Mutsuzum..

sorunlarimvar .!.:

Merhaba.. herkese iyi geceler diliyorum. Öncelikle vakit ayırıp, fikirlerini bildiren herkese teşekkür ediyorum. Buraya sık sık bir şeyler yazacağımı düşünüyorum. Şu son 1 yılda hayatımdaki her şey alt üst oldu. Yaklaşık 7 ay önce düğünüm bozuldu. Hala etkisini üzerimden atamadım. İşsizlikle ayrı mücadele ederken bir işe girdim fakat 1 hafta ancak sürdü.. sürekli aşağılanıp, küçümseniyordum. İlişkimde de bu tür sarsıntılar yaşadığım için ve her zaman susan taraf olduğum için kendimi sevmediğimi fark etmiştim. Önceliğim kendimi sevmek, sevildiğimi hissettiğim yerlerde olmak. Şuan yeniden işsiz, evde sürekli karamsar düşüncelerde boğulan 24 yaşında bir genç kızım. Nefes alamıyor gibi hissediyorum. Hayatım kaygılarla dolu. Olumlamalar yaparak ayakta kalmaya çalışıyorum ama bir yere kadar. Özel hayatımda çok ağır psikolojik baskılara maruz kaldığım için zihnimi susturamıyorum. Yarı yolda bırakıldığımı bildiğim halde kendimi onun profilini kontrol ederken buluyorum. Çok kızıyorum. Onun hayatında her şeyin yolunda olduğu düşüncesi beni çok üzüyor. Neden iyiler kaybeder ki diyorum sürekli. Aslında affedememek, mutsuz olmasını dilemekte ayağıma takılan nedenler farkındayım.. ne yapacağıma dair bir inancım yok. Üniversite mezunuyum işsizim, inançsızım, yorgunum. Kimse ile görüşmüyorum. O kadar içime kapandım ki. Hiçbir şeyden zevk almıyorum. Bunun kısa süreli olacağını zannederdim oysa yanılmışım. Düğünüm bozulduğundan beri bu haldeyim. Telefonuma bir tane nasılsın mesajı gelse ertesi gün kendimi soyutluyorum. Arkadaşlarımla daha az görüşüyorum. Çok mutsuzum.

Genişletmek için tıkla...

sorunlarimvar .!.:

Merhaba.. herkese iyi geceler diliyorum. Öncelikle vakit ayırıp, fikirlerini bildiren herkese teşekkür ediyorum. Buraya sık sık bir şeyler yazacağımı düşünüyorum. Şu son 1 yılda hayatımdaki her şey alt üst oldu. Yaklaşık 7 ay önce düğünüm bozuldu. Hala etkisini üzerimden atamadım. İşsizlikle ayrı mücadele ederken bir işe girdim fakat 1 hafta ancak sürdü.. sürekli aşağılanıp, küçümseniyordum. İlişkimde de bu tür sarsıntılar yaşadığım için ve her zaman susan taraf olduğum için kendimi sevmediğimi fark etmiştim. Önceliğim kendimi sevmek, sevildiğimi hissettiğim yerlerde olmak. Şuan yeniden işsiz, evde sürekli karamsar düşüncelerde boğulan 24 yaşında bir genç kızım. Nefes alamıyor gibi hissediyorum. Hayatım kaygılarla dolu. Olumlamalar yaparak ayakta kalmaya çalışıyorum ama bir yere kadar. Özel hayatımda çok ağır psikolojik baskılara maruz kaldığım için zihnimi susturamıyorum. Yarı yolda bırakıldığımı bildiğim halde kendimi onun profilini kontrol ederken buluyorum. Çok kızıyorum. Onun hayatında her şeyin yolunda olduğu düşüncesi beni çok üzüyor. Neden iyiler kaybeder ki diyorum sürekli. Aslında affedememek, mutsuz olmasını dilemekte ayağıma takılan nedenler farkındayım.. ne yapacağıma dair bir inancım yok. Üniversite mezunuyum işsizim, inançsızım, yorgunum. Kimse ile görüşmüyorum. O kadar içime kapandım ki. Hiçbir şeyden zevk almıyorum. Bunun kısa süreli olacağını zannederdim oysa yanılmışım. Düğünüm bozulduğundan beri bu haldeyim. Telefonuma bir tane nasılsın mesajı gelse ertesi gün kendimi soyutluyorum. Arkadaşlarımla daha az görüşüyorum. Çok mutsuzum.

Genişletmek için tıkla...

sorunlarimvar .!.:

Merhaba.. herkese iyi geceler diliyorum. Öncelikle vakit ayırıp, fikirlerini bildiren herkese teşekkür ediyorum. Buraya sık sık bir şeyler yazacağımı düşünüyorum. Şu son 1 yılda hayatımdaki her şey alt üst oldu. Yaklaşık 7 ay önce düğünüm bozuldu. Hala etkisini üzerimden atamadım. İşsizlikle ayrı mücadele ederken bir işe girdim fakat 1 hafta ancak sürdü.. sürekli aşağılanıp, küçümseniyordum. İlişkimde de bu tür sarsıntılar yaşadığım için ve her zaman susan taraf olduğum için kendimi sevmediğimi fark etmiştim. Önceliğim kendimi sevmek, sevildiğimi hissettiğim yerlerde olmak. Şuan yeniden işsiz, evde sürekli karamsar düşüncelerde boğulan 24 yaşında bir genç kızım. Nefes alamıyor gibi hissediyorum. Hayatım kaygılarla dolu. Olumlamalar yaparak ayakta kalmaya çalışıyorum ama bir yere kadar. Özel hayatımda çok ağır psikolojik baskılara maruz kaldığım için zihnimi susturamıyorum. Yarı yolda bırakıldığımı bildiğim halde kendimi onun profilini kontrol ederken buluyorum. Çok kızıyorum. Onun hayatında her şeyin yolunda olduğu düşüncesi beni çok üzüyor. Neden iyiler kaybeder ki diyorum sürekli. Aslında affedememek, mutsuz olmasını dilemekte ayağıma takılan nedenler farkındayım.. ne yapacağıma dair bir inancım yok. Üniversite mezunuyum işsizim, inançsızım, yorgunum. Kimse ile görüşmüyorum. O kadar içime kapandım ki. Hiçbir şeyden zevk almıyorum. Bunun kısa süreli olacağını zannederdim oysa yanılmışım. Düğünüm bozulduğundan beri bu haldeyim. Telefonuma bir tane nasılsın mesajı gelse ertesi gün kendimi soyutluyorum. Arkadaşlarımla daha az görüşüyorum. Çok mutsuzum.

Genişletmek için tıkla...