Nerden cikardin onun yengec burcu oldugunu?Yengec burcu musun?
Yengec burcu musun?Burcun nedir. Ondan sonra yazicam yorumumu.
Mutsuzluk, Tembellik ve Bikkinlik...
kader değil, bence seçimdir.
Keske bir secim olsa negativ bi karakter degilim ama korkularim basladi hayata dair ümitsizliklerim. Bir boslukta hissediyorum hersey zoraki sanki.
Koc burcuyum arkadaslar ama burclarla ilgisi varmi bilemedim...
Yok aslinda da; melankolik takilanlar genelde yengec oluyor. Depresyon baslangici olabilir. Bir uzmana danismalisin. Aslinda baska seyler yazacaktim da, yazmamayi tercih ediyorum cunku eger depresyondaysan once destek almalisin.
Psikologa gittim bu 6 senennin icinde 3 farkli psikologa ,bi kac aydir gerek duymadigim icin gitmiyorum zaten zamanla düzelir depresif degilsin diyorlardi sadece stress kaynakli.özgüvensizim diyorum ama psikogum aksine kendine güvenen ama farkinda olmayan bir insan oldugumu söylüyor.
Ben kibirlenememde kendimi begenen bi yapim yok ama yoruldum herseyden.
Caresiz kaldim böyle devam etmeyi herseyi kafaya takmayi istemiyorum.
önce su yasima geldim sevgilim yok diye kafama taktim, iki yillik beraberligim vardi ayrilmak zorunda kaldim onunlada mutlu degildim denedim belki ilahi bi isaretti olmadi, simdi okulumu kaybetmekten dogru kisiyi bulamayip aile kuramamaktan herseyden korkuyorum.
Kirilmaktan hayal kirikligindan kandirilmaktan korkuyorum gücüm kalmadi birde cok tembelim hic birsey yapmak istemiyorum öyle oluncada vicdan azabi cekiyorum sanki bosa hamallik benimkisi baska alternatifde göremiyorum.ne zorluklarla emeklerle girdigim okulumu kaybedebilirim canim yansada tembellikte korkuda kendine güvenememkte israr ediyorum.
Yurtdisinda nerdesin? Paris ve çevresindensen gel iki gun takilalim bak nasil buluyosun neseni
Ayrica koç burcu olman çok sasirtti beni, ben de koç burcuyum ve depresyon nedir bilmem en uzun suren depresyonum yarim gun
esim hep der dunya sana guzel diye
Hayir tatlim uzagim size Koc burcuyum ama burcumun enerjisini özgüvenini kaybettim bulamiyorum
Saka bi yana aliskanlik oldu sanki bi yasam bicimi sirf yasamak icin gerektigi icin yasiyorum günümü dolduruyorum sanki. Hep negativ bi insan degildim simdi felaket senaryolari yazan kaygili takintili bi insan oluverdim
Merhaba KK-üyeleri
Iyiki bu Forum varr yoksa derdimizi kime dökecegiz?
Ben 25yasindayim yurdisinda göcmen bir ailenin kizi üniversite ögrencisiyim basimdan bir hüsranli nisanlilk gecti bir süre önce.
Hayatimdan memnunmuyum aslinda evet cok sükür biliyorum hergün neler okuyoruz biliyorum herkesin derdi var ama ben bu yasama derdine sevincsizligime anlam veremiyorum beni mazur görün.
Psikologada gittim 10larca kisisel gelisim kitabida okudum tasavvufta herhangi bi psikolojik sorunum yok görünüste.
Ama ben yoruldum hayattan simdiden cok anlamsiz buluyorum, cok düsünüp, cok korkan bir insan oldum. Eskiden böyle degildim son 6 yildir hep mutsuzum, caliskan bi ögrenciyken tembellestim hayatima kimse girmedi bir tek insanin disinda onunlada nisanlanip ayrildim.
Simdi kendimi boslukta hissediyorum. Ac degilim acikta degilim, iyi bir okula gidiyorum ama daha bitiremedim oda sallantida cünkü cok tembelim amacsizca yasiyorum. Beni ne mutlu eder ne olmak istiyorum hayallerim yok sanki herseyden korkuyorum yasamaktan korkuyorum.
Lütfen simariklik degip gecmeyin öyle bir insan degilim sükrediyorum dua ediyorum ama niye böyleyim niye herseyi kafaya takiyorum kendime güvenim sifir hep gelgitlerim var.Hayattan korkuyorum hayal kirikliklarindan korkuyorum bazen yok olsam diyorum ama yenilmek istemiyorum.
Nasil yasamam gerektigini bilmiyorum artik ne dogru ne yanlis. Hayat nekadar bizim elimizde kader ne kadar etkili?
Size icimi dökmek istedim, degerli yorumlarinizi dinlemek dertlesmeye cok ihtiyacim var...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?