forumda yeniyim kusura bakmayın:)..doğru yere yazdım sanırım..sadece sıkıntımı atmak istedim..
aslında mutsuz olmak için çok fazla sebep yok hayatımda ama neden yaratmakta ustayım..neden mutsuzum peki..?geçen yıl biriyle tanıştım,aslında en başında olmayacağı belli biriydi,ama en azından arkadaş oluruz diye,onu bi şekilde buldum ve iletişim kurmaya çalıştım,msn'den fln:)..ve zaman ilerledikçe birbirimizi tanıdık..ama ben hala umutsuzum bunun üstüne benim arkadaşlarımdan birini facebookta ortak arkadaş olarak görmüş ve bana tanıyıp tanımadığımı sordu,o arkadaşım o dans hocasıydı onun çalıştığı yere geliormuş ve ondan çok hoşlanmış falan filan,bunu bana anlattı ve büyük bir şok yaşadım tabiki..:1shok:..daha sonra o kızdan konuşuyoruz sürekli,ben hiç açılmadığım için kanka muhabbeti oluo tabi:)..ama o da o kıza hiç bi zaman açılamadı,ben soruordum hatta söyledin mi söylicekmisin diye,en azından ümidimi tamamen kesmek adına:çok üzgünüm:.ben daha sonra o çalıştığı yere gittim plates dersine,beni hep msnden gördü ilk defa yüzyüze gördü o an çok başkaydımafoldumben..1 ay gittim oraya o zaman baya bi arkadaş olduk tabi..(ama yalanmış
..)..bu arada o kızla da yeni tanışmıştım aslındao sorduğunda ama arada buluşmak fln istiordu düşünün yanında neler hissettiğimi:çok üzgünüm:..neyse biraz zaman geçti bir iki ay fln,biz görüşmedik o zaman aralığında ben plateside bırakmıştım..bir gün internette öylesine konuştuk,ben ona bir cd vericektim gittim ve gitmez olaydım o gün herşey değişti:çok üzgünüm:..bu o gün o kadar farklı davrandı ki bana işte cnm bize gelsene bende sana bi d hazırlarım,gitmedim önce..güvenemedim..aklımdan neler geçti..daha sonra o üç gün hayatımın en güzel günlerini yaşadım:asigim:..çok sevdiğin,sevdiğin insan sana karşılık verio karşılıktan öte ümit verio,sürekli ama sürekli mesaj atıo ne yaptığını soruo,eskiden herkesin dediği cnm derken,bi anda tatlım demeye başlıo,denemek için özellikle hesap sorduğumda kıskanır gibi yaptığımda sanki erkek arkadşınmış gibi hesap verio,açıklamaya yapıo,herşey ve herkes için açıklama yapıo..herşey dün gibi..ama bu günler sadece 4 günden ibaret..:çok üzgünüm:ama yaşamamış olmayı çok isterdim..ve en sonunda tamam dedim ona güvenerek gittim evine..çünkü adını koyar belki..belki ve o zamanlar belki bile değil kesin açılır diye gittim..sonuç:koca bir hiç,hiç konusunu bile açmadı..kondurmak istemiyorum ama tahminimce beni oraya başka bir amaçla çağırdı..ne kadar acı:çok üzgünüm:..öyle bir davranışta bulunmadı,ama ben de öyle birşeye asla yanaşmadım..o günde güzeldi..ama o gün herşey bitti..o günden sonra ne bir kere aradı ne de eskisi gibi sıcak karşıladı mesajlarımı..bir iki hafta bekledim ve mail attım herşeyi açıkladım,en başından beri ona olan duygularımı..ben yalancı değilim "ben yalnızca seni sevdim ve sana güvendim"demeyi herşeyi anlattım..cevap atar mı tabiki hayır
..sonra ne diorsun mailime dedim,hiç birşey diyemiyorum seninle bir ilgisi yok deyip kestirip attımafoldumben..tabi bir daha aramadım sormadım,bu olaydan iki ay sonra bir bakıyoruz kiiii yeni bir kız arkadaş edinmiş:)..çok sürmedi bir ay sonra ayrıldılar..arada karşılaştığımızda sanki hiç birşey olmamış yaşanmamış bana o kadar acıyı çektirmemiş gibi davrandı o kadar sinirim bozuldu ki gerçi hala öyle davranıo..insan bir kere kusura bakma der yaa!ne yaptıysa sebebini açıklar bir kere olsun,ama cık!..benim gibi saflarda da sorun var,tavrımı kesin koyamadım..bende belki hiçbirşey olmamış gibi davranmak istedim,belki de onu kaybetmek istemedim,ne zekice(!)..ve şimdi o olay yaşanalı 7 ay oluyor,ben hala kaldığım yerde sayıyorum,o bu zaman zarfında ufacık bir adımda dahi bulunmadı bir kere olsun seni kırdım ben üzgünüm diyemedi,doğum günümü kutlamakla yetindi,sinir şey!..beni görmezden gelişi,o kadar umut verip duygularımla gururumla oynayışını yediremiyorum:çok üzgünüm:..bu durumdan kurtulmak istiyorum ama hala kurtulamıyorum:a015:..onun yaşadıklarımı anlamasını ve bir kez olsun seni anlıyorum ya da üzgünüm demesini istiyorum ama elimden hiçbirşey gelmiyor,ve bu durum hayatıma da yansıdı..düşünmemeye çalışıyorum ama kalbim çok kırık..kolay kolay da tamir olamaz gibi..bir insana bunları yaşatmak ne kadar kolay!....
okuyan olduysa kafasını şişirdim eminim
..ama içimden geçenlerr yaşadıklarım bunlarr,aslında içimde kopan fırtınalar bundan çok daha fazlası...
<rahatladım sanki biraz:)>
aslında mutsuz olmak için çok fazla sebep yok hayatımda ama neden yaratmakta ustayım..neden mutsuzum peki..?geçen yıl biriyle tanıştım,aslında en başında olmayacağı belli biriydi,ama en azından arkadaş oluruz diye,onu bi şekilde buldum ve iletişim kurmaya çalıştım,msn'den fln:)..ve zaman ilerledikçe birbirimizi tanıdık..ama ben hala umutsuzum bunun üstüne benim arkadaşlarımdan birini facebookta ortak arkadaş olarak görmüş ve bana tanıyıp tanımadığımı sordu,o arkadaşım o dans hocasıydı onun çalıştığı yere geliormuş ve ondan çok hoşlanmış falan filan,bunu bana anlattı ve büyük bir şok yaşadım tabiki..:1shok:..daha sonra o kızdan konuşuyoruz sürekli,ben hiç açılmadığım için kanka muhabbeti oluo tabi:)..ama o da o kıza hiç bi zaman açılamadı,ben soruordum hatta söyledin mi söylicekmisin diye,en azından ümidimi tamamen kesmek adına:çok üzgünüm:.ben daha sonra o çalıştığı yere gittim plates dersine,beni hep msnden gördü ilk defa yüzyüze gördü o an çok başkaydımafoldumben..1 ay gittim oraya o zaman baya bi arkadaş olduk tabi..(ama yalanmış


okuyan olduysa kafasını şişirdim eminim

<rahatladım sanki biraz:)>