Dışarıdan yerimde olmak istteyen çok kişi var ama ben hiç mutlu değilim çünkü yaşadığım herşey anlık mutluluklar o kadar yalnız hissediyorum kendimi hemde çok öyleyimde bir derdim olsa güya hepsi üzülür çevremdekilerin ama herkesin içini öyle iyi biliyorum ki mutsuz olmam hepsini sevindiricek en yakın arkadaşım diye sıfatlandırdığım insan bile arkamdan neler konuşuyor kimbilir çünkü insan hissediyor herkesin hareketlerinden anlıyorum bu sadece arrkdşlarm değil benden büyükler bile benmle uğraşıyor güvenebileceğim hiç dostum yok erkek arkadaşıma bunları anlatsam haklısın boşver diyor yaa oda anlamıyor bıktım artık yaşayacak birşey yok sanki artık hayatımda herkes herşey sahte isteklerim çok farklı ben yalnız kalmak istiyorum kafayı yicem şuan içimden hiçbirşey ypmak gelmiyor hiçbirşeyin hayalini kurmak bile istemiyorum olmuyor cünkü isyan etmiyorum ama anlayamıyorum kimse için kalbimi bozmuyorum bana kötülük yapmaya calısan kıran insanları bile hoş görüyorum kızlar çok mutsuzum anlatamam size belki ben cok büyütüyorum ama karamsar oldum iyice suan moralim bozuk en yakın arkdslarmdn birtanesi bile yok herkes kendi derdinde