Kızlar merhaba.Konuya hemen giriş yapıyorum.4 yıllık ve çok da mutlu giden bir ilişkim vardı.Aramızda ciddi bir kültür farkı vardı.Ben ailenin el bebek gül bebek büyüttüğü tek çocuğu,sevgilim bilmem ne aşiretinin 4 oğlundan tek bekar oğlu....Çok aramızı bozmaya çalıştılar,beni ona yakıştıramadılar(sözde tabi),kıskandılar.Okuyorum falan ya bu kız senin aklını çeliyor bizden uzaklaştırıyor falan.
Sevgilim hiçbir zaman kimsenin dolduruşuna gelmedi ama bu aşiret hep baş belası oldu.Sen aşiret gelini olcaksın böle yapmalısın,sen aşiret gelini olcaksın çalışamazsın,sen aşiret gelini olcaksın aşiretin olduğu yerde yaşayacaksın falan falan.Sevgilimle kültür farkını yıksak da bunlar hep aramıza girdi.Sevgilim beni üzmemek adına anlatmadı çoğu kez ama hep daha acı bi şekilde patlak verdi.
Derken boğazımda acı bir düğümle uyandım bir gece.Telefonumda uzun bir mesaj.Seni ne kadar sevdiğimi biliyorsun diye başlayıp Allah a emanetsin diye biten bir mesaj.Sabaha kadar ağladım.Arıyorum açmıyor,mesajlara cevap yok...Kış günü,saaatlerce dışarıda dolaştım,üstümde incecik bi bluz...Eve geldiğimde mosmordum, donmak üzereydim.4 yıla bu mu yakışırdı mesajla bir hoşça kal demek...O kadar şeyi aşmışken sebebini bilmediğim bi yerde boğulmak.Annem o halimi görünce deliye döndü ve onu aradı.Annemi çok sayardı.Açtı ve tele beni istedi.Bu aşiret olayları iyice patlak vermiş,biri birini vurmuş,ben üzülmeyeyim diye bana söylememiş.Böyle yapınca ona kin duyarım dha çabuk unuturum diye düşünmüş.Yurt dışına gidiyormuş,geri dönmesi de zor olabilirmiş,bu çirkeflik bana sıçramasın diye beni istemse de arkasında bırakacakmış.
Şimdi gideli 9 ay oldu.Severek ayrıldık biz.Sırf bu olaylar yüzünden.Ama artık soğudum ona karşı,sevsem de kendi içimde sevmek daha güzel geliyor bana.O ise her aramasında sürekli beni sevdiğini ve birgün gelip herşeyi çözeceğini söylüyor.Bense kararsız...Bir daha nasıl güvenirim bir açıklama bile yapmadan arkada bırakmayı göze alan birine,zaten benim babam da aşiret olaylarından dolayı onu istemiyordu.Babama sırtımı asla dönmem.aşkım ve mantığım arasındayım.
Sizce ne yapabilirim?Sıkıştım kaldım
Sevgilim hiçbir zaman kimsenin dolduruşuna gelmedi ama bu aşiret hep baş belası oldu.Sen aşiret gelini olcaksın böle yapmalısın,sen aşiret gelini olcaksın çalışamazsın,sen aşiret gelini olcaksın aşiretin olduğu yerde yaşayacaksın falan falan.Sevgilimle kültür farkını yıksak da bunlar hep aramıza girdi.Sevgilim beni üzmemek adına anlatmadı çoğu kez ama hep daha acı bi şekilde patlak verdi.
Derken boğazımda acı bir düğümle uyandım bir gece.Telefonumda uzun bir mesaj.Seni ne kadar sevdiğimi biliyorsun diye başlayıp Allah a emanetsin diye biten bir mesaj.Sabaha kadar ağladım.Arıyorum açmıyor,mesajlara cevap yok...Kış günü,saaatlerce dışarıda dolaştım,üstümde incecik bi bluz...Eve geldiğimde mosmordum, donmak üzereydim.4 yıla bu mu yakışırdı mesajla bir hoşça kal demek...O kadar şeyi aşmışken sebebini bilmediğim bi yerde boğulmak.Annem o halimi görünce deliye döndü ve onu aradı.Annemi çok sayardı.Açtı ve tele beni istedi.Bu aşiret olayları iyice patlak vermiş,biri birini vurmuş,ben üzülmeyeyim diye bana söylememiş.Böyle yapınca ona kin duyarım dha çabuk unuturum diye düşünmüş.Yurt dışına gidiyormuş,geri dönmesi de zor olabilirmiş,bu çirkeflik bana sıçramasın diye beni istemse de arkasında bırakacakmış.
Şimdi gideli 9 ay oldu.Severek ayrıldık biz.Sırf bu olaylar yüzünden.Ama artık soğudum ona karşı,sevsem de kendi içimde sevmek daha güzel geliyor bana.O ise her aramasında sürekli beni sevdiğini ve birgün gelip herşeyi çözeceğini söylüyor.Bense kararsız...Bir daha nasıl güvenirim bir açıklama bile yapmadan arkada bırakmayı göze alan birine,zaten benim babam da aşiret olaylarından dolayı onu istemiyordu.Babama sırtımı asla dönmem.aşkım ve mantığım arasındayım.
Sizce ne yapabilirim?Sıkıştım kaldım