışman için hala zamanın var.Hic bir şey için geç değil.Otur dersini çalış.Online konu test ve sınavlar var.Hem kafan dağılır hem hayat için bir amacın olur.Beni dinle ve zamanında yapmadığını bugün pişman olduğun şeyi yap ve sınava hazırlanıp şansını dene.Boş oturup kafanda kurup durursan sağlığından olursun.Yapamam deme.Ben de zamanında pişman olduğum bölümü okudum ve ataması olmadı.Ozel sektör malüm...30 yaşımdan sonra azıcık bildiğim işi pekiştirdim kursa gittim.Ardindan açtım dükkanı geçtim başına.Allah a şükür nasibim varmış kazanıyorum.Calismadan önce her gün bir şeyim vardı.Ne kadar mutsuz ve umutsuz olduğumu anlatamam.Bulasik yıkarken bile durmadan kafamda kavgalar eder sinirlenir ağlar sızlardim🤷Psikiyatri, psikolog yoldasim olmuştu.Ya meslek edin ya da sınavına gir ve dene.Beni dinle Allah yardımcın olsun.
 
Böyle düşünenler çok haklı ama kendimce verdiğim em doğru karar kızım benim tek dayanağım o hep düzelir dedim ama diyorum ya kendi Hatam hep inandım
Çocuklar sizin dayanağınız olamaz, dayanak olması için çocuk yapılmaz. Siz çocuğunuzun dayanağı olmak zorundasınız. Bu bakış açınız yanlış. Adam hep böyleymiş niye hamile kaldınız ?
 
Evliliği bir kaçış görenlere ders olsun bunlar. Herkes öyle güllük gülistanlık ailelerde büyümüyor ama yine herkes çareyi kocada aramıyor. Çoğumuz anne baba kavgasıyla büyüdük, evlerimizde huzur yoktu ama eşek gibi ders çalıştık, okuduk.
Bunları size söylemiyorum artık ama başlığı okuyan genç kızlara ders olsun.
Size gelince.. ne desem bilemedim. Allah yardımcınız olsun. Eşinizle oturup konuşup çözüm aramayı deneyin. Laftan anlayacak biriyse.
 
Bunu yanlış anlamayın lütfen ama kızım benim tek dayanağım ne? Anne olmak istemenizi anlarım ki bende bir anneyim. Hatta boşanmış bir ailenin çocuğuyum. Bir çocuğa bu kadar anlam yüklemenin anlamı ne. Bu adama katlanıp sonra ben senin için katlandım diyeceksiniz. O çocuk mutsuz bir anne ve bencil bir babayla büyüyecek. Sonra bu travmalarla büyüyen çocuk aynı sizin gibi biriyle evlenecek. Aynı döngü. Ne değişti. Kız değil erkek çocuğu olsaydı anneye bağımlı olacaktı. evleneceği kadını annesi gibi fedakar isteyecek. Yine aynı döngü.

Bu olgunluğa gelmiş erkekler var kardeşlerim öyle mesela ama eşim değil. Eşim kendi bardağını mutfağa koymayan biriymiş. Şuanda mutfak temizliyor çünkü beni kaybetmemek
için yapıyor. bunun yaşlara alakası yok. Eşim 40 yaşında. Tahammülünün olması. Sizin eşiniz sizi kaybetmekten korkmuyor, hayat rutininde siz yoksunuz.

Boşanmak yada o adama katlanmak tabiki sizin tercihiniz. Size çocuk ruhsal gelişim kitapları okuyun demiyorum, ki okumazsınız biliyorum. Okusanız ne iyi olur. Kendine acıyan bir insan şuanda bunu yapmaz. Siz en azından şunu unutmayın siz iyi olmazsanız ruhsal olarak kızınız iyi olmaz.

ağır gelmiş olabilir üzgünüm ama gerçek bu en azından benim açımdan.
o kadar güzel yazmışsınız ki altına imzamı atarım. Lütfen çocuklarımızı mutsuz evliliklere aile ortamlarına mahkum etmeyelim.
 
Benim bir dayımın kızı var.
O da öyle bir ailede buyudu belki daha sorunlu.
İnadına sınav çalışıp kazandi
Üniversiteyi burslarla calisarak bitirdi.
Yani kolayına kacmissiniz ama daha zor bir hayat.
Allah yardımcınız olsun.
 
