Müzdarip hallerdeyim

herdaimumutlu

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
23 Ocak 2013
1.055
864
Herkes mi hamile?
Ben doğuramıyorum diye neden tüm gebeler benim karşıma çıkıyor.Sosyal medya olsun, televizyon olsun, sürekli hamileler ve yeni doğmuş bebekler.Neden kimse hamile kalamayanları yada kalsada doğuramayanları düşünmüyor.Hamileler her gün boy boy fotolarını paylaşıyor ve bunun müthiş, benzersiz bir duygu olduğunu ballandıra ballandıra anlatıyor.Yeni bebek sahipleri ise bin türlü foto ile nispet yapıyor.Müzdarip bir haldeyim çünkü artık ne facebook ne instagram nede diğerlerinde rahat yok.Face yi açıyorum ve ya daha dün evlenmiş ve hamile olduğunu yedi cihana duyuranlar yada 2. bebeğine hamile olanlar.Bu nispet niye?Ben ki 4 kez karnındaki yavrusunu kaybetmis bi kadınım.Kendimi o kadar aciz ve çaresiz hissediyorum ki anlatamam, tam toparlanmaya baslıyorum ki yeni bir gebe haberi, falancanin kızı hamileymiş, bilmem kimin karisi da hamileymiş artık duymak istemiyorum.İmkanim olsa kimsenin beni tanımadigi bir yere taşınır biraz kafamı dinlerdim ama kaçış yok ne yazık ki.Bencillik mi evet bencillik hemde dibine kadar.Kıskançlık mı evet kıskançlık çünkü oyle bir haldeyim ki en yakınımın bile hamilelik haberi beni yakıp yıkıyor.Ben 4 senedir evlat hasretiyle yanarken 2 aylik evli ciftlerin bebek haberleri saclarimı diken diken ediyor.Oyle bir esim var ki baba olmayi bu dünyada ki herkesten cok hak ediyor ama ben ona bunu veremiyorum.Baska cocukları kucagına her alışinda kalbime bıçaklar saplaniyor.O kadar sinirliyim ki kimselerin olmadığı ıssız bir yere gidip sesim tamamen kısılana kadar çığlık atmak istiyorum.Yerlere yatip o topraklari ellerim kanayana kadar kazimak ve deliler gibi nefesim kesilene kadar aglamak istiyorum.Nefret doluyorum hayata ve insanlara karşı delicesine bir nefret.Ama sadece bunları düşünüp bogazimdaki düğümü yutkunuyorum.Nefes almaya çalışıyorum ve göz yaslarımı siliyorum.Mutfaga gidiyorum, oyalanıyorum.Bir iki tabak yikayip hayatima kaldigim yerden devam ediyorum, hayatima mı yoksa kabusuma mı bilmiyorum...
 
