- 21 Aralık 2015
- 120
- 8
- 11
- 32
- Konu Sahibi susmakicinyokbahanem
- #1
Hiç olmaması gereken birine tutuldum.
Kendimi depresyona sokup duruyorum.
Aynı okuldayız.Her gün burun burunayız.
Eski kavgalarımız, kırgınlıklarımız var.
Çok az konuşuyoruz hatta mecbur kalmadıkca hiç.
Sürekli imalı sözler ya da davranışlarda bulunuyo.
Seviyo mu sevmiyo mu anlamıyorum.
Sanki ben çok kötü biriyim onunla olamam gibi laflar ediyo sonra kıskanıyo beni bi etrafımda dolanıyo.
Hani seni istiyorum ama istemiyomusum gibi anla diyo sanki.
Bakışlar falan..
Hoşlanıyorum ben ama onla konuşamıyorum.
Çünkü anormal kırgınlıklarım var ve sonuna kadar haklıyım ama bi türlü vazgecemiyorum.
Hicbir şekilde uyumumuz yok bazen bunun neyini seviyon diyorum.
Onla bi geleceğim olmayacagını da biliyorum.
Ama oda bi adım atmıyo sanki engellenmis gibi hani atmak istiyo ama biseyler tutuyo sanki onu.
Düsünmek istemiyorum ama aklımdan bi saniye cıkmıyo.
Yani sürekli etrafımda olması ve bunların tesadüf olması ihtimali azken..
Sevmese niye bunu yapsın.
Hangi erkekle konuşsam onu yanımdan uzaklastiriyo bi sekilde ya da laf sokuyo erkeklere.
Bunu artik aciktan yapiyo.
Tamam diyorum unutucam ama her gün karsilastigin birini unutmak cok zor.
Ama sonra bisey oluyo.
Bi laf, bi kıskançlık, bi bakis...
Yine basa dönüyom.
Seviyo mu ... diye düsünüp kahroluyorum.
Bunu nasıl aşabilirim ?
Artık önüme bakmalıyım sanırım.
Bekledikce üzülüyorum.
Kendimi depresyona sokup duruyorum.
Aynı okuldayız.Her gün burun burunayız.
Eski kavgalarımız, kırgınlıklarımız var.
Çok az konuşuyoruz hatta mecbur kalmadıkca hiç.
Sürekli imalı sözler ya da davranışlarda bulunuyo.
Seviyo mu sevmiyo mu anlamıyorum.
Sanki ben çok kötü biriyim onunla olamam gibi laflar ediyo sonra kıskanıyo beni bi etrafımda dolanıyo.
Hani seni istiyorum ama istemiyomusum gibi anla diyo sanki.
Bakışlar falan..
Hoşlanıyorum ben ama onla konuşamıyorum.
Çünkü anormal kırgınlıklarım var ve sonuna kadar haklıyım ama bi türlü vazgecemiyorum.
Hicbir şekilde uyumumuz yok bazen bunun neyini seviyon diyorum.
Onla bi geleceğim olmayacagını da biliyorum.
Ama oda bi adım atmıyo sanki engellenmis gibi hani atmak istiyo ama biseyler tutuyo sanki onu.
Düsünmek istemiyorum ama aklımdan bi saniye cıkmıyo.
Yani sürekli etrafımda olması ve bunların tesadüf olması ihtimali azken..
Sevmese niye bunu yapsın.
Hangi erkekle konuşsam onu yanımdan uzaklastiriyo bi sekilde ya da laf sokuyo erkeklere.
Bunu artik aciktan yapiyo.
Tamam diyorum unutucam ama her gün karsilastigin birini unutmak cok zor.
Ama sonra bisey oluyo.
Bi laf, bi kıskançlık, bi bakis...
Yine basa dönüyom.
Seviyo mu ... diye düsünüp kahroluyorum.
Bunu nasıl aşabilirim ?
Artık önüme bakmalıyım sanırım.
Bekledikce üzülüyorum.