Başlıktaki gibi mutsuz umutsuz hayatım. Kendim çok iyiyim dört dörtlüğüm asla demiyorum diyemem de. Ama ben hayatımdan çok bıktım. Liseyi bitirdiğimde çok iyi puan yapmıştım üniversite sınavında ama okumayıp evlenmeyi tercih ettim o kadar pişmanım ki. Sebeplerim çok fazla ama asla geçerli sebep değil. Liseye giderken bile evden götürürdüm yemek okulda para harcamazdım babam çok para vermezdi çevremde çoğu döner ekmek yerken ben binde bir yerdim birde ikiz kardeşim var çok para vermezlerdi bize. Üniversiteye gitsem hangi parayla gideceğim rezil olurum parasız okutamazlar beni diye düşündüm, babam sürekli kavga eden brii annem dünya iyisi ama yemek yapmayı bilmez evi temizlemez sürekli kavga olurdu hep ben temizlemeye çalsırdım ama yetmiyor hep evde kavga olurdu hep başkalarını imrenirdim. Çocuk aklı evlenip kurtulacağımındüşündüm. İyi puan yapmıştım okuyup meslek sahibi olurdum ama hangi parayla oluyacaktım babamın birkere düzgün para verip alışveriş yapın dediğini bilmem nişanlandım kendi paramla evlendim kendi çalışıp paramla düğün yaptım yetmedi aileme ben giyecekleri kıyati aldım. Eşimaslonda evlenmedenönce de kendini belli etmişti ama salaklıhımdan düzelir dedim hep halbuki asla düzelmezler daha kötüsü oldu. Daha 27 yaşında 10 günde bir beraberlik oluyor aramızda birlikte vakit geçirmek desen zaten binde bir sürekli kayınvalidemlerdeyim beni tamamen hiçe sayıp kendi istediklerini yaptırmaya çalışıyor sebebi işe yaramayan yanımda kimsenin durmayacağını bildiği için daha çok üstüme geliyor. Hastalık hastası oldum sürekli ağlıyorum ama eşim hiçbirzqmqn benimle dertleşip bu hastalığımı yenmem içim bana destek olmadı herseferinde beni suçluyor ama ben elimde olsa ister miyim böyle olayım. Kendimi çok pasif buluyorum. Hiçbir zaman babamın parasına ya da eşimin parasına güvenmedim 4 yıllık evliyim ne hediye almıştır ne de süpriz yapmıştır hayatında başka biri olmadığına eminim sadece benden bıktığına eminim. Evliliği yürütmek bende istemiyorum ama çok çaresizim. Belki de bu yaşadıklarım içimde dola dola hastalık hastası oldum. Bu arada biranda bunları yazacak kadar dolma sebebim yarın hastane randevum vardı 4 de kendisi de tam 4 de ie başlayacak bana sabahtan köye gidip tarlada işlerinin olduğunu benimde annemlere hastaneye gitmemi söyledi. Bende tamam dedim daha sonra annesigille konuştu onlar gelme eşinin yanında ol demiş bana yarın ben götüreceğim seni amirden de izin alıp geç giderim işe dedi bende orda koptu. Asla beni düşündüğü için değil eğer düşünüyor olsa en başındanbu hasta köyde işlerim varken bu hafta hastane işini araya soktun demezdi 2. De annesiyle konuştuktan sonra beni hastaneye götürme fikri çıktı madem çok önemli değil işin küçücük bebekle beni neden otobüsle gönderiyorsun zaten çocuk durmuyor kendi iki adım yürümez üstelik geç gitmek için de izin isticek beni düşünüyor olsa onca lafı söyledikten sonr a bunları düşünmezdi bende sen ailen dedikten sonra beni götürmek istiyorsun gerek yok dedim diye demediğini bırakmadı
Bu evliliği nasıl anlatıyorlar bizim toplumda bilemiyorum ama madem kendi paranızla düğününüzü yapabiliyordunuz o parayla okunurdu da...
Allah bebeğinize acısın yardım etsin inşallah.
 
Boşanmadan bir işe girip çalışsanız anneniz bakmaz mı çocuğa.
Düzen oturtunca boşanır kendinize ev açarsınız aileniz de çocuğa bakar siz çalışırsınız.
 
Boşanmadan bir işe girip çalışsanız anneniz bakmaz mı çocuğa.
Düzen oturtunca boşanır kendinize ev açarsınız aileniz de çocuğa bakar siz çalışırsınız.
Annem Allah razı olsun bakar ama babam hiç kızımın ağlamalarına gelmez
 
X