Herkes mi hamile?
Ben doğuramıyorum diye neden tüm gebeler benim karşıma çıkıyor.Sosyal medya olsun, televizyon olsun, sürekli hamileler ve yeni doğmuş bebekler.Neden kimse hamile kalamayanları yada kalsada doğuramayanları düşünmüyor.Hamileler her gün boy boy fotolarını paylaşıyor ve bunun müthiş, benzersiz bir duygu olduğunu ballandıra ballandıra anlatıyor.Yeni bebek sahipleri ise bin türlü foto ile nispet yapıyor.Müzdarip bir haldeyim çünkü artık ne facebook ne instagram nede diğerlerinde rahat yok.Face yi açıyorum ve ya daha dün evlenmiş ve hamile olduğunu yedi cihana duyuranlar yada 2. bebeğine hamile olanlar.Bu nispet niye?Ben ki 4 kez karnındaki yavrusunu kaybetmis bi kadınım.Kendimi o kadar aciz ve çaresiz hissediyorum ki anlatamam, tam toparlanmaya baslıyorum ki yeni bir gebe haberi, falancanin kızı hamileymiş, bilmem kimin karisi da hamileymiş artık duymak istemiyorum.İmkanim olsa kimsenin beni tanımadigi bir yere taşınır biraz kafamı dinlerdim ama kaçış yok ne yazık ki.Bencillik mi evet bencillik hemde dibine kadar.Kıskançlık mı evet kıskançlık çünkü oyle bir haldeyim ki en yakınımın bile hamilelik haberi beni yakıp yıkıyor.Ben 4 senedir evlat hasretiyle yanarken 2 aylik evli ciftlerin bebek haberleri saclarimı diken diken ediyor.Oyle bir esim var ki baba olmayi bu dünyada ki herkesten cok hak ediyor ama ben ona bunu veremiyorum.Baska cocukları kucagına her alışinda kalbime bıçaklar saplaniyor.O kadar sinirliyim ki kimselerin olmadığı ıssız bir yere gidip sesim tamamen kısılana kadar çığlık atmak istiyorum.Yerlere yatip o topraklari ellerim kanayana kadar kazimak ve deliler gibi nefesim kesilene kadar aglamak istiyorum.Nefret doluyorum hayata ve insanlara karşı delicesine bir nefret.Ama sadece bunları düşünüp bogazimdaki düğümü yutkunuyorum.Nefes almaya çalışıyorum ve göz yaslarımı siliyorum.Mutfaga gidiyorum, oyalanıyorum.Bir iki tabak yikayip hayatima kaldigim yerden devam ediyorum, hayatima mı yoksa kabusuma mı bilmiyorum...


Senin deyisinle Bencillikle kiskancikla veya isyanla biyere varamazsin canim 4 sene demissin okadar cok zor bi dilim degilki sukretmelisin bence haline dha neleri varki etrafta en azindan hamile kalabiliyosun buda bisey bence buna bile sukretmelisin rabbim ona hayirli bi zaman kilmissa sen oncesini sonrasini ayarlayamazsin o gelecegi vakti bilir elbet .
Ummadik anda ummadik zamanda hop diye cikagelir.
Benm tanidigim cok insan var 10 kusur yildir cocuk hasretiyle yanan 7 yildir cocuklari olmayan en son tup bebekle hamile kaldi smdi 4 5 aylik sanirim .
Rabbim bizi daha kotu seylerle sinamasin .
Eminimki kisa zamanda sende kavusucaksn bebegine sana tek tavsiyem dua et bol bol dua et ve rabbimden hayrlisini sagliklisini iste o elbet verir.
 
Ben çok iyi anlıyorum seni ne yazık ki... Kucağına alamadıktan sonra "en azından hamile kalabilmek" insanı sevindirmiyor ve bir teselli değil.
Ben televizyon izlemeyi bıraktım, içinde bebek ve hamilelik olmadığından emin olduğum kitaplar okuyorum, el işi yapıyorum, çalışıyorum. Sen de dene. Bir yere gidip bağırmak çok iyi bir fikir, arabayla bi dağa tepeye falan götürsün eşin, bağır bağırabildiğin kadar. İnan çok iyi geliyor.
Bunu yaşayan herkese sabır diliyorum. Allah yaşamayanlara da çenelerini kapatma gücü versin!
 
Ben çok iyi anlıyorum seni ne yazık ki... Kucağına alamadıktan sonra "en azından hamile kalabilmek" insanı sevindirmiyor ve bir teselli değil.
Ben televizyon izlemeyi bıraktım, içinde bebek ve hamilelik olmadığından emin olduğum kitaplar okuyorum, el işi yapıyorum, çalışıyorum. Sen de dene. Bir yere gidip bağırmak çok iyi bir fikir, arabayla bi dağa tepeye falan götürsün eşin, bağır bağırabildiğin kadar. İnan çok iyi geliyor.
Bunu yaşayan herkese sabır diliyorum. Allah yaşamayanlara da çenelerini kapatma gücü versin!
Damdan düşenin halinden damdan düşen anlar misali.Tüm düşünceleriniz ve desteğiniz için çok teşekkür ederim.Sabretmeye çalışıyorum, farklı şeylere vermeye çalışıyorum kendimi.Bazen kendi halime hem ağlıyorum hemde gülüyorum.Maalesef bazı
insanlar her konuda diğerlerinden şanslı oluyor ve bunu herkesin gözüne sokmaktan da çekinmiyor.Hayat ben ayağa kalktıkça bir çelme daha atıyor,bakalım böyle topallaya topallaya nereye kadar :).Herşey gönlünüzce olsun, sevgiler.
 
