Herkese iyi geceler. Dert midir bilmiyorum ama sanırım yazacak kimsem olmadığı için buradayim. 22 yaşındayım dışardan bakılınca belki muekkemel bi hayatım vardır .. Aileme sürekli sorun yaşıyorum babamın aşırı baskilari yüzünden özgüven eksikliği ve guven porblemi yaşıyorum yıllardır bunu atlatmaya çalışıyorum ama olmuyo. Erkek arkadaşım harika bi insan ama ona bile guvenemiyorum sürekli ona layik olmadigimi ona yakışmadığımı benim gibi biriyle yaşamanın ona eziyet olacağını düşünüyorum.. Ailem çok baskı ve koruma içinde kardeslerime karşı boyle değiller ama bana karşı bi baskı icindeler. Dört aydır evden cikmiyorum okulum bitti sınava hazirlaniyorum. Arkadaslarimla gorusemiyorum bazen kimseyi görmek istemiyorum sürekli ağlıyorum ne yapacağımı bilmiyorum. Ablam şehir dışında yaşıyor onun yanina gitmek biraz onunla kalıp dinlenmek istiyorum ama ona da izin verilmiyor. Su güne kadar hic bi dediklerine hayır demedim ne dedilerse kabul ettim istemesemde yaptım onları kirmamak hayır dualarını almak için artik dayanamadigimi ve bu durumun beni nasıl yiprattigini farkettim. Tek başıma çarşıya bile gidemiyorum iletişim kuramiyorum insanlardan korkuyorum. Bi çaresi var mi bilmiyorum
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Nasıl anlatsam ki
- Konu Sahibi lmh_burcu
- Başlangıç Tarihi
Cevap verdiğiniz için tesekkur ederim iki sene kadar antidepresan tedavisi gördüm ilaç bağımlısı olmak istemiyorum ama sanki başka carem kalmadı. Dışarı çıkmak bile istemiyorum. Etrafimdaki insanlar ne kadar güler yüzlü olduğumu soyluyo ben arsızlığa vurdum da guluyorum sanki kimseyle paylasamiyorum kimseyi dertlerimle üzmek istemiyorum. Erkek arkadaşım zaten çok yoğun çalışıyo kendine bile vakit ayiramiyo dinleneceği kafa dinleyeceği vakitlerde böyle şeyler söyleyip onu da üzmek istemiyorum bu bencilliği yapamam kimseye
- 9 Şubat 2017
- 314
- 897
- 103
Sosyal fobiniz aileniz sebebiyle zaten varmış şimdi iyice ağırlaşmış tedavisi var maddi durumunuz iyiyse özel yoksa devlette psikiyatri uzmanına görünün tek çare o geçmiş olsun. Bu arada hiç kimse harika değildir hiçbir insan evladına gereksiz anlamlar yüklemeyin üzülen siz olursunuz
Henüz çalışmıyorum ama is bulunca düşüneceğim. Harika değildir belki de ben tutunacak bi dal arıyorum sanırım.. İlgilendiğiniz için teşekkür ederim
22 yaşındasınız yani artık yetişkin bir bireysiniz ve her şey sizin elinizde ailenize bence artık sınır koymayı bilin maalesef ebeveynler bu sınırı çizemedikçe hep daha fazla hükmetmeye çalışıyorlar. öncelikle artık bir yetişkin gibi davranın siz öyle davrandıkça onlar da labullenecektir. en basitinden ablanızın yanına gitmek için biletinizi alın ve gideceğiniz döneceğiniz zamanı söyleyin. izin vermemek ne demek ya da haftanın belli günlerini kendinize ayırın bir kursa kaydolun inanın zamanla sosyal fobiniz de azalacaktır maalesef baskoco aile yapısında çok sık karşılaşılan bir şey antidepresan kullanımına çok büyük bir ihtiyaç olmadıkça ben karşıyım açıkçası
- 12 Ocak 2014
- 1.330
- 821
- 133
Konunuzu okurken resmen kendi çocukluk gençlik bekarlık hayatımı okuyormuş gibi hissettim. Yaşadıklarınızı o kadar iyi anlayabiliyorum ki. Bu durumun yarattığı psikolojik travmaların etkisini ne kadar atmaya çalışsam da olmuyor. Ben bu durumdan evlendikten sonra kurtuldum. Ama etkilerini atamıyorum üzerimden. Yaşım 27 bu saatten sonra ne kadar değiştirebilirim kendimi bilmiyorum. Konuyu takipteyim.
- 30 Kasım 2016
- 7.942
- 17.818
- 178
Bilmiyorum ne sınavına hazirlaniyosun ama kpssyse , tek çaresi kazanıp farklı bir şehirde yaşamak ..
Neden kadınların önü kesiliyor anlam veremiyorum . Kadın hep geriden gelsin ,erkek egosu tatmin olsun .. kır bu yargıları , ne kadar başarılı olduğunu herkese göster .. asıl derslere ..
Neden kadınların önü kesiliyor anlam veremiyorum . Kadın hep geriden gelsin ,erkek egosu tatmin olsun .. kır bu yargıları , ne kadar başarılı olduğunu herkese göster .. asıl derslere ..
- 12 Temmuz 2011
- 1.824
- 3.942
- 333
Bende senin gibiydim on dakika okuldan gec ciksaydim elim ayagim titreyerek eve gelirdim,ne soyleyebilirim diye.Cok baskiciydi babam beni sıkarak sozde disaridaki tehlikelerden kotuluklerden korudugunu sanirdi,halbuki en buyuk kotulugu bana kendi yapardi...Kardeslerim oyle degil suan biri calisiyor benim asla calismam yasakti,digeri okuyor iyiki babam bana yatiklarini yapmiyor,onlarin benim gibi ezilmelerini istemem.Onlar benim gibide degiller zaten yeri geldiginde cevaplarinida veriyorlar ben oyle degildim,korkaktim...Sana tavsiyem okuyorsan eger derslerine dort elle saril,birde yeri geldimi hakkini savun...Insana en buyuk kotulugu ailesi yapiyor ben bunu anladim,seni ezmelerine,kisitlamalarina izin verme
Kızlar çok teşekkür ederim cevap verdiğiniz için. Bu konu da benim gibi çok kadın var sanırım KPSS sınavına çalışıyorum üniversite mezunuyum. Bi is bulup çalışmayı da düşündüm ama kpssye yüklenip atanıp gitmek daha doğru ve kalıcı çözüm olacak sanki.. Rabbim hepimizin yardımcısı olsun. İki ay daha daha sabredecegim kursum biter bitmez kendi yoluma bakmaya çalışacağım eğer yapabilirsem..
- 29 Nisan 2015
- 26.564
- 91.297
- 598
- 2 Ekim 2012
- 3.665
- 3.118
- 173
