Kızlar merhaba;
2 tane erkek kardeşim var.biri 18 yaşında biri de 22 yaşında küçükken psikolojik olarak bir kaç birşey yaşadık ve şuan etkisini gösteren tavırlarla karşılaşıyorum şükür halimize yine ama kardeşlerim çok asi,çok sivriler yeri geliyor saygısızlığa kadar gidiyor. erkek kardeşler kendi aralarında o kadar saygısızlar ki abi abilik yapmıyor kardeş kardeşlik yapmıyor ve tabi bende ablalık yapmamışım onun farkına vardımve şimdi bişeyleri tamir etmek destek olmaz onları iyi hale getirmek istiyorum ne kadar doğru bu düşüncem bilmiyorum ama düzelmeliler iyi olmalılar ... bu sivriliklerini nasıl tolere edicem nasıl yaklaşıcam onlara sizce bana yardımcı olurmusunuz ?
Yaşları itibariyle asilik dönemindeler, belki büyük olana oturup güzel güzel anlatırsan anlayabilir ama küçük olana ters tepebilir.
Büyük olana yüklenip eğriyi doğruyu göstermeye çalışırsan o anlayıp, kardeşine de bunları izah edebilir diye düşünüyorum..
Sanırım ergenler hala .
Düzgün bir şekilde konulmayı ılımlı yaklaşmayı dene .
Eğer başarılı olamazsan tavrını değiştir .
Herkesin arasındaki kardeşlik ilişkisi çok farklı. 22 yaşında kocaman adam olmuş artık asilik dönemini geçeli çok olmuş. Bir abla olarak yapabileceğiniz tek şey oturup konuşmak olur. Ama dediğim gibi herkesin kardeşlik ilişkisi ayrı. Bazıları düşman gibi bazıları en yakın arkadaş. Bu durum konuşarak çözülür mü bilmiyorum.
Öncelikle tatlı dil sonrasında da sert bir şekilde uyarın dinlemezlersenasıl bir tavır sergilemeliyim sizce ? güzel güzel anlatmaya çalışıyorum
sivrilikleri törpülemek için açıcası geç kalmışsınız bundan sonra törpülenirsede anca kendileri yapar bunu.
Tek yapabileceğin hadi bu akşam sinema ya gidelim birlike yada birlikte şuraya gidelim falan demen yani sadece bağlarınızı kuvvetlendirebilirsin.
Bu arada her ne yapıyorlarsa yargılama hayatlarına saygı ve ilgi duy
İkisinin beraber yapacağı isler verin. Mesela ikisi markete gidip alışveriş yapsın. İkiniz gidin tek başına ağır oluyor dersiniz ya da bahçeli evde oturuyorsanız bahçeyle ilgili işleri beraber yapsınlar. Kısacası paylaştıkları sorumluluk olursa belki daha iyi iletişim içinde olurlar.
Bir de ayri yemek yemeyin. Sofraya beraber oturun.
Benim de 21 yaşında erkek kardeşim var dediğiniz gibi çok asi ve huzursuz ama benimle çok iyi geçiniyor. Sürekli konuşmaya çalışın ve tavırları ne olursa olsun siz sürekli bir şeyler anlatın illa ki iletişime geçerler. Sonradan büyüdüklerini , sorumluluklarını anlatın eminim aileniz ve siz bazı şeyleri net anlatırsanız olgun bir birey olduklarının farkına varırlar.
Bir de aileniz şımartıyor mu? Belki sebep bu da olabilir.
Benim 20 yasindaki kardesim konusmaya calistigim zaman oturup agliyor tabi oyle cok asiligi yok ama onun icin dogru oldugunu dusundugum birsey soyledigimde kiz cocugu gibi kizarir gozler dolar tabi sesinide yukseltr biraz ama pisman olur gelir sirnasir kedi gibi normal sanirim bu donemlerde
Öncelikle tatlı dil sonrasında da sert bir şekilde uyarın dinlemezlerse
Öncelikle düzgün Şekilde anlatmaya bak eğer olmazsa da anneni babanı devreye sokbiraz güven kazandıkça olacak o da herhalde çünkü sürekli sert çıktım zamanında ve artık beni takmıyorlar
Biraz sevgiyle birazda cekinecek kavga edemez mesela benle pek fazla sesini yukselttigi zaman hemen bende bir tik yukseltirim of yaa der :) bende daha gitmem ustunene zaman düzelecekler bilmiyorum çok zor bir durum bence
anne tarafından çok şımarıyorlar evet ne isteseler annem yapar ayağına yemeğini götürür ne isteseler yapar... bu konuyu annemle çok tartıştım ama nafile değişmiyor onunda huyu. dediğinizi uygulayacağım konuşmak iyi olacaakkk
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?