bu duygularından arındıgın zaman cocuk sahıbı olmaya yaklasacaksın ama suanda degıl
uzgunum
bızde bu yollardan gectık
sabredeceksın bu senın ımtıhanın kımsenın degıl
 
Herkes mi hamile?
Ben doğuramıyorum diye neden tüm gebeler benim karşıma çıkıyor.Sosyal medya olsun, televizyon olsun, sürekli hamileler ve yeni doğmuş bebekler.Neden kimse hamile kalamayanları yada kalsada doğuramayanları düşünmüyor.Hamileler her gün boy boy fotolarını paylaşıyor ve bunun müthiş, benzersiz bir duygu olduğunu ballandıra ballandıra anlatıyor.Yeni bebek sahipleri ise bin türlü foto ile nispet yapıyor.Müzdarip bir haldeyim çünkü artık ne facebook ne instagram nede diğerlerinde rahat yok.Face yi açıyorum ve ya daha dün evlenmiş ve hamile olduğunu yedi cihana duyuranlar yada 2. bebeğine hamile olanlar.Bu nispet niye?Ben ki 4 kez karnındaki yavrusunu kaybetmis bi kadınım.Kendimi o kadar aciz ve çaresiz hissediyorum ki anlatamam, tam toparlanmaya baslıyorum ki yeni bir gebe haberi, falancanin kızı hamileymiş, bilmem kimin karisi da hamileymiş artık duymak istemiyorum.İmkanim olsa kimsenin beni tanımadigi bir yere taşınır biraz kafamı dinlerdim ama kaçış yok ne yazık ki.Bencillik mi evet bencillik hemde dibine kadar.Kıskançlık mı evet kıskançlık çünkü oyle bir haldeyim ki en yakınımın bile hamilelik haberi beni yakıp yıkıyor.Ben 4 senedir evlat hasretiyle yanarken 2 aylik evli ciftlerin bebek haberleri saclarimı diken diken ediyor.Oyle bir esim var ki baba olmayi bu dünyada ki herkesten cok hak ediyor ama ben ona bunu veremiyorum.Baska cocukları kucagına her alışinda kalbime bıçaklar saplaniyor.O kadar sinirliyim ki kimselerin olmadığı ıssız bir yere gidip sesim tamamen kısılana kadar çığlık atmak istiyorum.Yerlere yatip o topraklari ellerim kanayana kadar kazimak ve deliler gibi nefesim kesilene kadar aglamak istiyorum.Nefret doluyorum hayata ve insanlara karşı delicesine bir nefret.Ama sadece bunları düşünüp bogazimdaki düğümü yutkunuyorum.Nefes almaya çalışıyorum ve göz yaslarımı siliyorum.Mutfaga gidiyorum, oyalanıyorum.Bir iki tabak yikayip hayatima kaldigim yerden devam ediyorum, hayatima mı yoksa kabusuma mı bilmiyorum...
psikolojin bozulmuş senin bence destek almalısın. ben de 3 gebeliğimi kaybettim ama bu söylediklerin tüyler ürpertici cümleler. kendini topla yada toplayamıyorsan destek al kesinlikle. bize ne elalemin bebeğinden? başkalarının da düşük yaptığını yada çocuğunun olmadığını duyunca mutlu mu olacaksın?? bugün dünyaya gelecek bebeklerin bir sayısı var onların olmasa sana mı kalacak bu sıra sanıyorsun? herşeyin bir zamanı var. onlar için hayırlı zaman buymuş bizimki gelmemiş. Rabbim herkesin yavrusunu kendine bağışlasın. her gebenin de sağlıkla yavrusunu kucağına almasını nasip etsin
 
bak ben 37 yaşındayım, 16 yıllık evliyim. evliliğimin 5, yılında oğlum oldu. 4 düşüğüm var. 4, düşüğümden sonra genetiğe gittim hem kan pıhtılaşması hem de mozaik turnerlı olduğumu ogrendim. ve pko luyum. Allahım bunlara rağmen bana oğlumu nasip etmiş. şimdi eylül ekim gibi pgt ile tüp bebek düşünüyorum. Unutma Allah var, umut var
 
psikolojin bozulmuş senin bence destek almalısın. ben de 3 gebeliğimi kaybettim ama bu söylediklerin tüyler ürpertici cümleler. kendini topla yada toplayamıyorsan destek al kesinlikle. bize ne elalemin bebeğinden? başkalarının da düşük yaptığını yada çocuğunun olmadığını duyunca mutlu mu olacaksın?? bugün dünyaya gelecek bebeklerin bir sayısı var onların olmasa sana mı kalacak bu sıra sanıyorsun? herşeyin bir zamanı var. onlar için hayırlı zaman buymuş bizimki gelmemiş. Rabbim herkesin yavrusunu kendine bağışlasın. her gebenin de sağlıkla yavrusunu kucağına almasını nasip etsin
Merhaba, psikolojin bozulmuş bence demişsiniz keşke daha önce açmış olduğum konulara da baksaydınız,o zaman psikolojim ile ilgili birazcıkta olsa bilgi sahibi olabilirdiniz.Ben kalp kırmayı sevmeyen biriyim ama sizin uslubunuz biraz kırıcı olmuş.Ben majör depresyon hastasıydım, ayrıca oldukça yoğun panik ataklar da geçirdim.Hala gidip görüştüğüm uzman bir doktorum var.Asıl sizin yazdıklarımdan çıkardığınız anlam biraz tüyler ürpertici.Ben yaşadığım zorluklardan ve çevremde yaşadıklarımın üstesinden gelmeye çalişma çabamdan bahsettim,sizse bir baskasının düşük yapmasından mutlu olacagım gibi korkunç bir düşnceye kapılmışsınız.Umarım hayatınızın hiç bir evresinde yaşadıklarimı yaşamaz ve gectiğim yollardan yürümezsiniz, sevgiler
 
bak ben 37 yaşındayım, 16 yıllık evliyim. evliliğimin 5, yılında oğlum oldu. 4 düşüğüm var. 4, düşüğümden sonra genetiğe gittim hem kan pıhtılaşması hem de mozaik turnerlı olduğumu ogrendim. ve pko luyum. Allahım bunlara rağmen bana oğlumu nasip etmiş. şimdi eylül ekim gibi pgt ile tüp bebek düşünüyorum. Unutma Allah var, umut var
Merhaba,eminim sizde bir çok zorlu sınavlardan geçtiniz.Ne güzel yavrunuza kavusmuşsunuz.Allah sağlikli evlatlar nasip etsin.Umudumu yitirmedim elbette fakat geçmişten geleceğe yaşadığım şeyler beni oldukça karamsar biri yaptı.Bu durumdan kurtulmak için çabaliyorum ve uzman destegide aliyorum.Verdiginiz moral için çok teşekkür ederim.
 
bu duygularından arındıgın zaman cocuk sahıbı olmaya yaklasacaksın ama suanda degıl
uzgunum
bızde bu yollardan gectık
sabredeceksın bu senın ımtıhanın kımsenın degıl
Bu duygularımdan arindıgım zaman özgür olacağım.Benim yasadiklarimın kat be kat fazlasinı yaşayan insanlar da var bununda bilincindeyim ama maalesefki gecirdiğim psikolojik rahatsızlıklar beni tekrardan içine çekmeye ve beni mutsuz etmeye çalışıyor bende direnmeye çalışıyorum hepsi bu.
 
Bende bugün yakin bi arkadasimizin karnini gördüm hamile
Benim 3 deneme ile olan bir oğlum var 5,5 yasinda simdi zart zurt hamile kaliyorum ama devam etmiyor. Benim için kayibpederim herkesin yaptigini o nasip uapamiyor diyor. Direniyorum bu duygulara teslim olmuyorum. Salmayin kendinizi
 
Herkes mi hamile?
Ben doğuramıyorum diye neden tüm gebeler benim karşıma çıkıyor.Sosyal medya olsun, televizyon olsun, sürekli hamileler ve yeni doğmuş bebekler.Neden kimse hamile kalamayanları yada kalsada doğuramayanları düşünmüyor.Hamileler her gün boy boy fotolarını paylaşıyor ve bunun müthiş, benzersiz bir duygu olduğunu ballandıra ballandıra anlatıyor.Yeni bebek sahipleri ise bin türlü foto ile nispet yapıyor.Müzdarip bir haldeyim çünkü artık ne facebook ne instagram nede diğerlerinde rahat yok.Face yi açıyorum ve ya daha dün evlenmiş ve hamile olduğunu yedi cihana duyuranlar yada 2. bebeğine hamile olanlar.Bu nispet niye?Ben ki 4 kez karnındaki yavrusunu kaybetmis bi kadınım.Kendimi o kadar aciz ve çaresiz hissediyorum ki anlatamam, tam toparlanmaya baslıyorum ki yeni bir gebe haberi, falancanin kızı hamileymiş, bilmem kimin karisi da hamileymiş artık duymak istemiyorum.İmkanim olsa kimsenin beni tanımadigi bir yere taşınır biraz kafamı dinlerdim ama kaçış yok ne yazık ki.Bencillik mi evet bencillik hemde dibine kadar.Kıskançlık mı evet kıskançlık çünkü oyle bir haldeyim ki en yakınımın bile hamilelik haberi beni yakıp yıkıyor.Ben 4 senedir evlat hasretiyle yanarken 2 aylik evli ciftlerin bebek haberleri saclarimı diken diken ediyor.Oyle bir esim var ki baba olmayi bu dünyada ki herkesten cok hak ediyor ama ben ona bunu veremiyorum.Baska cocukları kucagına her alışinda kalbime bıçaklar saplaniyor.O kadar sinirliyim ki kimselerin olmadığı ıssız bir yere gidip sesim tamamen kısılana kadar çığlık atmak istiyorum.Yerlere yatip o topraklari ellerim kanayana kadar kazimak ve deliler gibi nefesim kesilene kadar aglamak istiyorum.Nefret doluyorum hayata ve insanlara karşı delicesine bir nefret.Ama sadece bunları düşünüp bogazimdaki düğümü yutkunuyorum.Nefes almaya çalışıyorum ve göz yaslarımı siliyorum.Mutfaga gidiyorum, oyalanıyorum.Bir iki tabak yikayip hayatima kaldigim yerden devam ediyorum, hayatima mı yoksa kabusuma mı bilmiyorum...
Hayat bana bu zamana kadar çok şükür istediklerimi vermişti.Etrafimdaki herkesin sorunsuz bebekleri oluyordu benimde aklımdan hiç kötü bişey geçmiyordu tabi..6.5 aylık bebeğimi kaybettim 4 ay önce.Senin yaşadığın bütün duyguları yaşıyorum bende.Mumkun oldugunca bekar yada çocuksuz arkadaşlarımizla görüşüyoruz. Hep ya kucağıma alıp kaybetse idim ne yapardım diye düşünüp kendimi avutuyorum. Peygamberimizde evlatlarıni kaybetmiş buda bizim sınavımız..Icini ferah tut cnm..Bütün testlerini yaptır. Allahın izniyle inşallah bebeklerimızı kucağımıza alırız.
 
Merhaba, psikolojin bozulmuş bence demişsiniz keşke daha önce açmış olduğum konulara da baksaydınız,o zaman psikolojim ile ilgili birazcıkta olsa bilgi sahibi olabilirdiniz.Ben kalp kırmayı sevmeyen biriyim ama sizin uslubunuz biraz kırıcı olmuş.Ben majör depresyon hastasıydım, ayrıca oldukça yoğun panik ataklar da geçirdim.Hala gidip görüştüğüm uzman bir doktorum var.Asıl sizin yazdıklarımdan çıkardığınız anlam biraz tüyler ürpertici.Ben yaşadığım zorluklardan ve çevremde yaşadıklarımın üstesinden gelmeye çalişma çabamdan bahsettim,sizse bir baskasının düşük yapmasından mutlu olacagım gibi korkunç bir düşnceye kapılmışsınız.Umarım hayatınızın hiç bir evresinde yaşadıklarimı yaşamaz ve gectiğim yollardan yürümezsiniz, sevgiler
Söylediklerin normal cümleler değil bunu belirttim ki zaten depresyon tedavisi görüyormuşsun her başlık açanın eski konularını okumuyorum belirtseydin ona göre yazardım . Biraz kızdım sana çünkü "ben hamile kalamıyorum herkesin bebeği var" diye düşünen insanlar yüzünden millet gebeliğini ve hatta bebeğini gizliyor ben buna daha çok kırılıyorum. Herkesin evladı kendinin benden gizlenmesi kıskanıp haset ediyormuşum muamelesi daha ağır . Rabbim hepimize en kısa zamanda hayırlı sağlıklı evlat versin .
Bu konuyu gündeminden düşürmeni tavsiye ederim sana. Gördüğün her gebe ile her bebek ile kendine bağlantı kurma bir gün olacak hayırlı zaman ne zamansa o zaman diye düşün. Olmasa da dünyanın sonu değil ki. Herkesin bir sınavı var. Bizimki de buymuş buymuş. Rabbim isyan ettirmesin hiçbirimizi
 
Bende bugün yakin bi arkadasimizin karnini gördüm hamile
Benim 3 deneme ile olan bir oğlum var 5,5 yasinda simdi zart zurt hamile kaliyorum ama devam etmiyor. Benim için kayibpederim herkesin yaptigini o nasip uapamiyor diyor. Direniyorum bu duygulara teslim olmuyorum. Salmayin kendinizi
Etrafımızda olan biten, insanların düşüncesizce tavırları zaten zor olan birşeyi daha da zorlaştırıyor.Çok uzun zamandır güçlü kalmaya çalışıyorum fakat bu son düşük beni tekrar yerle bir etti.Allah inşallah banada sizler gibi dayanma ve sabretme gücü verir.Umarım en kısa sürede 2. evladınıza da kavuşursunuz.
 
Söylediklerin normal cümleler değil bunu belirttim ki zaten depresyon tedavisi görüyormuşsun her başlık açanın eski konularını okumuyorum belirtseydin ona göre yazardım . Biraz kızdım sana çünkü "ben hamile kalamıyorum herkesin bebeği var" diye düşünen insanlar yüzünden millet gebeliğini ve hatta bebeğini gizliyor ben buna daha çok kırılıyorum. Herkesin evladı kendinin benden gizlenmesi kıskanıp haset ediyormuşum muamelesi daha ağır . Rabbim hepimize en kısa zamanda hayırlı sağlıklı evlat versin .
Bu konuyu gündeminden düşürmeni tavsiye ederim sana. Gördüğün her gebe ile her bebek ile kendine bağlantı kurma bir gün olacak hayırlı zaman ne zamansa o zaman diye düşün. Olmasa da dünyanın sonu değil ki. Herkesin bir sınavı var. Bizimki de buymuş buymuş. Rabbim isyan ettirmesin hiçbirimizi
Ben hiç eksiksiz ve yalansız icimden gelenleri yazdım.Evet yolda yürürken karnı burnunda bir hamile gördüğümde iç çekiyorum yada bir çocuk yanımda annemmm diye bağırıp annesine sarılıp öptüğünde kafamı çevirip gizlice gözyaşlarımı siliyorum.Hatta bazen bir bebeğin bana bakip gülümsemesi bile beni saatlerce ağlatabiliyor.Kısacası ben buyum.Herkesin acısını yaşama şekli ve tuttuğu yas farklıdır.Maalesef ki ben küçüçük evladı öldüğünde sosyal medyadan "kızım öldü cenazesi yarın bilmem ne mezarlığından kalkacak diye haber veren duygusuz ve umursamaz, yas tutmasını bile bilmeyen anneler gördüm.Ben öyle olamam, gidenin arkasından hayatıma hiçbirşey olmamış gibi devam edemem.Belki tüm bunlar benim icin en sağlıklısı değil ama dedim ya herkesin olayları görme ve algılama şekli farklıdır.Belki ben sizden daha derin bir çukurdayım her nekadar aynı talihsiz olayları yaşamış olsakta.Siz bildiğiniz gibi davranın bende içimden geldiği gibi.Allah anne olmayı hak eden ve bunu canı gönülden isteyen herkesi anne yapsın inşallah, hoşçakalın.
 
Ben hiç eksiksiz ve yalansız icimden gelenleri yazdım.Evet yolda yürürken karnı burnunda bir hamile gördüğümde iç çekiyorum yada bir çocuk yanımda annemmm diye bağırıp annesine sarılıp öptüğünde kafamı çevirip gizlice gözyaşlarımı siliyorum.Hatta bazen bir bebeğin bana bakip gülümsemesi bile beni saatlerce ağlatabiliyor.Kısacası ben buyum.Herkesin acısını yaşama şekli ve tuttuğu yas farklıdır.Maalesef ki ben küçüçük evladı öldüğünde sosyal medyadan "kızım öldü cenazesi yarın bilmem ne mezarlığından kalkacak diye haber veren duygusuz ve umursamaz, yas tutmasını bile bilmeyen anneler gördüm.Ben öyle olamam, gidenin arkasından hayatıma hiçbirşey olmamış gibi devam edemem.Belki tüm bunlar benim icin en sağlıklısı değil ama dedim ya herkesin olayları görme ve algılama şekli farklıdır.Belki ben sizden daha derin bir çukurdayım her nekadar aynı talihsiz olayları yaşamış olsakta.Siz bildiğiniz gibi davranın bende içimden geldiği gibi.Allah anne olmayı hak eden ve bunu canı gönülden isteyen herkesi anne yapsın inşallah, hoşçakalın.

O kadar haklısınız ki,ben 9 ay önce denemelere başlamıştım ve bu aya kadar her ay hüsranla sonuçlandı.Bu kısa süreçte senin dediğin birçok şey geçti aklımdan ama senin kadar cesur olup yazamazdım buraya.Ve sen 4 yıldır yaşıyorsun bu durumu. Allah'ım sana sabırlar ve de şifalar ihsan eylesin inşaallah.Rabbim evlat önceliğini, evlat hasretiyle yananlara versin inşaallah.Bir gün sizin hamile haberiniz buradan duymayı o kadar çok isterim ki,bakarsınız hiç beklemediğiniz bir anda gelir meleğiniz...Adak adamanızı tavsiye ederim,çünkü inanıyorum ki kul bu kadar yalvarırken yaradan elbet onu görüyor....
 
Hayat bana bu zamana kadar çok şükür istediklerimi vermişti.Etrafimdaki herkesin sorunsuz bebekleri oluyordu benimde aklımdan hiç kötü bişey geçmiyordu tabi..6.5 aylık bebeğimi kaybettim 4 ay önce.Senin yaşadığın bütün duyguları yaşıyorum bende.Mumkun oldugunca bekar yada çocuksuz arkadaşlarımizla görüşüyoruz. Hep ya kucağıma alıp kaybetse idim ne yapardım diye düşünüp kendimi avutuyorum. Peygamberimizde evlatlarıni kaybetmiş buda bizim sınavımız..Icini ferah tut cnm..Bütün testlerini yaptır. Allahın izniyle inşallah bebeklerimızı kucağımıza alırız.
İnsan her türlü kendini teselli etmeye çalışıyor. Ben de öyle yapıyorum.Ama bazen o karabulutlar yine tepemde dolaşıyor.6.5 aylık bir yavruyu kaybetmenin ne demek olduğunu hiç yaşamamış olsamda tahmin edebiliyorum.Dediğiniz gibi kucağınıza alipta kaybetmenin acısıyla ölçülemez.Kendimi teselli edemiyorum ama bizim çok yakın bir tanıdığımız gebeliginin 6. ayında bebegini kaybetti ve 1 ay sonra tekrar hamile kaldı.Şimdi 8 aylık bir oglu var.Allah hepimize umutsuzluğa düşmeden güçlü kalabilme ve o çok istedigimiz yavrumuza kavuşabilmek için mücadele etme gücü versin.Sevgiler
 
O kadar haklısınız ki,ben 9 ay önce denemelere başlamıştım ve bu aya kadar her ay hüsranla sonuçlandı.Bu kısa süreçte senin dediğin birçok şey geçti aklımdan ama senin kadar cesur olup yazamazdım buraya.Ve sen 4 yıldır yaşıyorsun bu durumu. Allah'ım sana sabırlar ve de şifalar ihsan eylesin inşaallah.Rabbim evlat önceliğini, evlat hasretiyle yananlara versin inşaallah.Bir gün sizin hamile haberiniz buradan duymayı o kadar çok isterim ki,bakarsınız hiç beklemediğiniz bir anda gelir meleğiniz...Adak adamanızı tavsiye ederim,çünkü inanıyorum ki kul bu kadar yalvarırken yaradan elbet onu görüyor....
Çok duygulandırdınız beni.O güzel yüreginizle ettiginiz dualar beni ağlattı.Hayatım boyunca hep içimden geldiği gibi davrandım.Bazen takdir edildim bazense hor görüldüm.Ne yapayım bende böyle biriyim.Bazen çok saf ve aptal birisi oldugumu düşünüyorum, değişmeye çalısıyorum ama olmuyor.Hamile kalmaya çalışıp her ay o gebelik testinde ki tek çizginin verdiği acıyı çok iyi biliyorum.9 ay 9 yıl gibi geçmiştir eminim.Şimdi hamilesiniz sanirım,Allah saglıkla yavrucuğunuza kavuşmayı nasip etsin, hicbir olumsuzluk yaşatmasın inşallah. Dualarim sizinle.Tüm iyi dilekleriniz için sonsuz kere teşekkür ederim:)
 
Ben hiç eksiksiz ve yalansız icimden gelenleri yazdım.Evet yolda yürürken karnı burnunda bir hamile gördüğümde iç çekiyorum yada bir çocuk yanımda annemmm diye bağırıp annesine sarılıp öptüğünde kafamı çevirip gizlice gözyaşlarımı siliyorum.Hatta bazen bir bebeğin bana bakip gülümsemesi bile beni saatlerce ağlatabiliyor.Kısacası ben buyum.Herkesin acısını yaşama şekli ve tuttuğu yas farklıdır.Maalesef ki ben küçüçük evladı öldüğünde sosyal medyadan "kızım öldü cenazesi yarın bilmem ne mezarlığından kalkacak diye haber veren duygusuz ve umursamaz, yas tutmasını bile bilmeyen anneler gördüm.Ben öyle olamam, gidenin arkasından hayatıma hiçbirşey olmamış gibi devam edemem.Belki tüm bunlar benim icin en sağlıklısı değil ama dedim ya herkesin olayları görme ve algılama şekli farklıdır.Belki ben sizden daha derin bir çukurdayım her nekadar aynı talihsiz olayları yaşamış olsakta.Siz bildiğiniz gibi davranın bende içimden geldiği gibi.Allah anne olmayı hak eden ve bunu canı gönülden isteyen herkesi anne yapsın inşallah, hoşçakalın.
Kucağıma almadığım kokusunu duymadığım hareketlerini hissetmediğim başından itibaren sorunlu bir gebeliğin yok olduğunu bilmek bana dayanılmaz bir acı gibi gelmiyor. Evet üzüldüm ağladım ama Allah daha büyük acılar yaşatmasın. Hele bugünlerde şehit edilen askerleri polisleri onların ailelerini düşündükçe benim acım ne ki diyorum.

Herkesin depresyon eşiği farklı olaylara verdiği duygusal tepkiler farklı. Allah hiçbirimize daha büyük acılar yaşatmasın .

Umarım en kısa sürede toparlar kendinizi daha fazla yıpratmazsınız. Sağlıkla sonlanacak hayırlı gebelik haberlerini de tez zamanda veririz birbirimize.
 
X